Określanie cen aptecznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.77.604

Akt utracił moc
Wersja od: 1 grudnia 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 28 sierpnia 1930 r.
o określaniu cen aptecznych. *

Na podstawie art. 2 punkt 13 i art. 10 zasadniczej ustawy sanitarnej z dnia 19 lipca 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 63, poz. 371), art. 380 ustawy lekarskiej (ros. zbiór praw z 1905 r. t. XIII), § 7 austrjackiej ustawy aptekarskiej z dnia 18 grudnia 1906 r. (austr. Dz. U. P. z 1907 r. Nr. 5) oraz art. 78 i 80 niemieckiej ustawy przemysłowej zarządza się co następuje:
Apteki, uprawnione do sprzedaży środków lekarskich, mogą pobierać za te środki oraz za naczynia i pracę przy sporządzaniu lekarstw ceny maksymalne, określone w załączonej do niniejszego rozporządzenia taksie aptekarskiej.

Za środki, nieobjęte taksą, apteki te mogą pobierać ceny, maksymalnie obliczone na podstawie norm, w rozporządzeniu niniejszem podanych.

Apteki, uprawnione do sprzedaży środków lekarskich, mogą za nie pobierać ceny, niższe od określonych w taksie aptekarskiej, bądź obliczonych na podstawie norm, w niniejszem rozporządzeniu podanych, co jednak nie może być przez apteki reklamowane.
Cena lekarstwa, sporządzonego podług recepty, oblicza się przez dodanie cen: za materjał, za naczynie i za sporządzenie lekarstwa.
Przy odręcznej sprzedaży do ceny materjału i naczynia można doliczać tylko opłatę, przewidzianą w punktach b) i d) poz. 12 taksy za pracę.
Najniższa cena każdej jednostki ciężarowej, ustalonej zgodnie z przepisami § 6 ustęp 1 i § 12 niniejszego rozporządzenia, wynosi 5 groszy.
Taksa uwzględnia następujące jednostki ciężarowe w gramach: 0,01, 0,1, 1,0, 10,0 i 100,0. Jeżeli w taksie oznaczona jest cena tylko dla niższej jednostki, to dla uzyskania ceny wyższej jednostki cenę grama, dekagrama lub hektograma należy pomnożyć przez 8, cenę centigrama i decigrama przez 10; dla uzyskania ceny niższej jednostki cenę hektograma, względnie dekagrama należy podzielić przez 8, cenę grama, względnie decigrama - przez 10; ułamki ilorazu należy liczyć jako jednostki.

Dla ustalenia ceny decigrama, wydawanego ponad 1 gram, należy cenę grama podzielić przez 10, dla ustalenia ceny grama, wydawanego ponad 10 gramów, należy cenę dekagrama podzielić przez 10, dla ustalenia ceny dekagrama, wydawanego ponad 100 gramów, należy cenę hektograma podzielić przez 10, dla ustalenia ceny grama, wydawanego ponad 100 gramów, należy cenę hektograma podzielić przez 100.

Cenę 250 gramów i ilości ponad 250 gramów oblicza się w stosunku do ceny za jeden kilogram.

Cena, pobierana za kilka gramów, nie może przewyższać ceny, oznaczonej dla dekagrama; to samo stosuje się i do innych jednostek ciężarowych.
Za środki, zaordynowane w pewnej ilości kropel, liczy się na 1 gram 20 kropel olejków tłustych, nalewek, kwasów mineralnych rozcieńczonych o wogóle płynów wodnistych oraz ciężkich olejków eterycznych, eteru octowego, wyskoku eterowego i chloroformu, a 50 kropel czystego eteru.
Za sproszkowanie substancyj, które dają się łatwo proszkować w moździerzu porcelanowym" np. Kala bromatum, Ferrum sulfuricum i t. p., nie należy pobierać opłaty, przewidzianej w p. 10 taksy za pracę.
Za powtórnie wydawane lekarstwa należy pobierać cenę podług norm, obowiązujących w chwili wydania powtórnego.
Jeżeli lekarz nie poda w recepcie wagi obojętnego środka, albo jeżeli do zrobienia lekarstwa w zapisanej formie potrzebne jest dodanie środka obojętnego, w recepcie niewymienionego, wówczas należność winna być obliczona za rzeczywiście zużytą ilość; nazwa tego środka i jego ilość winna być uwidoczniona na recepcie.
Dla środków, nieobjętych taksą aptekarską, ceny sprzedażne należy ustalać w sposób następujący najpierw ustala się cenę sprzedażną kilograma przez doliczenie 50 % do ceny zakupu; dla ustalenia ceny hektograma uzyskaną w powyższy sposób cenę kilograma dzieli się przez 8; dla ustalenia ceny dekagrama uzyskaną w powyższy sposób cenę hektograma dzieli się przez 8; dla uzyskania ceny grama uzyskaną w powyższy sposób cenę dekagrama dzieli się przez 8; dla uzyskania ceny decigrama uzyskaną w powyższy sposób cenę grama dzieli się przez 10; dla uzyskania ceny centigrama uzyskaną w powyższy sposób cenę decigrama dzieli się przez 10; ułamka ilorazu należy liczyć jako jednostki. Za ceny zakupu mogą uchodzić jedynie ceny, wynikające z faktur hurtowych składów materiałów aptecznych lub fabryk.
Dla ustalenia ceny sprzedażnej wód mineralnych i innych artykułów, niewymagających rozważania i zmiany opakowania, oraz środków opatrunkowych, jeżeli cena zakupu sprzedawanego artykułu nie przekracza 5 złotych, dolicza się do tej ceny 50%; jeżeli cena zakupu sprzedawanego artykułu jest wyższa od 5 złotych i nie przekracza 10 złotych - 40 %; jeżeli cena zakupu sprzedawanego artykułu jest wyższa od 10 złotych - 331/3 %. Za cenę zakupu należy uważać cenę, pobieraną przez hurtownię lub fabrykę w dniu wydania przez aptekę.

