Część 3 - MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU I WYROBÓW WÓDCZANYCH W WOLNYCH SKŁADACH. - Oczyszczanie i magazynowanie spirytusu.
Dz.U.1925.132.946
Akt utracił mocCZĘŚĆ III
MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU I WYROBÓW WÓDCZANYCH W WOLNYCH SKŁADACH.
MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU I WYROBÓW WÓDCZANYCH W WOLNYCH SKŁADACH.
WOLNE SKŁADY SPIRYTUSU.
WOLNE SKŁADY SPIRYTUSU.
Wolne składy spirytusu są to przedsiębiorstwa o charakterze handlowym i mogą być otwierane do przechowywania tak spirytusu monopolowego, przeznaczonego do spożycia w kraju, jak i spirytusu pozakontyngentowego (niemonopolowego), podlegającego wywiezieniu zagranicę, obciążonego należytością monopolową lub też już całkowicie opłaconego. Na urządzenie i uruchomienie wolnego składu wymagane jest pozwolenie Ministerstwa Skarbu. Pod względem podatku przemysłowego i opłat patentowo-akcyzowych, wolne składy spirytusu, przeznaczonego do obrotu w kraju, przygotowuje się do hurtowych fabrycznych składów gotowych wyrobów wódczanych. Wolne składy mogą być urządzane tak dla przechowywania wyłącznie spirytusu monopolowego lub eksportowego jak i dla łącznego ich przechowywania.
Ministerstwo Skarbu może udzielać pozwoleń na urządzenie i uruchomienie wolnego składu spirytusu osobom prawnym lub fizycznym, których firmy zostały zarejestrowane we właściwym sądzie i których roczny obrót (przychód i rozchód) wynosi co najmniej 5.000 hektolitrów alkoholu, które zasługują, na zaufanie, a nie były karane sądownie lub administracyjnie za defraudacje podatku, przemytnictwo, lub inne ciężkie przekroczenia skarbowe, oraz do których majątku nie otwarte postępowania upadłościowego. Udzielone pozwolenie może być cofnięte. W razie nieuruchomienia składu w ciągu trzech miesięcy od daty doręczenia pozwolenia, traci ono swą moc.
Wolne składy spirytusu mogą być otwierane tylko w miejscowościach, w których ma siały pobył inspektor kontroli skarbowej i w których zamieszkuje sam przedsiębiorca lub jego zastępca.
Lokal wolnego składu winien się mieścić w budynkach murowanych i odpowiadać swemu przeznaczeniu, oraz wymaganiom ustawy przemysłowej pod względem technicznym, zdrowotnym i bezpieczeństwa pracy. Drzwi wejściowe winny być obite blachą żelazną, a okna zaopatrzone w kraty żelazne i siatki druciane uniemożliwiające kradzież. Czy lokal jest odpowiedni, decyduje władza skarbowa I instancji.
Spirytus w wolnych składach winien być przechowywany w zbiornikach wymierzonych przez urząd; w ilościach zaś nie przekraczających 20.000 litrów 100° również i w urzędownie wytarowanych beczkach. Przechowywanie w lokalu wolnego składu spirytusu innych towarów jest zakazane.
Ministerstwo Skarbu może zażądać od przedsiębiorcy złożenia przed uruchomieniem składu kaucji, względnie innej gwarancji, przewidzianej w § 58 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 10 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 31 poz. 218) w wysokości, ustalonej przez Ministra Skarbu. Żądanie zabezpieczenia, jego rodzaj i wysokość winny być uwidocznione w pozwoleniu.
Wolne składy spirytusu mają się znajdować, o ile na miejscu jest dozór, pod urzędowem zabezpieczeniem oraz zamknięciem przedsiębiorcy.
