Ogólne zezwolenie na lokowanie aktywów funduszy emerytalnych poza granicami kraju.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.15.182

Akt utracił moc
Wersja od: 7 marca 2000 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 18 lutego 2000 r.
w sprawie ogólnego zezwolenia na lokowanie aktywów funduszy emerytalnych poza granicami kraju.

Na podstawie art. 143 ust. 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. Nr 139, poz. 934, z 1998 r. Nr 98, poz. 610, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1256) zarządza się, co następuje:
Zezwala się na lokowanie aktywów funduszu emerytalnego, na warunkach określonych w rozporządzeniu, w państwach będących członkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz w innych państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowy o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji.
1.
W państwach, o których mowa w § 1, aktywa funduszu emerytalnego mogą być lokowane w:
1)
papierach wartościowych emitowanych przez spółki notowane na podstawowych giełdach rynków kapitałowych tych państw,
2)
papierach skarbowych emitowanych przez rządy lub banki centralne tych państw,
3)
tytułach uczestnictwa emitowanych przez instytucje wspólnego inwestowania mające siedzibę w tych państwach, jeżeli instytucje te oferują publicznie tytuły uczestnictwa i umarzają je na żądanie uczestnika.
2.
Lokaty, o których mowa w ust. 1, powinny posiadać ocenę na poziomie inwestycyjnym nadaną przez wyspecjalizowaną agencję oceniającą ryzyko inwestycyjne związane z określonym papierem wartościowym lub zdolnością emitenta do terminowej spłaty zaciągniętych zobowiązań, zwaną dalej "agencją ratingową".
Ocena, o której mowa w § 2 ust. 2, powinna być nadana przez agencję ratingową uznaną na międzynarodowym rynku kapitałowym.
Fundusz emerytalny może lokować poza granicami kraju nie więcej niż 5% wartości swoich aktywów.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.