Rozdział 8 - Obowiązki administracji publicznej - Odpady wydobywcze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2336 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 16 listopada 2022 r.

Rozdział  8

Obowiązki administracji publicznej

Art.  40.  [Organ właściwy w sprawach odpadów wydobywczych]

1. Organem właściwym w sprawach odpadów wydobywczych jest:

1) regionalny dyrektor ochrony środowiska - dla przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zamkniętych;

2) marszałek województwa - dla:

a) przedsięwzięć, dla których koncesji na poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie kopalin ze złóż udziela minister właściwy do spraw środowiska lub marszałek województwa,

aa) przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

b) (uchylona),

c) (uchylona);

3) starosta - w pozostałych przypadkach.

2. W przypadku prowadzenia w tym samym miejscu przedsięwzięć, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, organem właściwym jest marszałek województwa.

Art.  41.  [Właściwość miejscowa; organ wyższego stopnia; zadania samorządu województwa jako zadania z zakresu administracji rządowej]

1. Właściwość miejscową właściwego organu ustala się według miejsca prowadzenia działalności posiadacza odpadów wydobywczych.

2. Kopie wydanych decyzji powinny być przekazywane niezwłocznie do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwego ze względu na miejsce prowadzenia obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.

2a. Regionalny dyrektor ochrony środowiska oraz starosta przekazują kopie wydanych decyzji także właściwemu marszałkowi województwa.

3. Minister właściwy do spraw klimatu jest organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do marszałka województwa w sprawach, o których mowa w art. 4 ust. 5, art. 11 ust. 2 i 5, art. 12 ust. 2 i 5, art. 12a ust. 4, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 2, art. 20, art. 21 ust. 2, art. 29 ust. 1, art. 32 ust. 5 oraz art. 33 ust. 3.

4. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 4 ust. 5, art. 8 ust. 1, art. 11 ust. 2 i 5, art. 12 ust. 2 i 5, art. 12a ust. 4, art. 13, art. 14 ust. 2, art. 15, art. 19 ust. 2 i 3, art. 20, art. 21, art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1, art. 32 ust. 1, 5 i 7, art. 33 ust. 2 i 3, art. 37 ust. 4 oraz art. 59 ust. 2 i 3, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Art.  42.  [Kontrole przeprowadzane przez wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska]

1. Przed rozpoczęciem składowania odpadów wydobywczych w obiekcie unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, podczas prowadzenia tego obiektu oraz po jego zamknięciu, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska przeprowadza kontrole obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, biorąc pod uwagę wyniki monitoringu.

2. Posiadacz odpadów prowadzący obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych jest obowiązany do udostępnienia właściwemu wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska podczas kontroli wszystkich dokumentów związanych z prowadzeniem obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, a w szczególności dokumentów ewidencji odpadów, zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku lub unieszkodliwiania tych odpadów, sprawozdań o wynikach monitoringu, zezwoleń na prowadzenie obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych.

3. Minister właściwy spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, zakres oraz częstotliwość kontroli obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, kierując się wpływem obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych na środowisko oraz zdrowie i życie ludzi.

Art.  43.  [Przekazywanie informacji Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska]

1. Właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska przekazuje Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje uzyskane od posiadacza odpadów prowadzącego obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, zgodnie z art. 28 ust. 1 oraz art. 31 ust. 4, w terminie do dnia 31 maja bieżącego roku kalendarzowego.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, obejmują okres od dnia 1 maja poprzedniego roku kalendarzowego do dnia 30 kwietnia bieżącego roku kalendarzowego i zawierają:

1) imię i nazwisko oraz adres zamieszkania lub nazwę i adres siedziby posiadacza odpadów prowadzącego obiekt unieszkodliwiania odpadów wydobywczych;

2) lokalizację obiektu unieszkodliwiania odpadów wydobywczych;

3) rodzaj zdarzenia z krótkim opisem;

4) dzień zajścia zdarzenia.

Art.  44.  [Spis zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych oraz opuszczonych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych]

1. Spis zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych oraz opuszczonych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, zlokalizowanych na terenie województwa, które wywierają negatywny wpływ na środowisko lub mogą stać się w średnio- lub krótkoterminowej perspektywie poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia ludzi lub zagrożeniem dla środowiska, jest sporządzany przez właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.

2. W przypadku określenia metodologii, o której mowa w ust. 4, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska sporządzając spis, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do jej uwzględnienia.

3. Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza krajowy spis zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych oraz opuszczonych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych na podstawie spisów, o których mowa w ust. 1 i publikuje go w Biuletynie Informacji Publicznej, na stronie podmiotowej organu.

4. Minister właściwy spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, zakres oraz metodologię dotyczącą sporządzania, prowadzenia i aktualizacji spisu zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych oraz opuszczonych obiektów unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, w tym częstotliwość tej aktualizacji, kierując się możliwością wystąpienia poważnego wypadku oraz negatywnego wpływu na środowisko.

5. Minister właściwy spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, metodologię dotyczącą niezbędnych działań w odniesieniu do obiektów, o których mowa w ust. 1, kierując się możliwością wystąpienia poważnego wypadku oraz negatywnego wpływu na środowisko.