Część 2 - MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU. - Oczyszczanie i magazynowanie spirytusu.
Dz.U.1925.132.946
Akt utracił mocCZĘŚĆ II.
MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU.
MAGAZYNOWANIE SPIRYTUSU.
Dla przechowywania spirytusu przyjętego do oczyszczania oraz przechowywania rektyfikatu I gatunku, a w razie potrzeby poślednich gatunków, rektyfikacja winna posiadać magazyn w lokalu oddzielonym od reszty pomieszczeń rektyfikacji. Lokal magazynu winien odpowiadać warunkom ustalonym w § 39 rozporządzenia Ministra Skarbu z d. 10 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy o monopolu spirytusowym. Magazyn ze spirytusem winien znajdować się, o ile na miejscu jest stały dozór, pod urzędowem zabezpieczeniem i zamknięciem przedsiębiorcy.
Spirytus, przechowywany w rektyfikacji lub magazynie, pozostaje stale obciążony opłatą monopolową w wysokości obowiązującej ceny sprzedażnej spirytusu do wyrobu wódek gatunkowych, zwalnia się zaś od tej opłaty po wywozie zagranicę lub też w razie stwierdzonego zniszczenia skutkiem siły wyższej.
Minister Skarbu może zażądać zabezpieczenia opłaty monopolowej, ciążącej na spirytusie przechowywanym w rektyfikacji, a to do wysokości 3 % ceny monopolowej łącznie z opłatą skarbową od najwyższej ilości spirytusu, jaką przedsiębiorca zamierza w danym czasie przechowywać.
W wypadku wypuszczenia z rektyfikacji do konsumcji spirytusu nieopłaconego, zabezpieczenie może być podniesione do wysokości 200% opłaty monopolowej.
Zabezpieczenie winno być dokonane w sposób przewidziany w § 58 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 10 marca 1925 r. w celu wykonania ustawy o monopolu spirytusowym.
W magazynie winna znajdować się odpowiednia ilość żelaznych zbiorników, odpowiadających przepisom ust. ust. 2, 3, 4, 5, 6 § 18 rozporządzenia Ministra Skarbu z d. 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni, przeznaczony do oczyszczania. Spirytus winien być przed wzięciem go na aparat dokładnie wymierzony sposobem objętościowym lub wagowym. W tym celu każda rektyfikacja winna posiadać odpowiednie mierniki lub urządzenia wagowe. Urządzenia te mogą znajdować się w jednym z lokali rektyfikacji lub w magazynie. Przy aparatach ruchu przerywanego należy obliczać i zapisywać do księgi rektyfikacyjnej ilości każdorazowo przeznaczone do każdego nabicia aparatu, przy aparatach zaś ciągłych należy określać i zapisywać do księgi ilości każdorazowo wzięte do rozcieńczenia i przepompowywania do zbiornika ciśnień. Spirytus w ilości do 20.000 litrów 100° można przechowywać w żelaznych beczkach urzędów nie wytarowanych.
Ustawienie nowych zbiorników niewyszczególnionych w protokóle weryfikacyjnym jest dozwolone po uzyskaniu zgody urzędu akcyz i monopolów państwowych.
W magazynie spirytusowym winny znajdować się: cechowana waga z odważnikami na obciążenie przynajmniej 1.000 kg., komplet miar cechowanych o pojemności litrowej (20, 10, 5, 1, 1/2 litr), lewar do odbierania prób spirytusu z beczek, rurka gumowa do odciągania spirytusu, alkoholomierze, przyrząd do odbierania prób spirytusu ze zbiorników, oraz mierzenia w nich temperatury spirytusu, opisany w § 18 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 3 sierpnia 1925 r. o urządzeniu i kontroli gorzelni, taśma w miarach metrycznych.
Przedsiębiorca, lub jego zastępca, winien dostarczać władzom skarbowym przy rewizji magazynu lub innych urzędowych czynnościach, związanych z przemiarem zbiorników i obliczeniem ilości spirytusu, odpowiednią ilość robotników, oraz niezbędne urządzenia.
Organ kontroli skarbowej, przydzielony do stałego dozorowania, obowiązany jest śledzić wszelkie obroty spirytusu, być obecnym przy przyjmowaniu spirytusu dostarczonego z innych przedsiębiorstw do rektyfikacji, oraz odprawie spirytusu z magazynu względnie rektyfikacji, śledzić wydawanie spirytusu do nabicia aparatu rektyfikacyjnego i zlewanie spirytusu po skończeniu odpędu. Wyniki przyjęcia spirytusu dostarczonego z innych przedsiębiorstw wpisuje się w 2 egzemplarzach listów konwojowych, z których jeden pozostawia się w aktach rektyfikacji, a drugi przesyła się drogą służbową do D. P. M. S., do odnośnych zaś izb skarbowych, oraz przedsiębiorstwa wysyłającego spirytus, przesyła się po jednym egzemplarzu protokolarnego zestawienia wyników przyjęcia (wzór Nr. 13).
Przy odprawie spirytusu z magazynu musi być obecnych dwóch urzędników kontroli skarbowej. Na wydany spirytus wypisuje się list konwojowy, względnie świadectwo przewozowe.
W liście konwojowym względnie świadectwie przewozowem, poza datą odprawy i danemi które służą do określenia ilości spirytusu, winno być odnotowane, z jakiej kampanji pochodzi spirytus, rodzaj spirytusu (rolniczy, przemysłowy, drożdżowy) i czy opłacono lub zakredytowano należność monopolową za odprawiony spirytus.