Ochronne szczepienie psów przeciw wściekliźnie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1954.4.9

Akt utracił moc

Wersja od: 19 stycznia 1954 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROLNICTWA

z dnia 14 grudnia 1953 r.

w sprawie ochronnego szczepienia psów przeciw wściekliźnie.

Na podstawie art. 17 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zwalczaniu zaraźliwych chorób zwierzęcych (Dz. U. z 1927 r. Nr 77, poz. 673, Nr 114, poz. 975, z 1928 r. Nr 26, poz. 229, z 1932 r. Nr 26, poz. 229, Nr 60, poz. 573 i Nr 67, poz. 622, z 1934 r. Nr 110, poz. 976, z 1938 r. Nr 27, poz. 245 i z 1948 r. Nr 49, poz. 373) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wszystkie psy w wieku ponad 2 miesiące na obszarze całego państwa podlegają przymusowemu szczepieniu ochronnemu przeciw wściekliźnie.

2. W ciągu roku kalendarzowego pies podlega jednemu przymusowemu szczepieniu ochronnemu przeciw wściekliźnie.

§  2.

1. Terminy, miejsce i porządek szczepień dla poszczególnych miejscowości oznacza prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej i ogłasza je w sposób w tych miejscowościach przyjęty co najmniej na 2 tygodnie naprzód.

2. Na terenach m.st. Warszawy i m. Łodzi termin, miejsce i porządek szczepień oznacza prezydium dzielnicowej rady narodowej.

§  3.

1. Psy przywożone z zagranicy podlegają przymusowemu szczepieniu ochronnemu przeciw wściekliźnie na stacji wejściowej.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy psów, które przeszły szczepienia ochronne przeciw wściekliźnie w okresie 9 miesięcy przed dniem przywiezienia z zagranicy; dokonanie tego szczepienia powinno być udowodnione świadectwem urzędowym, zalegalizowanym przez właściwy urząd konsularny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

3. Psy, przywiezione z zagranicy i poddane w danym roku kalendarzowym szczepieniu ochronnemu przeciw wściekliźnie za granicą lub na stacji wejściowej, nie podlegają już w tym roku szczepieniu, zarządzonemu w myśl § 2.

§ 4. Szczepienia przeprowadzają państwowe zakłady lecznicze dla zwierząt przez lekarzy weterynaryjnych, zatrudnionych w tych zakładach, lub przez innych lekarzy weterynaryjnych, umówionych za zgodą prezydium wojewódzkiej rady narodowej.

§ 5. Psy powinny być doprowadzane do szczepienia na smyczy i w zabezpieczających kagańcach.

§  6.

1. Psy, nie poddane bez usprawiedliwionej przyczyny ochronnemu szczepieniu przeciw wściekliźnie, po upływie wyznaczonego dla danej miejscowości terminu szczepień podlegają wybiciu.

2. Zarządzenia w sprawie wybicia psów wydają prezydia rad narodowych, określone w § 2.

§  7.

1. Na pokrycie kosztów szczepienia państwowe zakłady lecznicze dla zwierząt pobierać będą za szczepienie każdego psa opłatę, ustaloną odrębnymi przepisami.

2. Pobrane opłaty należy wpłacać na rachunek dochodów budżetów terenowych.

§ 8. Tracą moc §§ 1-6 i § 8 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 20 października 1948 r. w sprawie ochronnego szczepienia psów przeciw wściekliźnie (Dz. U. z 1948 r. Nr 51, poz. 405, z 1950 r. Nr 39, poz. 356 i z 1951 r. Nr 51, poz. 366).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.