Przedsiębiorca winien dostarczyć dla stałego dozoru bezpłatnie lokal, składający się co najmniej z jednego pokoju i kuchni wraz opałem i światłem; dla kancelarji urzędowej odpowiednio urządzony pokój, należycie oświetlony i opalony (§ 31 rozp. z dnia 10 marca 1925 r. Dz. U. R. P. Nr. 31 poz. 218), oraz przyrządy niezbędne do wykonania czynności urzędowych (§ 25 rozporządzenia z dnia 10 marca 1925 r. Dz. U. R. P. Nr. 31 poz. 218) i potrzebnych robotników, zgodnie z warunkami, wyszczególnionemi w § 19 niniejszego rozporządzenia.
Ubiegający się o uzyskanie pozwolenia na urządzenie wolnego składu spirytusu winien wnieść do władzy skarbowej I instancji podanie ze wskazaniem w przybliżeniu rocznego obrotu i zwyczajnego zapasu składowego, oraz rodzaju zabezpieczenia, jakie będzie złożone i dołączyć do podania plan i dokładny opis lokalu.
Po otrzymaniu podania władza skarbowa stancji zarządzi zebranie informacyj o osobie petenta, jego karalności i stanie majątkowym, oraz zbadanie budynków i opisanych lokali. O wynikach badania budynków i lokali sporządzi władza skarbowa I instancji protokół w 2 egz., i jeden wręczy przedsiębiorcy, a drugi dołączy do podania, które ze wszystkiemi załącznikami i swym wnioskiem prześle w drodze służbowej do Ministerstwa Skarbu.
Ministerstwo Skarbu przesyła pozwolenie przez izbę skarbową do I instancji w celu doręczenia go petentowi za pokwitowaniem po uprzedniem pobraniu i skasowaniu na pozwoleniu marek stemplowych należytej wysokości.
Po otrzymaniu pozwolenia Ministerstwa Skarbu przedsiębiorca winien zgłosić skład władzy skarbowej I instancji do weryfikacji i do zgłoszenia dołączyć w 2 egzemplarzach: 1) pozwolenie Ministerstwa Skarbu, 2) zezwolenie Urzędu przemysłowego na uruchomienie składu we wskazanym lokalu, 3) szczegółowy plan lokali, 4) szczegółowy opis pomieszczeń, 5) spis naczyń i przyrządów z wykazaniem w przybliżeniu pojemności naczyń, 6) deklarację o osobie odpowiedzialnej. Deklaracja winna być podpisana przez właściciela i przez osobę odpowiedzialną na dowód przyjęcia odpowiedzialności.
Po otrzymaniu dokumentów, wyszczególnionych w poprzednim paragrafie, władza skarbowa I instancji zarządzi weryfikację składu. Czynności weryfikacyjne polegają na sprawdzeniu na podstawie dostarczonych dokumentów rzeczywistego stanu lokali i urządzeń i przemiarze naczyń. O dokonanych czynnościach poza protokółami przemiaru naczyń winien być sporządzony ogólny protokół weryfikacyjny ze szczegółowym opisem dokonanych czynności, oraz stanu budynków, naczyń i przyrządów. Jeden egzemplarz akt weryfikacyjnych, należycie zeszytych i oparafowanych, należy przechowywać w składzie, a drugi w biurze władzy skarbowej I instancji.
W wolnym składzie spirytusu mają znajdować się przyrządy, wyszczególnione w § 19 niniejszego rozporządzenia.
Przed uruchomieniem wolnego składu spirytusu winien przedsiębiorca wykupić właściwe świadectwo przemysłowe i, o ile chodzi o skład spirytusu przeznaczonego do obrotu w kraju, wpłacić do kasy skarbowej należność patentowo-akcyzową i otrzymać od władzy skarbowej I instancji patent akcyzowy.
Po zakończeniu weryfikacji i wykupieniu przez przedsiębiorcę świadectwa przemysłowego względnie patentu i ewentualnem złożeniu gwarancji, władza skarbowa I instancji doniesie w drodze służbowej Ministerstwu Skarbu o gotowości składu do uruchomienia, w celu ogłoszenia w Monitorze Polskim i Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Skarbu.
