Art. 52. - [Obowiązek monitorowania chorób odzwierzęcych oraz odzwierzęcych czynników chorobotwórczych] - Ochrona zdrowia zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1075 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.
Art.  52.  [Obowiązek monitorowania chorób odzwierzęcych oraz odzwierzęcych czynników chorobotwórczych]
1. 
Obowiązkowi monitorowania podlegają choroby odzwierzęce oraz odzwierzęce czynniki chorobotwórcze, których wykaz jest określony w załączniku nr 5.
2. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wymienione w załączniku nr 5 choroby odzwierzęce i odzwierzęce czynniki chorobotwórcze podlegające obowiązkowi monitorowania, mając na uwadze tendencje epizootyczne i epidemiczne wśród zwierząt i ludzi, obecność odzwierzęcych czynników chorobotwórczych w paszach lub żywności oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy Unii Europejskiej.
3. 
Obowiązek monitorowania obejmuje zbieranie, przechowywanie, analizowanie i rozpowszechnianie danych dotyczących chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe.
4. 
W zakresie realizacji obowiązku monitorowania:
1)
Główny Lekarz Weterynarii i Główny Inspektor Sanitarny zapewniają:
a)
że wyniki monitorowania są zbierane, przechowywane, analizowane oraz niezwłocznie udostępniane do publicznej wiadomości,
b)
że monitorowanie obejmuje wszystkie etapy produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego,
c)
stałą współpracę polegającą na wymianie informacji i szczegółowych danych dotyczących występowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe;
2)
Główny Inspektor Sanitarny prowadzi badania epidemiologiczne ognisk chorób odzwierzęcych przenoszonych przez żywność;
3)
Główny Lekarz Weterynarii współpracuje z Komisją Europejską.
5. 
Za ognisko, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, uważa się wystąpienie:
1)
w określonych warunkach co najmniej 2 przypadków zachorowań ludzi na chorobę odzwierzęcą przenoszoną przez żywność lub zakażeń ludzi czynnikiem chorobotwórczym wywołującym tę chorobę lub
2)
sytuacji, w której obserwowana liczba przypadków zachorowań na tę chorobę przekracza liczbę spodziewaną i zachorowania te są powiązane z jednym źródłem pokarmu lub istnieje prawdopodobieństwo takiego powiązania.
6. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa informuje Komisję Europejską o organie właściwym do współpracy z Komisją Europejską w zakresie obowiązku monitorowania.