Art. 17. - Odpowiedzialność karna za odstępstwo od narodowości w czasie wojny 1939-1945 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1946.41.237

Akt obowiązujący

Wersja od: 22 lipca 1950 r.

Art.  17.

§ 1. Jeżeli brak dowodów popełnienia czynu lub zachodzą warunki, przewidziane w art. 3 lub 4, albo inne okoliczności wyłączające ściganie, prokurator wydaje postanowienie stwierdzające, że czyn nie podlega ściganiu, i zarządza zwolnienie z miejsca odosobnienia; dochodzenie będzie podjęte w razie ujawnienia nowych okoliczności.

§ 2. Jeżeli nie zostały stwierdzone warunki, przewidziane w § 1, prokurator, w którego okręgu położone jest miejsce odosobnienia, niezwłocznie przekazuje sprawę prokuratorowi właściwego specjalnego sądu karnego (art. 26 i 27 k. p. k.) w celu dalszego postępowania.

§ 3. Wnosząc akt oskarżenia, prokurator zarządza tymczasowe aresztowanie podejrzanego, osadzonego w miejscu odosobnienia. Do podejrzanego pozostającego na wolności prokurator stosuje przepisy księgi IV kodeksu postępowania karnego.

§ 4. 6 Jeżeli do dnia 31 marca 1948 r. nie zostanie wniesiony akt oskarżenia, prokurator przywróci wolność osobie osadzonej w miejscu odosobnienia.

⁶ Art. 17 § 4:

- zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 27 marca 1947 r. (Dz.U.47.31.131) zmieniającego nin. dekret z dniem 31 marca 1947 r.

- zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 22 października 1947 r. (Dz.U.47.65.376) z dniem 28 października 1947 r.