Rozdział 2 - Zasady postępowania z odpadami - Odpady.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.96.592

Akt utracił moc

Wersja od: 25 stycznia 2001 r.

Rozdział  2

Zasady postępowania z odpadami

Art.  7.

Wytwarzający odpady jest obowiązany do stosowania takich sposobów produkcji i form usług lub wykorzystywania surowców i materiałów, które zapobiegają powstawaniu odpadów albo pozwalają utrzymać na możliwie najniższym poziomie ich ilość, a także zmniejszają uciążliwość bądź zagrożenie ze strony odpadów dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska.

Art.  8. ¹⁰

 

1. Zezwolenie na wytwarzanie odpadów niebezpiecznych wydaje starosta po zasięgnięciu opinii wójta, burmistrza albo prezydenta miasta oraz wojewódzkiego inspektora sanitarnego, z zastrzeżeniem ust. 2. W miastach na prawach powiatu zezwolenie wydaje prezydent miasta po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego.

2. 11 Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób postępowania z odpadami, o których mowa w ust. 4, wydaje lub uzgadnia wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 1 i 3, gdy wytwarzanie odpadów wiąże się z przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

3. Kopię wydanego zezwolenia organ wydający zezwolenie przekazuje do wiadomości marszałkowi województwa oraz właściwemu wójtowi, burmistrzowi albo prezydentowi miasta, a w przypadku zezwolenia wydanego w trybie ust. 2 - także staroście.

4. Wytwarzający odpady inne niż niebezpieczne w łącznej ilości powyżej jednej tony rocznie, z wyłączeniem odpadów komunalnych, obowiązany jest na dwa miesiące przed rozpoczęciem działalności powodującej powstawanie odpadów lub zmianą tej działalności wpływającą na rodzaj lub ilość wytwarzanych odpadów innych niż niebezpieczne przedłożyć właściwemu organowi informację o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami.

5. Właściwym organem, o którym mowa w ust. 4, jest:

1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta w przypadku, gdy wytwarzający wytwarza lub będzie wytwarzał odpady w ilości poniżej jednego tysiąca ton rocznie,

2) starosta w przypadku, gdy wytwarzający wytwarza lub będzie wytwarzał odpady w ilości równej lub większej od jednego tysiąca ton rocznie,

3) wojewoda w przypadku, gdy wytwarzający buduje lub utrzymuje obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi.

6. Rada gminy może podjąć uchwałę o obowiązku złożenia informacji, o której mowa w ust. 4, przez wytwarzających określone rodzaje odpadów w ilości do jednej tony rocznie.

7. Właściwość miejscową organów w sprawach określonych w niniejszym artykule ustala się według miejsca wytwarzania odpadów. W przypadku gdy odpady wytwarzane są na terenie działania więcej niż jednego organu, właściwym jest organ, na którego terenie działania wytwarzana jest największa część odpadów. Organ ten wydaje przewidziane prawem decyzje w uzgodnieniu z pozostałymi właściwymi organami.

Art.  9. ¹²

 

1. Zezwolenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2, wydaje się w drodze decyzji na wniosek zainteresowanego, zawierający:

1) wyszczególnienie rodzajów odpadów przewidzianych do wytwarzania, z uwzględnieniem ich podstawowego składu chemicznego i innych właściwości,

2) określenie ilości wytwarzanych rocznie odpadów poszczególnych rodzajów,

3) program obejmujący sposoby zapobiegania powstawaniu odpadów niebezpiecznych lub minimalizacji ich ilości oraz ich usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie,

4) oznaczenie miejsca oraz sposób składowania i transportu odpadów uwzględniający postępowanie z odpadami nadającymi się do wykorzystywania.

2. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, określa się:

1) rodzaj oraz ilość odpadów niebezpiecznych dopuszczonych do wytworzenia w ciągu roku,

2) warunki realizacji programu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a także miejsce i warunki składowania oraz transportu odpadów niebezpiecznych, z uwzględnieniem selektywnego postępowania z odpadami niebezpiecznymi nadającymi się do wykorzystywania,

3) czas obowiązywania zezwolenia.

