Odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.28.146

Akt utracił moc
Wersja od: 30 lipca 1981 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 1 sierpnia 1975 r.
w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele.

Na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (Dz. U. z 1973 r. Nr 33, poz. 197) zarządza się, co następuje:
Za poszkodowanego w rozumieniu rozporządzenia uważa się osobę fizyczną lub prawną, która jest posiadaczem uszkodzonych upraw lub plonów rolnych.
1.
Obowiązek odszkodowania obejmuje szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele.
2. 1
Za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele uważa się straty ilościowe i jakościowe w produkcie głównym uszkodzonych lub zniszczonych przez tę zwierzynę ziemiopłodów i innych upraw rolnych. Za produkt główny roślin włóknistych oraz pszenicy, żyta, owsa, jęczmienia, gryki, prosa, kukurydzy, koniczyny, roślin strączkowych, a także ich mieszanek, uważa się zarówno ziarno, jak i słomę. Za produkt główny buraków pastewnych i cukrowych uważa się zarówno korzeń, jak i liście. Wartość słomy roślin włóknistych wynosi 100%, a wartość słomy innych upraw i liści buraczanych ustala się w wysokości 20% wartości plonu głównego.
3.
Za szkody na łąkach i pastwiskach uważa się obniżenie wydajności wskutek uszkodzenia pokrywy (darni) roślinnej łąki lub pastwiska.
1.
Poszkodowany obowiązany jest pod rygorem utraty roszczenia zgłosić niezwłocznie szkodę do właściwego ze względu na położenie gruntu leśnictwa lub nadleśnictwa przedsiębiorstwa lasów państwowych, zwanych dalej "leśnictwem" lub "nadleśnictwem".
2.
Poszkodowany obowiązany jest udzielić potrzebnych wyjaśnień i przedstawić w miarę możliwości dowody niezbędne do ustalenia rozmiarów szkody.
1.
Wstępnych oględzin szkody w zniszczonych lub uszkodzonych uprawach rolnych dokonuje w ciągu trzech dni od daty zgłoszenia szkody nadleśnictwo w obecności poszkodowanego lub dorosłego członka jego rodziny.
2.
Końcowego oszacowana szkody i jej ustalenia dokonuje nadleśnictwo przed sprzętem uszkodzonej uprawy, po dokonaniu ponownych oględzin przy udziale przedstawiciela zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego. Czynności te powinny być dokonane w obecności poszkodowanego lub dorosłego członka jego rodziny.
3.
Nieobecność przedstawiciela zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego oraz poszkodowanego lub dorosłego członka jego rodziny nie wstrzymuje czynności wymienionych w ust. 1 i 2, jeżeli osoby te zostały powiadomione o terminie oględzin lub szacunku.
4.
O zamierzonym sprzęcie upraw lub plonów poszkodowany obowiązany jest pod rygorem utraty roszczenia powiadomić leśnictwo lub nadleśnictwo nie później niż na 5 dni przed sprzętem.
5.
Ze wstępnych oględzin oraz końcowego oszacowania i ustalenia szkody spisuje się protokół. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje właściwe nadleśnictwo z uzasadnieniem okoliczności zawartych w protokole.
1.
Przy szacowaniu szkód wyrządzonych w uprawach rolnych ilość zniszczonych ziemiopłodów oblicza się uwzględniając obszar zniszczonej lub uszkodzonej uprawy, rzeczywistą wydajność z 1 ha oraz procent uszkodzonej uprawy lub plonu.
2.
Przy szacowaniu szkód w uprawach rolnych uznanych przez naczelnika gminy za wymagające zaorania i wprowadzenia nowej uprawy wysokość odszkodowania ustala się, jeżeli szkoda powstała:
1)
w okresie do dnia 15 kwietnia na 25%,
2)
w okresie od dnia 16 kwietnia do 20 maja na 40%,
3)
w okresie od dnia 21 maja do 10 czerwca na 75%,
4)
w okresie od dnia 11 czerwca na 100%

wartości spodziewanych plonów.

