Art. 3. - Ograniczenie uboju cieląt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.8.51

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1989 r.

Art.  3.

1. Kto poddaje ubojowi cielę wbrew ograniczeniom wprowadzonym na podstawie art. 1

- podlega karze grzywny od 25 do 1.000 zł. ³

2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisowi art. 2 odstępuje mięso cielęcia innej osobie fizycznej lub prawnej niż jednostka uspołeczniona prowadząca skup mięsa.

3. Orzekanie następuje w trybie przepisów o orzecznictwie karno-administracyjnym.

4. W razie ukarania za czyn określony w ust. 1 lub 2 może być również orzeczony przepadek mięsa.

³ W art. 3 wysokość granic grzywny ustalona na podstawie:

- art. 2 § 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.82.16.125) z dniem 7 czerwca 1982 r.

- art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1985 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.85.23.100) z dniem 1 lipca 1985 r.

- art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1990 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego i prawa o wykroczeniach (Dz.U.90.72.422) z dniem 8 listopada 1990 r.

- art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lutego 1992 r. o zmianie niektórych przepisów prawa karnego, prawa o wykroczeniach i o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.92.24.101) z dniem 2 kwietnia 1992 r.

- art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386)

- art. 3 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U.95.95.475) z dniem 20 listopada 1995 r.