Odszkodowania przyznawane osobom udzielającym pomocy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, niebędącym jej funkcjonariuszami.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.160.1558

Akt obowiązujący
Wersja od: 15 września 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 22 sierpnia 2003 r.
w sprawie odszkodowań przyznawanych osobom udzielającym pomocy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, niebędącym jej funkcjonariuszami

Na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070 i Nr 130, poz. 1188) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zasady oraz tryb przyznawania odszkodowań osobom, niebędącym funkcjonariuszami Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwanej dalej "ABW", które utraciły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu albo szkodę w mieniu podczas korzystania lub w związku z korzystaniem przez ABW z ich pomocy, zwanym dalej "osobami poszkodowanymi", oraz ich spadkobiercom.
Odszkodowanie za poniesiony uszczerbek na zdrowiu przyznaje się osobie poszkodowanej w wysokości 341 zł za każdy procent uszczerbku na zdrowiu.
Odszkodowanie z tytułu orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji przyznaje się osobie poszkodowanej w wysokości 7.466 zł.
Odszkodowanie dla spadkobierców osoby poszkodowanej z tytułu jej śmierci przyznaje się w wysokości 38.398 zł.
1.
Osobie poszkodowanej, która poniosła szkodę w mieniu, przyznaje się odszkodowanie, którego wysokość jest ustalana na podstawie orzeczenia rzeczoznawcy powołanego przez właściwą jednostkę organizacyjną ABW.
2.
W przypadku śmierci osoby poszkodowanej odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się jej spadkobiercom.
1.
Jeżeli osoba poszkodowana, po otrzymaniu odszkodowania, zmarła, jej spadkobiercom przyznaje się odszkodowanie, jeżeli byłoby ono wyższe niż odszkodowanie wypłacone tej osobie. W takim przypadku odszkodowanie przyznaje się w wysokości stanowiącej różnicę między kwotami tych odszkodowań i wypłaca się w odpowiednich częściach uprawnionym spadkobiercom.
2.
Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się, jeżeli osoba poszkodowana zmarła w ciągu 3 lat od zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w § 1.
3.
Jeżeli uszczerbek na zdrowiu osoby poszkodowanej ulegnie zwiększeniu o co najmniej 10 punktów procentowych w stosunku do wcześniej ustalonego uszczerbku na zdrowiu, odszkodowanie wymienione w § 2 podlega proporcjonalnemu zwiększeniu.
1.
O stopniu i charakterze uszczerbku na zdrowiu osoby poszkodowanej orzekają komisje lekarskie właściwe dla funkcjonariuszy ABW.
2.
Komisje lekarskie, o których mowa w ust. 1, ustalają również związek śmierci osoby poszkodowanej ze zdarzeniem, o którym mowa w § 1.
Postępowanie w sprawie odszkodowania wszczyna się na wniosek osoby poszkodowanej albo jej spadkobierców, który powinien zawierać dane personalne osoby poszkodowanej oraz dokładny opis miejsca i okoliczności zdarzenia. Jeżeli taki wniosek nie został zgłoszony, postępowanie wszczyna się z urzędu.
1.
Po wszczęciu postępowania w sprawie odszkodowania za szkodę w mieniu, upoważniony przez Szefa ABW funkcjonariusz przeprowadza postępowanie wyjaśniające.
2.
W toku postępowania wyjaśniającego ustala się:
1)
rodzaj, czas, miejsce i przyczynę powstania szkody w mieniu;
2)
wysokość szkody w mieniu;
3)
inne okoliczności towarzyszące powstaniu szkody w mieniu.
3.
W celu dokonania ustaleń, o których mowa w ust. 2, korzysta się z protokołów, raportów służbowych oraz innych dokumentów sporządzonych w związku z udzieleniem pomocy przez osobę poszkodowaną, a także w razie potrzeby przesłuchuje świadków lub zasięga opinii rzeczoznawców.
4.
Z przebiegu postępowania wyjaśniającego funkcjonariusz, o którym mowa w ust. 1, sporządza protokół, który zawiera:
1)
ustalenia postępowania wyjaśniającego, o których mowa w ust. 2;
2)
datę i miejsce dokonania czynności oraz imię i nazwisko osoby przeprowadzającej postępowanie, a także imię, nazwisko i adres osoby poszkodowanej;
3)
ustalenie wysokości szkody w mieniu;
4)
imiona i nazwiska przesłuchanych świadków oraz treść ich zeznań;
5)
treść opinii rzeczoznawców.
5.
Przed wydaniem decyzji o przyznaniu odszkodowania zapoznaje się osobę poszkodowaną lub jej spadkobierców z materiałami zebranymi w postępowaniu wyjaśniającym i wyznacza termin do wniesienia przez te osoby uwag i wniosków.
6.
Po rozpatrzeniu uwag i wniosków, o których mowa w ust. 5, albo gdy w wyznaczonym terminie uwagi ani wnioski nie zostaną zgłoszone, wydaje się decyzję o przyznaniu odszkodowania.
Kwota odszkodowania, o której mowa w § 2, podlega corocznemu zwiększeniu w latach 2004-2007 do wysokości określonych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673 i Nr 241, poz. 2074 oraz z 2003 r. Nr 83, poz. 760).
Odszkodowanie wypłaca się ze środków budżetowych jednostki organizacyjnej ABW, która korzystała przy wykonywaniu swoich zadań z pomocy osób niebędących funkcjonariuszami tej jednostki.
W sprawach o przyznanie odszkodowań, niezakończonych ostateczną decyzją do dnia wejścia w życie rozporządzenia, stosuje się przepisy tego rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 1
1 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 stycznia 1998 r. w sprawie trybu i zasad przyznawania świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo w mieniu podczas korzystania lub w związku z korzystaniem z pomocy innych osób przez Urząd Ochrony Państwa (Dz. U. Nr 8, poz. 27), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 90, poz. 844, Nr 113, poz. 1070 i Nr 130, poz. 1188).