Na koszty przewozu z innego osiedla można ponadto doliczać 10 % do ceny zakupu.

Za specyfiki farmaceutyczne nie może być pobrania cena, wyższa od oznaczonej na etykiecie.

Za środki złożone i pojedyncze, znajdujące się w obrocie pod nazwami, dowolnie im przez wytwórcę nadanemi, nie może być pobrana cena, wyższa od ceny, ustalonej w taksie aptekarskiej dla tego samego środka pod nazwą naukową lub przyjętą w obowiązujących farmakopeach, lub też określającą jego skład: np. za Protosil nie może być pobrana cena, wyższa od ustalonej w taksie na Argentum proteinicum, za Adrenasolum solutum nie może być pobrana cena, wyższa od ustalonej w taksie za Adrenalinum syntheticum solutum i t. p.

Za środki o nazwach, dowolnie im przez wytwórców nadanych, wymienione w taksie ze wskazaniem firmy wytwórczej, może być pobrana cena, w taksie dla nich ustalona, wówczas tylko, kiedy bądź kupujący w odręcznej sprzedaży żąda preparatu oryginalnego, bądź lekarz uzupełni receptę przez dodanie obok nazwy środka firmy wytwórczej lub słowa "oryginalny" (w skróceniu "oryg.").

W przypadkach, wyżej (ustęp 2) przewidzianych, winien być wydany środek oryginalny.

Za środki lecznicze i opatrunkowe, wydawane na koszt instytucyj państwowych i samorządowych, apteki winny pobierać ceny zniżone, uzyskane przez potrącenie od norm, ogólnie w chwili wydania tych środków obowiązujących, następującego opustu: od lekarstw, przepisanych w formie recepty 20 %, od środków leczniczych i opatrunkowych, przepisanych nie w formie recepty (sprzedaż odręczna) - 5 %.

Obowiązek pobierania cen, zniżonych w powyższy sposób, ciąży jedynie wtedy, gdy:

a)
należność za pobrane środki jest uiszczona przy ich odbiorze lub w ciągu 30 dni od daty złożenia rachunku i
b)
gdy dana instytucja sama nie dostarcza w temże osiedlu tych środków chorym tej samej kategorji, dla których żądane jest lekarstwo.
Przekroczenia przepisów niniejszego rozporządzenia będą karane w myśl obowiązujących ustaw.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w 7 dni od dnia ogłoszenia.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą:

1)
rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych iż dnia 10 października 1924 r. w sprawie taksy aptekarskiej dla ubogich (Dz. U. R. P. Nr. 97, poz. 900);
2)
§ 1 - 16, 33 i 36 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych v dnia 30 czerwca 1926 r. w sprawie wydawania z aptek środków leczniczych i określania ich ceny (Dz. U. R. P. Nr. 68, poz. 401);
3)
rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 stycznia 1927 r. o taksie aptekarskiej (Dz. U. R. P. Nr. 18, poz. 138);
4)
rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 maja 1929 r. o taksie aptekarskiej (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 336).
..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK 

TAKSA APTEKARSKA.

* Z dniem 1 grudnia 1932 r. apteki, uprawnione do sprzedaży środków lekarskich, winny pobierać ceny maksymalne niższe przynajmniej o 15% od cen, wyszczególnionych w części pierwszej i niższe przynajmniej o 10% od cen wyszczególnionych w części drugiej taksy aptekarskiej, stanowiącej załącznik do nin. rozporządzenia, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 14 listopada 1932 r. w sprawie taksy aptekarskiej (Dz.U.32.105.875).