Rozdział 1 - Odszkodowania za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntów rolnych i leśnych. - Odszkodowania za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntów rolnych i leśnych, za uszkodzone wskutek robót górniczych zasiewy i uprawy oraz sposób wypłaty odszkodowań pieniężnych za szkody górnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1983.32.151

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1990 r.

Rozdział  1

Odszkodowania za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntów rolnych i leśnych.

§  1.

1. Odszkodowanie za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntu rolnego stanowi równowartość odpowiadającą piętnastokrotnej wartości zmniejszenia się rocznego przychodu z gruntu wskutek szkody górniczej. Odszkodowanie to nie może być wyższe od odszkodowania, jakie przysługiwałoby za dany grunt, ustalonego na zasadach i w trybie przewidzianych w przepisach wywłaszczeniowych.

2. 1 Przychód, o którym mowa w ust. 1, ustala się przyjmując wartość żyta, jaką uzyskano by z gruntu nie uszkodzonego przy zastosowaniu średniej ceny wolnorynkowej żyta na terenie gminy lub miasta w dniu ustalenia odszkodowania.

§  2.

1. Odszkodowanie za nie dające się usunąć uszkodzenia gruntu leśnego, niezależnie od odszkodowania za drzewostan, stanowi równowartość odpowiadającą piętnastokrotnej wartości zmniejszenia się rocznego przychodu z gruntu, spowodowanego szkodą górniczą. Odszkodowanie nie przysługuje w wypadkach określonych w § 4 ust. 2.

2. Przez przychód, o którym mowa w ust. 1, rozumie się wartość bieżącego rocznego przyrostu masy drzewnej (grubizny) w trzydziestoletnim drzewostanie sosnowym o przeciętnych cechach jakości (II klasa bonitacji o zadrzewieniu 0,9), obliczoną według cen obowiązujących w państwowym gospodarstwie leśnym.

¹ § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 22 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.276) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 września 1989 r.