3. W razie gdy wytwarzający odpady niebezpieczne narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, organ wydający zezwolenie wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń.

4. Jeżeli wytwarzający odpady niebezpieczne, mimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nadal narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, organ wydający zezwolenie może je cofnąć, w drodze decyzji, bez odszkodowania.

5. Cofnięcie zezwolenia powoduje wstrzymanie działalności, w wyniku której wytwarzane są odpady niebezpieczne objęte cofniętym zezwoleniem.

6. Wygaśnięcie lub cofnięcie zezwolenia nie powoduje wygaśnięcia obowiązku usunięcia skutków prowadzonej działalności na koszt wytwarzającego odpady niebezpieczne.

Art.  10. ¹³

 

1. Informacja, o której mowa w art. 8 ust. 4, powinna zawierać:

1) opis sposobu zapobiegania powstawaniu odpadów lub minimalizacji ich ilości,

2) opis sposobu usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania wytworzonych odpadów, wraz z określeniem ich ilości, rodzaju i składu chemicznego,

3) oznaczenie miejsca oraz opis sposobu składowania i transportu odpadów uwzględniający postępowanie z odpadami nadającymi się do wykorzystania,

4) przewidywany okres prowadzenia działalności, w wyniku której powstają odpady.

2. W przypadku stwierdzenia przez organ na podstawie złożonej informacji, o której mowa w art. 8 ust. 4, lub własnych ustaleń, że wytwarzający odpady inne niż niebezpieczne zamierza postępować z odpadami w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi lub naruszający zasady ochrony środowiska, organ w terminie miesiąca od otrzymania informacji zobowiązuje w drodze decyzji wytwarzającego odpady do zmiany sposobu usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania wytworzonych odpadów.

3. W razie gdy wytwarzający odpady narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ, któremu należało przedłożyć informację, wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń.

4. Jeżeli wytwarzający odpady mimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nadal narusza przepisy ustawy lub działa w sposób niezgodny ze złożoną informacją, organ właściwy do otrzymania informacji, o którym mowa w art. 8 ust. 5, może w drodze decyzji nakazać wstrzymanie działalności powodującej wytwarzanie odpadów. W takim przypadku wytwarzający odpady zobowiązany jest do usunięcia skutków prowadzonej działalności na własny koszt.

Art.  11.

1. Obowiązek zapobiegania powstawaniu lub minimalizacji ilości odpadów, ich wykorzystywania, usuwania lub unieszkodliwiania spoczywa na wytwarzającym odpady.

2. 14 Wytwarzający odpady może zlecić wykonanie obowiązku usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów odbiorcy odpadów, który ponosi odpowiedzialność za wykonanie tych czynności, jeżeli posiada zezwolenie określone w ust. 3 i 9a.

2a. 15 Wytwarzający może przekazać niektóre rodzaje odpadów w celu ich wykorzystania na własne potrzeby osobie fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

2b. 16 Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, listę rodzajów odpadów, które wytwarzający odpady może przekazywać osobom fizycznym do wykorzystania.

3. 17 Odbiorca odpadów niebezpiecznych jest obowiązany do uzyskania zezwolenia na usuwanie tych odpadów, w tym na transport, na ich wykorzystywanie lub unieszkodliwianie. Zezwolenie wydaje, w drodze decyzji, starosta właściwy ze względu na miejsce wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych, po zasięgnięciu opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, z zastrzeżeniem ust. 3a.

3a. 18 Zezwolenie, o którym mowa w ust. 3, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu określonego w ust. 3, jeżeli dotyczy ono przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.

4. Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, powinien zawierać:

1) wyszczególnienie rodzajów odpadów niebezpiecznych przewidzianych do usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania, z uwzględnieniem ich podstawowego składu chemicznego i innych właściwości,

2) określenie ilości odpadów niebezpiecznych poszczególnych rodzajów, poddawanych usuwaniu, wykorzystywaniu lub unieszkodliwianiu,

3) oznaczenie miejsca oraz przedstawienie sposobu składowania i transportu odpadów niebezpiecznych, z uwzględnieniem selektywnego postępowania z odpadami nadającymi się do wykorzystywania,

4) przedstawienie możliwości technicznych i organizacyjnych pozwalających należycie wykonywać zlecane przez wytwórców odpadów niebezpiecznych obowiązki, ze szczególnym uwzględnieniem kwalifikacji fachowych pracowników oraz liczby i jakości posiadanych maszyn i urządzeń odpowiadających wymaganiom ochrony środowiska,

5) przewidywany okres wykonywania działalności związanej z usuwaniem odpadów niebezpiecznych z miejsc ich powstawania, wykorzystywaniem odpadów lub ich unieszkodliwianiem.

5. W zezwoleniu, o którym mowa w ust. 3, określa się:

1) rodzaj i ilość odpadów niebezpiecznych usuwanych w okresie roku, odpowiednie sposoby ich usuwania, wykorzystywania lub unieszkodliwiania przez odbiorcę odpadów,

2) miejsce oraz warunki składowania i transportu odpadów niebezpiecznych, z uwzględnieniem postępowania z odpadami nadającymi się do wykorzystywania,

3) czas obowiązywania zezwolenia,

4) inne warunki związane ze specyfiką odpadów niebezpiecznych, a także potrzebą zachowania wymagań ochrony życia lub zdrowia ludzi oraz środowiska.

6. 19 W razie gdy odbiorca odpadów niebezpiecznych narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 3 i ust. 3a, organ wydający zezwolenie wzywa go do niezwłocznego zaniechania naruszeń.

7. 20 Jeżeli odbiorca odpadów niebezpiecznych mimo wezwania, o którym mowa w ust. 6, nadal narusza przepisy ustawy lub nie przestrzega warunków określonych w zezwoleniu, organ wydający zezwolenie może cofnąć to zezwolenie, w drodze decyzji, bez odszkodowania.

8. Cofnięcie zezwolenia powoduje wstrzymanie działalności objętej cofniętym zezwoleniem.

9. Wygaśnięcie lub cofnięcie zezwolenia nie powoduje wygaśnięcia obowiązku usunięcia skutków prowadzonej działalności na koszt odbiorcy odpadów.

9a. 21 Przejęcie przez odbiorcę odpadów innych niż niebezpieczne od wytwarzającego odpady, odpowiedzialności za ich usuwanie, wykorzystywanie lub unieszkodliwianie wymaga uzyskania zezwolenia na usuwanie tych odpadów, w tym na transport, na ich wykorzystywanie lub unieszkodliwianie. Zezwolenie wydaje, w drodze decyzji, starosta właściwy ze względu na miejsce wykorzystywania lub unieszkodliwiania odpadów, po zasięgnięciu opinii wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz właściwego wójta, burmistrza lub prezydenta miasta, z zastrzeżeniem ust. 9b. W postępowaniu o udzielenie takiego zezwolenia stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4-9.

9b. 22 Zezwolenie, o którym mowa w ust. 9a, odbiorcom odpadów, którzy budują lub utrzymują obiekt zaliczany na podstawie odrębnych przepisów do inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi, wydaje wojewoda, z zachowaniem trybu, o którym mowa w ust. 9a.

10. 23 Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej oraz gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić obowiązek, o którym mowa w ust. 3, w stosunku do innych odpadów niż niebezpieczne.