1.
Od decyzji określonej w § 4 ust. 5 przysługuje poszkodowanemu w terminie 7 dni od dnia doręczenia odwołanie do naczelnika gminy.
2.
Naczelnik gminy wydaje ostateczną decyzję o odszkodowaniu po zasięgnięciu opinii powołanej przez siebie komisji, w której skład wchodzą:
1)
przedstawiciel gminnej służby rolnej jako przewodniczący,
2)
przedstawiciel nadleśnictwa,
3)
przedstawiciel dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego lub terenu.
1.
Odszkodowanie ustala się:
1)
za ziemiopłody nie zakontraktowane - według cen płaconych przez Państwo po zbiorach w skupie rynkowym,
2)
za ziemiopłody zakontraktowane - według cen umownych płaconych przez uspołeczniony aparat skupu.
2.
Minister Rolnictwa może ustalić zasady wyceny roślin pastewnych, które nie są przedmiotem skupu rynkowego.
1.
Odszkodowanie za szkody pokrywa się ze środków obrotowych przedsiębiorstw lasów państwowych.
2.
Wypłaty odszkodowania dokonują właściwe terenowo nadleśnictwa.
Odszkodowanie wypłaca się niezwłocznie po zaoraniu lub sprzęcie danej uprawy, jednak nie później niż w terminie 30 dni od uprawomocnienia się decyzji.
W celu systematycznego zmniejszania szkód wyrządzanych przez zwierzynę przedsiębiorstwa lasów państwowych lub zarządcy obwodów łowieckich mogą zatrudnić stróżów nocnych do pilnowania pól.
Odszkodowania za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych należących do przedsiębiorstw i instytucji państwowych wypłaca się jedynie wówczas, gdy wartość szkód w jednej uprawie przekracza kwotę 2.000 zł.
 
1.
Zarządcy obwodów łowieckich i terenów nie wchodzących w skład tych obwodów oraz dzierżawcy nie zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim obowiązani są zwrócić właściwemu przedsiębiorstwu lasów państwowych pełną kwotę odszkodowań faktycznie wypłaconych za szkody powstałe na obszarach obwodów łowieckich i terenów przez nich użytkowanych w terminie 1 miesiąca od dnia otrzymania rachunku należności.
2.
Dzierżawcy obwodów łowieckich zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim obowiązani są - z zastrzeżeniem ust. 3 - zwrócić właściwemu przedsiębiorstwu lasów państwowych w terminie do dnia 31 marca każdego roku część wypłaconych odszkodowań łowieckich występujących w danym obwodzie. Wysokość zwrotu jest zależna od wykonania łącznie planu odstrzału dzików, łosi, jeleni i danieli oraz od dostarczenia do punktów skupu przedsiębiorstw produkcji leśnej "Las" ilości zwierzyny określonej w przepisach o zasadach odstępowania zwierzyny ubitej; wysokość zwrotu określa się następująco:
przy wykonaniu planu odstrzału w danym roku w procentachzwrot w procentach
wypłaconych odszkodowań łowieckich w dzierżawionym obwodzie łowieckimwartości tuszy ubitych dzików, łosi, jeleni i danieli (pozyskanej zwierzyny)
poniżej 70 15 30
od 70 do 90 10 30
powyżej 90 do 100 5 30
3.
Jeżeli dzierżawcy określeni w ust. 2:
1)
nie wykonali planu odstrzału z powodu wstrzymania polowań przez właściwe organy administracji państwowej - zwracają tytułem wypłaconych odszkodowań jedynie 30% wartości tuszy pozyskanej zwierzyny,
2)
nie dostarczyli odpowiednich ilości dzików, łosi, jeleni i danieli określonych w przepisach o zasadach odstępowania zwierzyny ubitej - zwracają 100% wypłaconych odszkodowań oraz 30% wartości tuszy pozyskanej zwierzyny.
Przepisy dotyczące naczelnika gminy stosuje się odpowiednio do innych organów administracji państwowej stopnia podstawowego.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1973 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele (Dz. U. Nr 30, poz. 177).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 sierpnia 1975 r.
1 § 2 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 lipca 1981 r. (Dz.U.81.19.94) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 lipca 1981 r.
2 § 12 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 12 lipca 1981 r. (Dz.U.81.19.94) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 lipca 1981 r.