Odroczenie oznaczonego w art. 8 część pierwsza ustawy z dnia 10 stycznia 1924 r. terminu płatności podatku dochodowego, oraz przesunięcie na rok podatkowy 1924 terminu do składania zeznań o dochodzie z art. 49 ustawy o państwowym podatku dochodowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.34.359

Akt utracił moc

Wersja od: 27 czerwca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 11 kwietnia 1924 r.

w przedmiocie odroczenia oznaczonego w art. 8 część pierwsza ustawy z dnia 10 stycznia 1924 r. terminu płatności podatku dochodowego, oraz w przedmiocie przesunięcia na rok podatkowy 1924 terminu do składania zeznań o dochodzie z art. 49 ustawy o państwowym podatku dochodowym.

Na podstawie części drugiej art. 122 ustawy o państwowym podatku dochodowym ogłoszonej rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 607) zarządza co następuje:

§ 1. Płatność podatku dochodowego za r. 1924, przypadającego w myśl art. 8 cześć pierwsza ustawy z dnia 10 stycznia 1924 r. w przedmiocie przepisów o państwowym podatku dochodowym obowiązujących na całym obszarze Rzeczypospolitej (Dz. U. R. P. № 13, poz. 110) do uiszczenia zarówno przez osoby fizyczne i spadki wakujące, jak i przez osoby prawne rozkłada się na raty w sposób następujący:

1) do dnia 23 kwietnia 1924 r., o ile chodzi o osoby fizyczne i spadki wakujące, względnie do dnia 1 maja 1924 r., o ile chodzi o osoby prawne- winna być wpłacona na poczet podatku dochodowego za rok 1924 część podatku w całorocznej wysokości podatku dochodowego, należnego za rok 1923 a zwaloryzowanego na franki złote według kursu 1 frank złoty = 100.000 mk.,

2) do dnia 24 maja 1924 r. winna być zapłacona różnica, pomiędzy połową podatku przypadającego od dochodu zeznanego na rok podatkowy 1924, a należnością podatku dochodowego uiszczoną w myśl punktu 1 niniejszego § do dnia 23 kwietnia 1924 r., względnie do dnia 1 maja 1924 r.,

3) 1 do dnia 24 lipca 1924 roku winna być uiszczona ¹/₄ część podatku, przypadającego od dochodu zeznanego na rok podatkowy 1924,

4) 2 do dnia 24 sierpnia 1924 r. winna być uiszczona pozostała reszta podatku przypadającego od dochodu zeznanego na rok podatkowy 1924.

§ 2. W trybie i terminach oznaczonych w § 2 niniejszego rozporządzenia winny być zapłacone, o ile chodzi o b. dzielnice, pruską i górnośląską część województwa śląskiego, równocześnie z państwowym podatkiem dochodowym dodatki komunalne, przypadające: w myśl art. 6 część A ustawy z dnia 10 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 13, poz. 110).

§ 3. Termin do składania zeznań o dochodzie do wymiaru podatku dochodowego na rok podatkowy 1924 odracza się dla osób fizycznych i prawnych oraz spadków wakujących do 2.4 maja 1924 r.

Do zegnania należy dołączyć w oryginałach lub w odpisach dowody uskutecznienia zapłaty dwóch rat podatki:, określonych w § 1 punkt 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

§ 4. Jeżeli uiszczenie podatku wraz z dodatkiem komunalnym (§ 2) nie nastąpi w terminach płatności, oznaczonych w § 2 niniejszego rozporządzenia, to od nieuiszczonych kwot będą pobierane, w myśl art. 9 ustawy z dnia 10 stycznia 1924 roku (Dz. U. R. P. № 13, poz. 110), kary za zwłokę w wysokości 2% miesięcznie, a nadto nieuiszczone należności podatkowe ulegną, w myśl rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1924 r. o podniesieniu stawek podatków bezpośrednich (Dz. U. R. P. № 16, poz. 151), podwyższeniu o pół procentu za każdy dzień zwłoki.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.53.533) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 czerwca 1924 r.

² § 1 pkt 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 13 czerwca 1924 r. (Dz.U.24.53.533) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 czerwca 1924 r.