Art.  12. ²⁴

 

1. 25 Jeżeli przemawia za tym szczególnie ważny interes społeczny, związany z ochroną środowiska, a w szczególności z zagrożeniem jego zniszczenia w znacznych rozmiarach, udzielenie zezwolenia, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 oraz w art. 11 ust. 3 i ust. 3a, 9a i 9b może być uzależnione od ustanowienia zabezpieczenia roszczeń mogących powstać wskutek wykonywania działalności objętej zezwoleniem lub zaniechania wykonywania obowiązków objętych tym zezwoleniem.

2. 26 Formę i wielkość zabezpieczenia, o którym mowa w ust. 1, ustala się w zezwoleniu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2 oraz w art. 11 ust. 3 i ust. 3a, 9a i 9b.

3. Organ wydający zezwolenie uchyla obowiązek zabezpieczenia, na wniosek wytwarzającego odpady lub odbiorcy odpadów, po stwierdzeniu zaprzestania prowadzenia działalności będącej przyczyną jego ustanowienia, jeżeli nie występują szkody spowodowane działalnością wytwarzającego odpady lub odbiorcy odpadów.

Art.  13.

1. Wytwarzający odpady i odbiorca odpadów są obowiązani do prowadzenia ich ilościowej i jakościowej ewidencji, zgodnie z przyjętą klasyfikacją odpadów oraz listą odpadów niebezpiecznych.

2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zapewnić ilościową i jakościową kontrolę:

1) wytwarzanych odpadów,

2) obrotu i przekształcania odpadów w trakcie ich usuwania do miejsc wykorzystywania lub unieszkodliwiania,

3) prawidłowości naliczania opłat za składowanie odpadów, a także wymierzania kar za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nie przeznaczonym lub niezgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 22.

3. 27 Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw administracji publicznej oraz gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, określi, w drodze rozporządzenia, wzory dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów oraz służących do przekazywania informacji, o których mowa w art. 29.

Art.  14.

1. Zasady zapobiegania powstawaniu odpadów niebezpiecznych lub minimalizacji ich ilości powinny być ustalane w pierwszej kolejności w procesach planowania i projektowania.

2. Odpady niebezpieczne powinny być w pierwszej kolejności wykorzystywane lub unieszkodliwiane w miejscu ich powstawania.

3. Usuwanie odpadów niebezpiecznych z miejsc ich powstawania jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy ich wykorzystywanie lub unieszkodliwianie w tych miejscach jest niewykonalne bądź też nieracjonalne ze względów ekologicznych lub ekonomicznych.

4. Usuwanie odpadów niebezpiecznych z miejsc ich powstawania do miejsc ich wykorzystywania lub unieszkodliwiania odbywa się z zachowaniem przepisów obowiązujących przy transporcie materiałów niebezpiecznych.

5. 28 Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Art.  15. ²⁹

Organ wydający zezwolenie, po zasięgnięciu opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, może, w drodze decyzji, określić dodatkowe obowiązki związane z postępowaniem z odpadami niebezpiecznymi, niezależnie od ustaleń zawartych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 i 2, jeżeli wymagają tego względy ochrony życia lub zdrowia ludzi oraz ochrony środowiska.

Art.  16.

1. Podmioty gospodarcze mają obowiązek wykorzystywania jako surowców wtórnych odpadów, jeżeli jest to technologicznie i ekonomicznie uzasadnione.

2. 30 Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, odpady, które powinny być wykorzystywane w celach przemysłowych, oraz warunki, jakie muszą być spełnione przy ich wykorzystywaniu.

3. 31 Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw rolnictwa i zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą być spełnione przy wykorzystywaniu osadów ściekowych na cele nieprzemysłowe.

4. 32 Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw rolnictwa i zdrowia, może określić, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą być spełnione przy wykorzystywaniu na cele nieprzemysłowe innych odpadów niż osady ściekowe.

Art.  17.

1. Producenci i importerzy opakowań lub importerzy produktów opakowanych za granicą są zobowiązani do umieszczania na opakowaniach informacji i oznaczeń ułatwiających ich dalsze wykorzystywanie zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska.

