Rozdział 4a - Wymagania weterynaryjne przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym oraz zasady identyfikacji tych zwierząt - Ochrona zdrowia zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1075 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

Rozdział  4a

Wymagania weterynaryjne przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym oraz zasady identyfikacji tych zwierząt

1. 
Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej kontrolę spełniania wymagań weterynaryjnych przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, które są określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (Dz. Urz. UE L 178 z 28.06.2013, str. 1), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 576/2013".
2. 
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia niespełnienia wymagań określonych w rozporządzeniu nr 576/2013 wydaje decyzję o zastosowaniu środków przewidzianych w rozporządzeniu nr 576/2013 oraz nadzoruje jej wykonanie.
1. 
Wymagania weterynaryjne dla przemieszczanych z państwa trzeciego lub jego terytorium zwierząt domowych towarzyszących podróżnym z gatunków, o których mowa w załączniku I w części B rozporządzenia nr 576/2013, są określone w art. 14 rozporządzenia nr 576/2013.
2. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania weterynaryjne dla przemieszczanych z państwa trzeciego lub jego terytorium zwierząt z gatunków, o których mowa w załączniku I w części B rozporządzenia nr 576/2013, w tym maksymalną liczbę tych zwierząt, jaka może towarzyszyć właścicielowi w rozumieniu art. 3 lit. c rozporządzenia nr 576/2013 lub osobie upoważnionej w rozumieniu art. 3 lit. d rozporządzenia nr 576/2013 podczas pojedynczego przemieszczenia o charakterze niehandlowym, oraz wzory świadectw zdrowia dla tych zwierząt, mając na względzie zapewnienie ochrony zdrowia zwierząt oraz zdrowia publicznego.
1. 
Organy celne przeprowadzają kontrolę, o której mowa w art. 34 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, w punktach wjazdu podróżnych w rozumieniu art. 3 lit. k rozporządzenia nr 576/2013, zwanych dalej "punktami wjazdu podróżnych.
2. 
Do przemieszczania w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, o których mowa w art. 5 ust. 4 rozporządzenia nr 576/2013, stosuje się przepisy o wymaganiach weterynaryjnych przy przywozie zwierząt, a to przemieszczanie podlega kontrolom przewidzianym w przepisach rozporządzenia 2017/625.
3. 
(uchylony).
4. 
Organ celny w przypadku stwierdzenia niespełniania wymagań przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym z państwa trzeciego lub jego terytorium niezwłocznie powiadamia o tym powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce położenia punktu wjazdu podróżnych.
4a. 
Organ celny, w przypadku gdy kontrola:
1)
dokumentacji, o której mowa w art. 34 rozporządzenia nr 576/2013, wykaże braki formalne lub
2)
tożsamości wykaże niezgodności w zakresie oznakowania zwierzęcia

- po konsultacji z powiatowym lekarzem weterynarii właściwym ze względu na miejsce położenia punktu wjazdu podróżnych, a jeżeli to konieczne - po wysłuchaniu właściciela lub osoby upoważnionej, wydaje decyzję o zastosowaniu środka, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 576/2013, i nadzoruje wykonanie tej decyzji.

