§ 2. - Odprawy dla pracowników nieetatowych przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", zwolnionych ze służby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.61.457

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1932 r.

§ 2. Pracownicy nieetatowi, zatrudnieni na obszarach województw: poznańskiego, pomorskiego i śląskiego oraz na obszarze W. M. Gdańska, którzy na podstawie przepisów tamże obowiązujących, podlegają ustawowemu obowiązkowi ubezpieczenia na starość, na wypadek niezdolności do zarobkowania i śmierci, mają prawo do jednorazowej odprawy w wysokości miesięcznego wynagrodzenia, w wymiarze dla samotnych za każdy pełny rok służby w charakterze pracownika nieetatowego, najwyżej jednak w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia, o ile na podstawie § 1 mniejszego rozporządzenia nie przysługuje im odprawa w wyższym wymiarze.

Prawo do odprawy mają pracownicy ci tylko w przypadkach, w których Zarząd Instytucji Ubezpieczeniowej odmówił im przyznania świadczeń emerytalnych nie na skutek ich winy.