2. 33 Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady oznaczania opakowań, o których mowa w ust. 1.

3. W razie niedopełnienia przez podmioty gospodarcze, o których mowa w ust. 1, obowiązku, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu działalności powodującej naruszenie tego obowiązku.

4. W przypadku określonym w ust. 3, na wniosek podmiotu gospodarczego, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może ustalić termin usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma działalność powodującą naruszenie obowiązku, o którym mowa w ust. 1.

Art.  18.

1. Użytkownik substancji trujących określonych w odrębnych przepisach jest obowiązany zwrócić opakowanie po tych substancjach producentowi, sprzedawcy lub importerowi.

2. Producent substancji trujących, a gdy substancje pochodzą z zagranicy - importer, jest obowiązany odebrać opakowania po tych substancjach.

3. Sprzedawca substancji trujących jest obowiązany przyjmować od użytkowników opakowania po tych substancjach w celu ich przekazania producentowi lub importerowi.

4. Obowiązki, o których mowa w ust. 1-3, obejmują także substancje trujące przeterminowane, w uszkodzonych opakowaniach oraz nie nadające się do dalszego użytku.

5. Producent, importer lub sprzedawca substancji trujących mogą zlecić wykonanie obowiązków, o których mowa w ust. 2-4, odbiorcy odpadów niebezpiecznych, na warunkach nie pogarszających uprawnień użytkownika, o którym mowa w ust. 1.

6. Jeżeli producent substancji trujących, ich importer lub sprzedawca nie zlecą obowiązków, o których mowa w ust. 2-4, odbiorcy odpadów niebezpiecznych, mają wówczas wobec nich odpowiednie zastosowanie przepisy art. 11 ust. 3-9, art. 12 i 13.

7. 34 Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrami właściwymi do spraw środowiska i zdrowia, w drodze rozporządzenia, może rozszerzyć obowiązki, o których mowa w ust. 1-4, na inne opakowania i wyroby.

Art.  19.

1. Gmina realizuje zadania związane z racjonalnym gospodarowaniem odpadami komunalnymi według zasad określonych w przepisach o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

2. Zadania gmin związane z ochroną środowiska przed odpadami innymi niż komunalne określają przepisy o zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisy niniejszej ustawy.

3. Gmina realizuje zadania związane z racjonalnym gospodarowaniem odpadami komunalnymi według przyjętego przez radę gminy programu ochrony środowiska w gminie.

Art.  20.

1. Kompostowaniu bądź termicznemu przekształcaniu, w tym także na cele energetyczne, poddaje się te odpady, z których uprzednio wyselekcjonowano odpady nadające się do wykorzystania.

2. Zabrania się spalania odpadów na powierzchni ziemi poza obiektami i urządzeniami technicznymi, o których mowa w ust. 3.

3. Obiekty oraz urządzenia techniczne do kompostowania lub termicznego przekształcania odpadów mogą być eksploatowane tylko wówczas, gdy:

1) nie zostaną przekroczone dopuszczalne normy emisji substancji zanieczyszczających środowisko, określone na podstawie odrębnych przepisów,

2) powstające po zastosowaniu kompostowania bądź termicznego przekształcenia pozostałości będą wykorzystywane bądź unieszkodliwiane z zachowaniem wymagań określonych w ustawie.

4. Do budowy obiektów i urządzeń technicznych służących do kompostowania lub termicznego przekształcania odpadów stosuje się zasady określone w art. 21 ust. 2-4.

5. W razie niedopełnienia przez podmioty gospodarcze prowadzące kompostowanie bądź termiczne przekształcanie odpadów obowiązków, o których mowa w ust. 1-3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu działalności związanej z kompostowaniem lub termicznym przekształcaniem odpadów.

6. W przypadkach określonych w ust. 5, na wniosek podmiotu gospodarczego, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma działalność związaną z kompostowaniem lub termicznym przekształcaniem odpadów.

Art.  21.

