Określenie kategorii żołnierzy rezerwy, których przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.8.97

Akt utracił moc

Wersja od: 24 stycznia 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia 23 grudnia 2002 r.

w sprawie określenia kategorii żołnierzy rezerwy, których przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień

Na podstawie art. 143 ust. 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687) zarządza się, co następuje:

§ 1. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) "kadra rezerwy" - żołnierzy rezerwy będących:

a) oficerami rezerwy,

b) podchorążymi rezerwy, którzy zdali egzamin na oficera,

c) chorążymi rezerwy,

d) podoficerami rezerwy - byłymi żołnierzami zawodowymi;

2) "wyszkoleni żołnierze rezerwy" - żołnierzy rezerwy, którzy odbyli czynną służbę wojskową, z wyjątkiem jednodniowych ćwiczeń wojskowych, i złożyli przysięgę wojskową.

§ 2. Przeznaczenie do służby w obronie cywilnej wymaga zgody wojskowego komendanta uzupełnień w stosunku do następujących kategorii żołnierzy rezerwy:

1) wyszkolonych żołnierzy rezerwy, którzy nie ukończyli czterdziestu lat życia;

2) kadry rezerwy, która nie ukończyła pięćdziesięciu lat życia;

3) żołnierzy rezerwy reklamowanych od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

§  3.

1. Wojskowy komendant uzupełnień przy udzielaniu zgody, o której mowa w § 2, bierze pod uwagę potrzeby uzupełnienia w pierwszej kolejności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej "Siłami Zbrojnymi", a następnie jednostek przewidzianych do militaryzacji.

2. Celem powołania żołnierzy rezerwy, o których mowa w § 2, do służby w obronie cywilnej jest pełnienie funkcji:

1) kierowniczych lub instruktorskich;

2) specjalistycznych, wymagających odpowiedniego wykształcenia lub wyszkolenia;

3) operatorów skomplikowanego sprzętu będącego na wyposażeniu jednostek organizacyjnych obrony cywilnej.

3. Żołnierzy, o których mowa w § 2, w przypadku powołania ich do służby w obronie cywilnej, przeznacza się do wykonywania zadań przewidzianych dla obrony cywilnej, a w szczególności do:

1) ochrony ludności, mienia publicznego i mienia pracodawców, urządzeń użyteczności publicznej oraz dóbr kultury;

2) ratowania i udzielania pomocy poszkodowanym w czasie stanów nadzwyczajnych i w czasie wojny;

3) zwalczania klęsk żywiołowych i zagrożeń środowiska oraz usuwania ich skutków;

4) przygotowania ludności do uczestnictwa w powszechnej samoobronie;

5) likwidacji skażeń i zakażeń;

6) budowy i odbudowy awaryjnych ujęć wody pitnej.

§ 4. Wojskowy komendant uzupełnień nie udziela zgody na przeznaczenie do służby w obronie cywilnej żołnierzy rezerwy, którym wydano karty mobilizacyjne do jednostek organizacyjnych Sił Zbrojnych lub karty przydziału do jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji.

§ 5. W razie uzasadnionych potrzeb Sił Zbrojnych lub jednostek organizacyjnych przewidzianych do militaryzacji, udzielona przez wojskowego komendanta uzupełnień zgoda na przeznaczenie żołnierzy rezerwy do służby w obronie cywilnej może być cofnięta z jednoczesnym unieważnieniem nadanego przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego do służby w określonej formacji obrony cywilnej.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.