Ochrona żyta przed zakażeniem sporyszem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.17.99

Akt utracił moc

Wersja od: 4 kwietnia 1960 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW ROLNICTWA I ZDROWIA

z dnia 9 marca 1960 r.

w sprawie ochrony żyta przed zakażeniem sporyszem.

Na podstawie art. 6 ust. 1 i 3 i art. 10 ustawy z dnia 19 listopada 1956 r. o ochronie roślin uprawnych przed chorobami, szkodnikami i chwastami (Dz. U. Nr 55, poz. 253) zarządza się, co następuje:

§ 1. Zabrania się zakażania żyta zarodnikami sporyszu (Calviceps purpurea Tull.).

§ 2. Przepis § 1 nie ma zastosowania do plantacji żyta zakażonego sztucznie, jeżeli Minister Rolnictwa wyraził zgodę na prowadzenie tych plantacji lub plantacje te odpowiadają wszystkim następującym warunkom:

1) prowadzone są w wykonaniu umowy dostawy sporyszu zawartej z plantatorem przez jednostki państwowe za zgodą Ministra Rolnictwa,

2) znajdują się w odległości nie mniejszej niż:

a) 3000 m od granic plantacji żyta obsianych materiałem matecznym i superelitami lub

b) 500 m od granic plantacji żyta obsianych materiałem zasianym w stopniu elity, oryginału i pierwszego odsiewu, lub

c) 50 m od granic wszelkich innych plantacji żyta,

3) prowadzone są w rejonach ustalanych corocznie przez Ministra Rolnictwa.

§  3.

1. W razie gdy wskutek niedopełnienia przez plantatora warunków określonych w § 2 pkt 2 nastąpi szczególne zagrożenie plantacji nasiennych żyta, właściwy do spraw kwarantanny i ochrony roślin organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) może zarządzić zniszczenie plantacji żyta sztucznie zakażonego, przy czym plantatorowi nie przysługuje prawo do odszkodowania.

2. Zniszczenie plantacji może być dokonane przez wykoszenie i spalenie żyta z równoczesnym zastosowaniem głębokiej orki lub w inny sposób określony przez właściwy do spraw kwarantanny i ochrony roślin organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa).

§  4.

1. Biura gromadzkich rad narodowych bądź właściwe do spraw rolnictwa organy prezydiów miejskich rad narodowych oraz rad narodowych osiedli w rejonach uprawy sporyszu (§ 2 pkt 3) podadzą do publicznej wiadomości w sposób przyjęty w danej miejscowości wykazy gospodarstw, w których w jesieni danego roku mają być zaprowadzone plantacje nasienne żyta (§ 2 pkt 2 lit. a) i b) - z zaznaczeniem stopnia ich odsiewu.

2. Ogłoszenie wykazów określonych w ust. 1 powinno nastąpić do dnia 15 października.

3. W ciągu 14 dni od dnia wejścia w życie rozporządzenia organy określone w ust. 1 podadzą również do publicznej wiadomości wykazy gospodarstw, w których plantacje nasienne żyta zostały zaprowadzone w jesieni 1959 r.

§ 5. Żyto zebrane z pól sztucznie zakażonych sporyszem może być użyte jedynie do przerobu w gorzelniach.

§ 6. Plantacje żyta zakażonego sztucznie sporyszem powinny być oznaczone przez plantatora tablicą ostrzegawczą z napisem: "Uwaga! Pole zakażone sporyszem". Na tablicy należy również umieścić imię i nazwisko (nazwę) plantatora oraz jego adres.

§  7.

1. Zabrania się produkcji, przechowywania i zbywania zawiesiny zawierającej zarodniki sporyszu.

2. Zakaz ten nie dotyczy jednostek organizacyjnych upoważnionych przez Ministra Przemysłu Spożywczego i Skupu do produkcji zawiesiny oraz jednostek państwowych, które uzyskały zgodę Ministra Rolnictwa na zawieranie umów o dostawę sporyszu (§ 2 pkt 1), a w zakresie przechowywania - również plantatorów, z którym zawarto wymienione umowy.

§ 8. Jednostka państwowa, która uzyskała zgodę Ministra Rolnictwa za zawieranie umów o dostawę sporyszu (§ 2 pkt 1), zobowiązana jest do wykupienia całej ilości sporyszu oferowanego poza wymienionymi umowami ze zbioru z plantacji żyta, które uległy naturalnemu zakażeniu, po cenach określonych w trybie obowiązujących przepisów.

§ 9. W celu przeprowadzenia kontroli wykonania obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia właściwe do spraw kwarantanny i ochrony roślin organy mają prawo:

1) wstępu na grunty, na których rośnie żyto, wstępu do miejsc przechowania i przerobu oraz środków transportowych, w których znajduje się żyto,

2) bezpłatnego pobierania próbek żyta do 1 kg,

3) żądania potrzebnych informacji.

§ 10. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.