1. Składowanie lub wylewanie odpadów, zwane dalej "składowaniem odpadów", z zastrzeżeniem ust. 6, może się odbywać wyłącznie w miejscu do tego wyznaczonym.

2. Wyznaczenie składowiska odpadów dokonywane jest w trybie przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym.

3. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu lotnisk wymaga zgody organu nadzoru lotniczego.

4. Wyznaczenie składowiska odpadów w pobliżu obiektów zabytkowych lub na terenie występowania stanowisk archeologicznych wymaga zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków.

5. 35 Jeżeli istnieje możliwość wykorzystania lub unieszkodliwienia odpadów bez budowy składowiska odpadów, właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów. Organ ten może uzależnić wydanie decyzji od przedstawienia przez inwestora ekspertyzy co do możliwości wykorzystywania odpadów lub innego niż składowanie ich unieszkodliwienia.

6. 36 Nie uważa się za składowisko odpadów, wymagające wyznaczenia, w trybie określonym ustawą, takiego miejsca gromadzenia odpadów, na którym umieszczanie ich przez wytwarzającego lub odbiorcę spełnia łącznie następujące warunki:

1) dotyczy odpadów przeznaczonych do wykorzystywania lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania,

2) wynika z procesów technologicznych bądź organizacyjnych i nie przekracza terminów uzasadnionych zastosowaniem tych procesów, jednakże nie dłuższych niż jeden rok,

3) odbywa się na terenie, do którego wytwarzający lub odbiorca posiada tytuł prawny.

7. Zgodę na miejsce oraz sposób gromadzenia odpadów w przypadku, o którym mowa w ust. 6, wydaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, uwzględniając odpowiednio wymagania ustalone w art. 22.

Art.  22.

1. 37 Właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej, po uzgodnieniu z wojewodą i państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, w decyzji o pozwoleniu na budowę składowiska odpadów, określa wymagania zapewniające ochronę życia i zdrowia ludzi, ochronę środowiska, ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich oraz określa sposób i termin rekultywacji terenu składowiska odpadów.

2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, obejmują w szczególności:

1) określenie warunków technicznych urządzenia składowiska,

2) ustalenie sposobu eksploatacji składowiska, w tym ograniczeń co do rodzaju składowanych odpadów, ich selekcji i sposobu izolowania oraz stopnia wykorzystania pojemności eksploatacyjnej składowiska,

3) obowiązek opracowania instrukcji eksploatacyjnej składowiska,

4) określenie sposobu odprowadzania, gromadzenia i oczyszczania wód odciekowych,

5) określenie sposobu i terminu docelowego zagospodarowania terenu składowania odpadów,

6) obowiązek prowadzenia stałych lub okresowych badań wpływu składowiska na stan ochrony życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.

Art.  23.

1. Odpady niebezpieczne umieszcza się na składowiskach odpadów niebezpiecznych.

2. Jeżeli umieszczenie odpadów niebezpiecznych na składowiskach odpadów niebezpiecznych jest niemożliwe, odpady niebezpieczne mogą być składowane na wydzielonych częściach innych składowisk, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 22.

3. 38 Na składowanie odpadów niebezpiecznych na wydzielonych częściach innych składowisk jest wymagane zezwolenie starosty wydawane w drodze decyzji, po jej uzgodnieniu z wójtem, burmistrzem lub prezydentem miasta.

4. Wytwarzający odpady niebezpieczne dołącza do wniosku o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 3, zgodę zarządzającego składowiskiem odpadów potwierdzającą, że jest możliwe składowanie odpadów niebezpiecznych zgodnie z wymaganiami zawartymi w ust. 2.

5. Zarządzający składowiskiem odpadów obowiązany jest odmówić przyjęcia odpadów niebezpiecznych, jeśli ich cechy są niezgodne z wymienionymi w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 3.

Art.  24.