Przyjmowanie i wydawanie spirytusu winno się odbywać w obecności dwóch urzędników kontroli skarbowej z których jeden winien być inspektorem kontroli skarbowej.
Wpłacona należność monopolowa od znajdującego się w składzie spirytusu, przeznaczonego na eksport, zwraca się na żądanie przedsiębiorcy na warunkach i w wysokości, określonej w art. 32 ustawy o monopolu spirytusowym.
WOLNE SKŁADY WYROBÓW WÓDCZANYCH.
WOLNE SKŁADY WYROBÓW WÓDCZANYCH.
Wolne składy wyrobów wódczanych zaliczają się do przedsiębiorstw handlowych i mogą być urządzane dla przechowywania wyrobów wódczanych wyprodukowanych tak ze spirytusu pozakontyngentowego i przeznaczonych na eksport, jak i ze spirytusu monopolowego i przeznaczonych do spożycia w kraju. Na urządzenie wolnego składu wyrobów wódczanych wymagane jest pozwolenie Ministerstwa Skarbu. Pod względem wykupywania świadectw przemysłowych i patentów akcyzowych wolne składy wyrobów wódczanych przeznaczonych do obrotu w kraju przyrównywają się do hurtowych fabrycznych składów. Wolne składy wyrobów wódczanych mogą być urządzane tylko w miejscowościach, w których ma stały pobyt inspektor kontroli skarbowej i w których zamieszkuje sam przedsiębiorca lub jego zastępca.
Ministerstwo Skarbu może udzielać pozwoleń na urządzenie i uruchomienie wolnych składów wyrobów wódczanych na warunkach wyszczególnionych w § 22 niniejszego rozporządzenia z tą zmianą, że o uzyskanie pozwolenia mogą ubiegać się firmy, których roczny obrót (przychód i rozchód) wynosi co najmniej 1.000 hektolitrów 100° spirytusu.
Lokal wolnych składów wyrobów wódczanych winien odpowiadać przepisom § 23 niniejszego rozporządzenia.
Wyroby wódczane w wolnych składach winny być tak układane i przechowywane, by określenie przy rewizji ilości i pojemności naczyń, ogólnej ilości wyrobów w litrach płynu, oraz stopni hektolitrowych alkoholu, jak również gatunku wyrobów nie przedstawiało trudności.-W razie przechowywania gotowych wyrobów wódczanych w skrzyniach niezbędne dla rewizji dane mają być uwidoczniane na skrzyniach.-Zbiorniki i beczki używane do przechowywania wyrobów wódczanych winny być urzędownie wymierzone i zaopatrzone w laski miernicze.
Przechowywanie w lokalach wolnych składów wyrobów wódczanych innych towarów jest zakazane. W wolnych składach wyrobów wódczanych przeznaczonych do obrotu w kraju wolno przechowywać tylko wyroby ze spirytusu, otrzymanego po uruchomieniu składu.
Zabezpieczenie interesów skarbu winno być dokonane w sposób, podany w § 25 mniejszego rozporządzenia.
Wolne składy wyrobów wódczanych mają znajdować się pod stałym dozorem organów kontroli skarbowej i pod urzędowem zabezpieczeniem i zamknięciem przedsiębiorcy.
Obowiązki przedsiębiorcy w sprawie dostarczenia lokali dla stałego dozoru i kancelarji do urzędowych zajęć, oraz robotnika i przyrządów, niezbędnych przy wykonywaniu urzędowych czynności, wyszczególnione są w § 27 niniejszego rozporządzenia.
Sposób uzyskania pozwolenia, zgłoszenia i weryfikacji składu, zaopatrzenia składu w przyrządy i patenty, ogłoszenia o uruchomieniu, przyjmowania i wydawania wyrobów oraz zwrotu uiszczonych należności monopolowych podają §§ 28-36 niniejszych przepisów.