Rozdział 2 - Zasady odpowiedzialności zawodowej. - Odpowiedzialność zawodowa fachowych pracowników służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.36.332

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2007 r.

Rozdział 2.

Zasady odpowiedzialności zawodowej.

1.
Fachowy pracownik służby zdrowia, który narusza zasady etyki, godności bądź sumienności zawodowej przez działanie, zaniechanie lub zaniedbanie, popełnia wykroczenie zawodowe, za które ponosi odpowiedzialność zawodową według niniejszej ustawy niezależnie od odpowiedzialności, wynikającej z innych przepisów.
2.
Fachowi pracownicy służby zdrowia, zatrudnieni w służbie państwowej i w instytucjach państwowych za wykroczenie zawodowe, popełnione w związku z wykonywaniem swych czynności służbowych, mogą być pociągani do odpowiedzialności zawodowej za zgodą ministra, któremu podlega dany dział służby bądź przez którego jest nadzorowana dana instytucja.
3.
Właściwi ministrowie mogą przekazywać uprawnienia, przewidziane w ust. 2, bezpośrednio podległym władzom lub organom.
4.
Ściganie wykroczeń zawodowych ulega przedawnieniu po upływie lat pięciu.
1.
Ustala się następujące kary za wykroczenia zawodowe:
1)
upomnienie,
2)
nagana,
3)
pozbawienie prawa wykonywania praktyki (zawodu) w określonej miejscowości bądź okręgu na czas określony, nie krótszy niż jeden rok, bądź na stałe.
2.
Kary mogą być obostrzone przez ogłoszenie w urzędowym dzienniku wojewódzkim na koszt skazanego bądź przez nałożenie grzywnych do wysokości 1,50 zł.
3.
Fachowy pracownik służby zdrowia, skazany za wykroczenia zawodowe, ponosi koszty postępowania. Z uzasadnionych przyczyn skazany może być zwolniony od ponoszenia kosztów; w takich przypadkach kosztami obciąża się Skarb Państwa.
1.
W razie skazania na karę, określoną w art. 4 ust. 1 pkt 2), fachowy pracownik służby zdrowia przez okres od jednego do trzech lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia nie może być powoływany na samodzielne stanowiska w zakładach społecznych służby zdrowia, a zatrudniony na takim stanowisku powinien na wniosek prezydium wojewódzkiej rady narodowej (wydział zdrowia) być zwolniony z tego stanowiska z zachowaniem obowiązujących przepisów.
2.
W razie skazania na karę, określoną w art. 4. ust. 1 pkt 3), dotychczasowy stosunek służby (stosunek pracy) fachowego pracownika służby zdrowia ulega rozwiązaniu z samego prawa, a ponadto przez okres od dwóch do pięciu lat od daty uprawomocnienia się orzeczenia fachowy pracownik służby zdrowia nie może być powoływany na samodzielne stanowiska w społecznych zakładach służby zdrowia.
3.
Minister Zdrowia ustali, które stanowiska w zakładach społecznych służby zdrowia są samodzielnymi w rozumieniu ust. 1 i 2.