1. Zarządzający składowiskiem odpadów jest obowiązany:

1) ewidencjonować ilość i rodzaj przyjmowanych na składowisko odpadów, zgodnie z przyjętą klasyfikacją odpadów oraz listą odpadów niebezpiecznych,

2) zapewnić selektywne składowanie odpadów, mając na uwadze uniknięcie szkodliwych dla środowiska reakcji pomiędzy składnikami tych odpadów, możliwość dalszego ich wykorzystania oraz rekultywację i ponowne zagospodarowanie terenu składowiska odpadów,

3) utrzymywać i eksploatować składowisko odpadów w sposób zapewniający właściwe funkcjonowanie urządzeń stanowiących wyposażenie składowiska odpadów oraz zachowanie wymagań sanitarnych, bezpieczeństwa i higieny pracy, przeciwpożarowych, a także zasad ochrony środowiska,

4) odmówić przyjęcia na składowisko odpadów o składzie niezgodnym z dokumentami wymaganymi przy obrocie odpadami i zawiadomić o tym niezwłocznie wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska,

5) zawiadomić organ, który wyznaczył składowisko odpadów, oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o zakończeniu eksploatacji i wykonaniu prac rekultywacyjnych.

2. W razie niedopełnienia przez zarządzającego składowiskiem odpadów obowiązków, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3, wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wydać decyzję o wstrzymaniu korzystania ze składowiska odpadów.

3. Decyzję, o której mowa w ust. 2, może wydać również państwowy wojewódzki inspektor sanitarny w przypadku stwierdzenia zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi.

4. W przypadkach określonych w ust. 2 i 3, na wniosek zarządzającego składowiskiem odpadów, odpowiednio wojewódzki inspektor ochrony środowiska lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny może ustalić termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, a w razie nieusunięcia ich w tym terminie - wstrzyma korzystanie ze składowiska odpadów.

¹⁰ Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

¹¹ Art. 8 ust. 2 zmieniony przez art. 62 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.00.109.1157) z dniem 1 stycznia 2001 r.

¹² Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

¹³ Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

¹⁴ Art. 11 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. a) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

¹⁵ Art. 11 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2000 r.

¹⁶ Art. 11 ust. 2b dodany przez art. 1 pkt 7 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2000 r.

¹⁷ Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 131 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

¹⁸ Art. 11 ust. 3a:

- dodany przez art. 131 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 62 pkt 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U.00.109.1157) z dniem 1 stycznia 2001 r.

¹⁹ Art. 11 ust. 6 zmieniony przez art. 131 pkt 4 lit. c) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

²⁰ Art. 11 ust. 7 zmieniony przez art. 131 pkt 4 lit. d) ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

²¹ Art. 11 ust. 9a dodany przez art. 1 pkt 7 lit. c) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²² Art. 11 ust. 9b dodany przez art. 1 pkt 7 lit. c) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²³ Art. 11 ust. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 7 lit. d) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²⁴ Art. 12 zmieniony przez art. 131 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

²⁵ Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²⁶ Art. 12 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²⁷ Art. 13 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²⁸ Art. 14 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

²⁹ Art. 15:

- zmieniony przez art. 131 pkt 6 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³⁰ Art. 16 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. a) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³¹ Art. 16 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³² Art. 16 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. b) ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³³ Art. 17 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³⁴ Art. 18 ust. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³⁵ Art. 21 ust. 5 zmieniony przez art. 43 pkt 2 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U.00.12.136) z dniem 23 lutego 2000 r.

³⁶ Art. 21 ust. 6:

- zmieniony przez art. 131 pkt 7 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. (Dz.U.00.22.272) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 kwietnia 2000 r.

³⁷ Art. 22 ust. 1 zmieniony przez art. 43 pkt 2 ustawy z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U.00.12.136) z dniem 23 lutego 2000 r.

³⁸ Art. 23 ust. 3 zmieniony przez art. 131 pkt 8 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668) z dniem 1 stycznia 1999 r.