4b. 
Do konsultacji, o której mowa w ust. 4a, nie stosuje się przepisów art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.
4c. 
Konsultacja, o której mowa w ust. 4a, może odbywać się ustnie, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344) lub innych środków łączności.
4d. 
Szczegółowy sposób przeprowadzania konsultacji, o której mowa w ust. 4a, określa porozumienie zawarte między wojewódzkim lekarzem weterynarii a dyrektorem izby administracji skarbowej, właściwymi terytorialnie dla danego punktu wjazdu podróżnych.
4e. 
Decyzji, o której mowa w ust. 4a, nie wydaje się, jeżeli właściciel albo osoba upoważniona odstąpi od przemieszczenia zwierzęcia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5. 
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku, o którym mowa w ust. 4, z wyjątkiem ust. 4a i 4e:
1)
niezwłocznie udaje się do punktu wjazdu podróżnych;
2)
wydaje decyzję o zastosowaniu środków przewidzianych w rozporządzeniu nr 576/2013 oraz nadzoruje wykonanie tej decyzji.
5a. 
Powiatowy lekarz weterynarii nie wydaje decyzji o zastosowaniu środka, o którym mowa w art. 35 ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 576/2013, jeżeli organ celny już zastosował ten środek.
6. 
Zwierzęta domowe towarzyszące podróżnym w przypadku niespełniania wymagań, o których mowa w ust. 4, do czasu zastosowania środków, o których mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, przetrzymuje się pod dozorem organów celnych.
7. 
Zarządzający punktem wjazdu podróżnych w przypadku stwierdzenia niespełnienia wymagań przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym udostępnia nieodpłatnie pomieszczenie przystosowane do przetrzymywania tych zwierząt.
8. 
W czasie przebywania zwierząt domowych towarzyszących podróżnym w pomieszczeniu, o którym mowa w ust. 7, opiekę nad tymi zwierzętami zapewnia właściciel lub osoba odpowiedzialna za zwierzę.
9. 
Główny Lekarz Weterynarii:
1)
umieszcza na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii informacje, o których mowa w art. 37 rozporządzenia nr 576/2013, oraz przekazuje Komisji Europejskiej adres tej strony;
2)
powiadamia Komisję Europejską zgodnie z art. 42 rozporządzenia nr 576/2013.
10. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wykaz punktów wjazdu podróżnych oraz warunki i sposób współpracy organów Inspekcji Weterynaryjnej z organami celnymi przy kontroli przemieszczanych w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, mając na względzie zapewnienie sprawnego przeprowadzania kontroli przez te organy oraz ochronę zdrowia zwierząt.
1. 
Główny Lekarz Weterynarii może wydać zezwolenie na przemieszczenie zwierząt, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 576/2013.
2. 
Zezwolenie, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 576/2013, wydaje się w drodze decyzji.
3. 
W zezwoleniu, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 576/2013, określa się punkt wjazdu inny niż punkt wjazdu podróżnych, przez który zwierzęta mogą być przemieszczone.
4. 
Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 576/2013, składa się nie później niż na 2 dni przed dniem zamierzonego przemieszczenia zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
5. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres właściciela albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu przemieszczającego zwierzęta;
2)
określenie liczby przemieszczanych zwierząt;
3)
nazwę państwa pochodzenia przemieszczanych zwierząt;
4)
określenie punktu wjazdu, o którym mowa w ust. 3, i zamierzonego terminu przemieszczenia zwierząt.
1. 
Główny Lekarz Weterynarii może wydać zezwolenie na przemieszczenie zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, o którym mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013.
2. 
Zezwolenie, o którym mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, wydaje się w drodze decyzji po uzgodnieniu z powiatowym lekarzem weterynarii właściwym dla miejsca przeznaczenia zwierząt miejsca oraz warunków kwarantanny zwierząt.
3. 
Uzgodnienie, o którym mowa w ust. 2, może odbywać się ustnie, telefonicznie, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub innych środków łączności.
4. 
Do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się przepisów art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.
5. 
Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, składa się nie później niż na 14 dni przed dniem zamierzonego przemieszczenia zwierząt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
6. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 5, zawiera:
1)
imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres właściciela przemieszczanych zwierząt;
2)
określenie gatunku i liczby przemieszczanych zwierząt;
3)
nazwę państwa pochodzenia przemieszczanych zwierząt;
4)
nazwy państw, przez które zwierzęta będą przemieszczane;
5)
określenie punktu wjazdu podróżnych i zamierzonego terminu przemieszczenia zwierząt;
6)
miejsce przeznaczenia przemieszczanych zwierząt.
7. 
Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się kopie dokumentów pozwalających na ustalenie statusu epizootycznego zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, które mają zostać przemieszczone, w tym zaświadczeń o wykonanych szczepieniach, wyników badań diagnostycznych w kierunku chorób zakaźnych zwierząt, książeczki zdrowia i zaświadczenia o stanie zdrowia wystawionego przez lekarza weterynarii w państwie trzecim.
8. 
Koszty działań określonych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 32 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, ponosi właściciel lub osoba upoważniona.
9. 
O przybyciu zwierzęcia na miejsce przeznaczenia właściciel lub osoba upoważniona niezwłocznie powiadamia powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeznaczenia zwierzęcia.
1. 
Koszty działań podjętych w wyniku wydania decyzji, o których mowa w art. 24a ust. 2 oraz art. 24b ust. 4a i ust. 5 pkt 2, w tym koszty przetrzymywania zwierząt i opieki nad tymi zwierzętami, ponosi właściciel lub osoba upoważniona.
2. 
Organ, który wydał decyzje wymienione w art. 24a ust. 2 oraz art. 24b ust. 4a i ust. 5 pkt 2, ustala, w drodze decyzji, wysokość kosztów, o których mowa w ust. 1.
