Rozdział 3 - Przepisy przejściowe i końcowe. - Odpowiedzialność żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.6.55

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1958 r.

Rozdział  3.

Przepisy przejściowe i końcowe.

1.
Za czyny, za które w myśl obowiązujących przepisów właściwe władze cywilne mogą nakładać kary porządkowe (grzywny), żołnierze w czynnej służbie wojskowej ponoszą wyłącznie odpowiedzialność dyscyplinarną lub przed oficerskimi sądami honorowymi.
2.
W przypadkach, określonych w ust. 1, jak również gdy zachodzi potrzeba przymusowego sprowadzenia żołnierza w czynnej służbie wojskowej, właściwe władze cywilne zwracają się do władz wojskowych, które stosują środki, przewidziane w przepisach wojskowych.
3.
Nakładanie kar porządkowych (grzywien) lub przymusowe sprowadzanie innych osób, aniżeli określone w ust. 1, a podlegających właściwości sądów wojskowych, następuje przez właściwe władze cywilne na ogólnych zasadach.
4.
Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadkach, gdy właściwe władze cywilne uprawnione są do stosowania aresztu jako środka przymuszenia.
5.
Uchyla się rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 lutego 1928 r. o nakładaniu kar porządkowych, przewidzianych w ustawie o postępowaniu sądowym, na osoby pełniące czynną służbę wojskową oraz o przymusowym sprowadzaniu tychże osób przed sądy powszechne (Dz. U. R. P. Nr 16, poz. 121).

Art. IV przepisów wprowadzających Kodeks Karny Wojska Polskiego (Dz. U. R. P. z 1944 r. Nr 6, poz. 28) otrzymuje brzmienie:

"Art. IV. 1. Żołnierze w czynnej służbie wojskowej oraz funkcjonariusze i pracownicy bezpieczeństwa publicznego odpowiadają za wykroczenia wyłącznie w trybie dyscyplinarnym lub przed oficerskimi sądami honorowymi.

2. Pracownicy cywilni administracji wojskowej odpowiadają przed sądami wojskowymi za wykroczenia, popełnione w związku ze służbą lub pracą w administracji wojskowej.

3. W sprawach o wykroczenia popełnione:

1) przez inne osoby, aniżeli wymienione w ust. 1, podlegające właściwości sądów wojskowych,

2) przez pracowników cywilnych administracji wojskowej, lecz nie pozostające w związku ze służbą w administracji wojskowej -

właściwe są sądy powszechne lub władze administracyjne na ogólnych zasadach."

Uchyla się:

1)
art. 16 § 2 oraz art. 30 pkt 3 przepisów wprowadzających kodeks karny i prawo o wykroczeniach (Dz. U. R. P. z 1932 r. Nr 60, poz. 573),
2)
art. 60 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu karno-administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr 38, poz. 365).

Za karę dyscyplinarną w rozumieniu art. 7 Kodeksu Karnego Wojska Polskiego uważa się również karę, wymierzoną przez oficerski sąd honorowy.

Określone w niniejszej ustawie uprawnienia Ministra Obrony Narodowej przysługują w odniesieniu do Wojsk Wewnętrznych Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

1.
Przepisy niniejszej ustawy stosuje się również do czynów, popełnionych przed dniem wejścia w życie ustawy.
2.
Jeżeli postępowanie przed oficerskim sądem honorowym wszczęte zostało przed wejściem w życie ustawy, prowadzi się je nadal według przepisów dawnych.

Tracą moc obowiązującą dekrety:

1)
z dnia 26 czerwca 1945 r. "Wojskowe przepisy dyscyplinarne" (Dz. U. R. P. Nr 37, poz. 219),
2)
z dnia 26 czerwca 1945 r. "Statut oficerskich sądów honorowych Wojska Polskiego" (Dz. U. R. P. Nr 37, poz. 217),
3)
z dnia 26 czerwca 1945 r. "Statut koleżeńskich sądów szeregowych Wojska Polskiego" (Dz. U. R. P. Nr 37, poz. 218).

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Obrony Narodowej, a w stosunku do wojsk wewnętrznych oraz do funkcjonariuszów i pracowników służby bezpieczeństwa publicznego - Ministrowi Bezpieczeństwa Publicznego.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

5 Art. 20 zmieniony przez art. 59 dekretu z dnia 20 lipca 1954 r. o służbie w organach bezpieczeństwa publicznego (Dz.U.54.34.142) z dniem 21 lipca 1954 r.