Ograniczenie podziału gospodarstw rolnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.36.208

Akt utracił moc

Wersja od: 20 sierpnia 1963 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 19 lipca 1963 r.

w sprawie ograniczenia podziału gospodarstw rolnych.

Na podstawie art. 2 ust. 3, art. 5 ust. 2 i art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 28, poz. 168) zarządza się, co następuje:

§ 1. Podział gospodarstwa rolnego w drodze zbycia jego części, działu spadku albo zniesienia współwłasności jest dopuszczalny tylko wtedy, gdy każda wynikła z podziału część sama bądź wraz z gruntami już należącymi do nabywcy odpowiada podstawowej normie obszarowej, która wynosi na terenie całego kraju 8 ha użytków rolnych.

§  2.

1. Podział gospodarstwa rolnego w drodze zbycia jego części lub zniesienia współwłasności może nastąpić również przy zachowaniu następujących trzech warunków:

1) nabywca części gruntów jest już właścicielem gospodarstwa rolnego odpowiadającego minimalnej normie obszarowej, która wynosi:

- na terenie województw: bydgoskiego, poznańskiego i olsztyńskiego oraz m. Poznania - 5 ha użytków rolnych,

- na terenie województw: białostockiego, gdańskiego, koszalińskiego, opolskiego, szczecińskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego oraz m. Wrocławia - 4 ha użytków rolnych,

- na terenie województw: lubelskiego, łódzkiego, kieleckiego i warszawskiego oraz m. Łodzi i m.st. Warszawy - 3 ha użytków rolnych,

- na terenie województw: katowickiego, krakowskiego i rzeszowskiego oraz m. Krakowa - 2 ha użytków rolnych;

2) nabywana część gruntów ma wejść w skład gospodarstwa rolnego stanowiącego już własność nabywcy;

3) pozostała po podziale część gospodarstwa rolnego, która ma ulec podziałowi, będzie odpowiadała podstawowej normie obszarowej 8 ha użytków rolnych albo obszar tego gospodarstwa rolnego jest:

a) mniejszy od minimalnej normy obszarowej dla danego terenu stosownie do pkt 1 lub

b) mniejszy od podstawowej normy obszarowej 8 ha użytków rolnych, lecz w wyniku podziału obszar gospodarstwa rolnego nabywcy po jego uzupełnieniu będzie większy od obszaru gospodarstwa rolnego, które ma ulec podziałowi, albo to ostatnie gospodarstwo ulegnie likwidacji.

2. W przypadku zbycia części gospodarstwa rolnego objętego przepisami ustawy z dnia 20 marca 1950 r. (Dz. U. Nr 9, poz. 87) podstawowa norma obszarowa dla pozostałej części tego gospodarstwa wynosi 2 ha użytków rolnych.

§ 3. Gospodarstwo rolne o obszarze do 0,5 ha użytków rolnych może być dzielone, chociażby nabywca jego części nie był właścicielem gospodarstwa rolnego lub należące do niego gospodarstwo było mniejsze od minimalnych norm obszarowych.

§  4.

1. Gospodarstwo rolne uważa się za ulegające likwidacji w wyniku podziału w tym przypadku, gdy zbycie wszystkich gruntów wchodzących w skład gospodarstwa następuje jednocześnie.

2. Likwidacja gospodarstwa zachodzi również wtedy, gdy właściciel zbył wszystkie grunty, z wyjątkiem gruntów pod budynkami i działki przyzagrodowej o łącznym obszarze do 0,2 ha.

§  5.

1. Pracę spadkobiercy w gospodarstwie rolnym należącym do spadku uważa się za nie przerwaną, jeżeli spadkobierca zamieszkiwał w tym gospodarstwie oraz wykonywał w nim stale niezbędne prace, a nie był zatrudniony gdzie indziej na podstawie umowy o pracę lub mianowania.

2. Nie zalicza się jednak do przerwy w pracy w spadkowym gospodarstwie rolnym:

1) czasu poświęconego na wykonywanie:

a) funkcji w organach państwowych, spółdzielczych i społecznych, do których spadkobierca został powołany w drodze wyborów,

b) pracy sezonowej w innych gospodarstwach rolnych lub leśnych (sprzęt plonów, wykopki, zwózka drewna itp.) i w przedsiębiorstwach świadczących usługi dla rolnictwa, a w szczególności w przedsiębiorstwach wodnych melioracji oraz w przedsiębiorstwach przetwórstwa produktów rolnych,

c) pracy prowadzonej we własnym zakładzie rzemieślniczym w zakresie usług dla ludności zamieszkałej w tej samej miejscowości bez szkody dla należytego zagospodarowania spadkowego gospodarstwa rolnego oraz

2) przerwy wynikłej z przyczyn niezależnych od spadkobiercy, a w szczególności z powodu odbywania obowiązkowej służby wojskowej lub z powodu choroby.

§ 6. Spadkobierców uważa się za trwale niezdolnych do pracy, jeżeli są inwalidami I lub II grupy w rozumieniu przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Ustalenie inwalidztwa odbywa się w trybie określonym w tychże przepisach.

§  7.

1. Spłaty spadkowe na rzecz spadkobierców, którzy w chwili otwarcia spadku byli małoletnimi albo uczniami pobierającymi naukę zawodu lub uczęszczającymi do szkół średnich, albo studentami szkół wyższych, podlegają uregulowaniu w ratach miesięcznych nie przekraczających:

1) 450 zł, gdy chodzi o małoletnich albo uczniów pobierających naukę zawodu lub uczęszczających do szkół średnich,

2) 550 zł, gdy chodzi o studentów szkół wyższych.

2. Uczniom i studentom określonym w ust. 1, którzy pobierają naukę w szkołach dla pracujących lub odbywają studia dla pracujących, spłaty spadkowe po osiągnięciu przez nich pełnoletności nie przysługują.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.