3. 
Decyzjom, o których mowa w art. 24a ust. 2 oraz art. 24b ust. 4a i ust. 5 pkt 2, oraz decyzji w sprawie wysokości kosztów, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
1. 
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna prowadzi rejestr lekarzy weterynarii upoważnionych do wydawania paszportu oraz pobierania próbek w celu określenia miana przeciwciał w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 576/2013.
2. 
Lekarz weterynarii wpisany do rejestru, o którym mowa w ust. 1, jest upoważniony do wydawania paszportu oraz pobierania próbek w celu określenia miana przeciwciał w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 576/2013.
3. 
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna określi, w drodze uchwały, sposób prowadzenia tego rejestru.
4. 
Do rejestru wpisuje się wyłącznie lekarzy weterynarii świadczących usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.
5. 
Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek lekarza weterynarii. Podstawą wpisu jest uchwała okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej.
6. 
Odmowa wpisu do rejestru następuje w drodze uchwały okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej.
7. 
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna skreśla, w drodze uchwały, lekarza weterynarii z rejestru, o którym mowa w ust. 1, w przypadku:
1)
skreślenia lekarza weterynarii z rejestru członków okręgowej izby lekarsko-weterynaryjnej lub
2)
skreślenia zakładu leczniczego dla zwierząt z ewidencji takich zakładów prowadzonej przez tę radę, lub
3)
stwierdzenia rażącego naruszenia przepisów dotyczących:
a)
wydawania paszportów lub
b)
pobrania próbek w celu określenia miana przeciwciał w rozumieniu przepisów rozporządzenia nr 576/2013.
1. 
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna, za pośrednictwem okręgowych izb lekarsko-weterynaryjnych, zaopatruje lekarzy weterynarii, o których mowa w art. 24d ust. 1, w druki paszportów. Każdy z druków paszportu posiada niepowtarzalny numer.
2. 
Lekarz weterynarii, o którym mowa w art. 24d ust. 1, wydaje paszport, jeżeli zwierzę zostało oznakowane zgodnie z przepisami rozporządzenia nr 576/2013.
3. 
Lekarz weterynarii, o którym mowa w art. 24d ust. 1, wydaje decyzję o odmowie wydania paszportu w przypadku niespełnienia wymagań określonych w przepisach rozporządzenia nr 576/2013.
4. 
Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do okręgowej rady lekarsko-weterynaryjnej właściwej dla lekarza weterynarii wydającego paszport.
5. 
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna rozpatruje odwołanie od decyzji, o której mowa w ust. 3, oraz wydaje uchwałę w tej sprawie.
6. 
W zakresie nieuregulowanym ustawą w sprawach wpisu, odmowy wpisu do rejestru i skreślenia z rejestru oraz wydawania paszportów stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
1. 
Lekarz weterynarii, o którym mowa w art. 24d ust. 1, przekazuje okręgowej radzie lekarsko-weterynaryjnej właściwej dla lekarza wydającego paszport informację o wydaniu paszportu zawierającą następujące dane:
1)
imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres oraz numer telefonu i adres poczty elektronicznej posiadacza zwierząt;
2)
gatunek, rasę i płeć zwierzęcia;
3)
numer mikroczipa lub wytatuowany numer;
4)
datę implantacji mikroczipa lub wykonania tatuażu;
5)
miejsce implantacji mikroczipa lub wykonania tatuażu.
2. 
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna prowadzi rejestr wydanych paszportów.
3. 
Okręgowa rada lekarsko-weterynaryjna przekazuje Krajowej Radzie Lekarsko-Weterynaryjnej dane zawarte w rejestrze, o którym mowa w ust. 2. Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna prowadzi centralny rejestr wydanych paszportów.
4. 
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna określi, w drodze uchwały, sposób prowadzenia rejestru wydanych paszportów oraz sposób i terminy przekazywania informacji o wydanych paszportach oraz danych zawartych w tym rejestrze.
1. 
Oznakowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013, dokonuje:
1)
lekarz weterynarii;
2)
osoba, która posiada tytuł technika weterynarii, w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.
2. 
(uchylony).
1. 
Lekarz weterynarii pobiera opłatę za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2.
2. 
Środki z tytułu opłaty, o której mowa w ust. 1, przeznacza się na pokrycie kosztów:
1)
wynagrodzenia lekarza weterynarii za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2;
2)
ponoszonych przez Krajową Izbę Lekarsko-Weterynaryjną, związanych z drukiem paszportów i ich przekazywaniem okręgowym izbom lekarsko-weterynaryjnym;
3)
prowadzenia przez okręgowe rady lekarsko-weterynaryjne rejestru, o którym mowa w art. 24d ust. 1, oraz przekazywania druków paszportów lekarzom weterynarii.
3. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wysokość opłaty za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2,
2)
wysokość wynagrodzenia lekarza weterynarii za wydanie paszportu, o którym mowa w art. 24e ust. 2,
3)
wysokość kwoty, stanowiącej część opłaty, przeznaczonej na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3

- mając na względzie koszty poniesione na prowadzenie rejestru, druk paszportów, ich przekazywanie oraz wydawanie.

4. 
Krajowa Rada Lekarsko-Weterynaryjna określi, w drodze uchwały:
1)
sposób podziału kwoty, o której mowa w ust. 3 pkt 3, między Krajową Izbą Lekarsko-Weterynaryjną a okręgowymi izbami lekarsko-weterynaryjnymi oraz sposób i częstotliwość przekazywania przez okręgowe izby lekarsko-weterynaryjne do Krajowej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej kwoty stanowiącej część opłaty przeznaczonej na pokrycie kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2;
2)
sposób i częstotliwość przekazywania przez lekarzy weterynarii okręgowym izbom lekarsko-weterynaryjnym kwoty stanowiącej różnicę między wysokością opłaty a wynagrodzeniem przysługującym im za wydanie paszportu.

Minister właściwy do spraw rolnictwa, z własnej inicjatywy lub na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, może wystąpić do Komisji Europejskiej z wnioskiem, o którym mowa w art. 36 ust. 1 rozporządzenia nr 576/2013.