Art. 57e. - [Programy bioasekuracji. Decyzje w ramach programu bioasekuracji] - Ochrona zdrowia zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1075 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

Art.  57e.  [Programy bioasekuracji. Decyzje w ramach programu bioasekuracji]

1. Główny Lekarz Weterynarii opracowuje programy bioasekuracji mające na celu zapobieganie szerzeniu się chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania, biorąc pod uwagę sytuację epizootyczną w odniesieniu do danej choroby zakaźnej zwierząt.

2. Program bioasekuracji zawiera w szczególności:

1) określenie chorób zakaźnych zwierząt, których szerzeniu się ma zapobiec realizacja tego programu;

2) określenie gatunków zwierząt objętych tym programem;

3) określenie obszaru, na którym będzie obowiązywał ten program, ze wskazaniem ewentualnych nakazów i zakazów, jakie mogą zostać wydane w celu realizacji tego programu, oraz określenie obszaru, na którym może być wydana decyzja, o której mowa w ust. 4;

4) analizę poziomu bioasekuracji na obszarze, o którym mowa w pkt 3, w zakresie środków bioasekuracji mających na celu zapobieżenie szerzeniu się chorób, o których mowa w pkt 1;

5) prawdopodobny czas trwania tego programu oraz określenie celu, który ma zostać osiągnięty do dnia jego zakończenia;

6) określenie wymagań dotyczących bioasekuracji, które mają spełnić gospodarstwa objęte tym programem;

7) określenie kwoty przeznaczonej na wypłatę odszkodowań, o których mowa w art. 57f, w każdym roku realizacji tego programu;

8) określenie szczegółowego sposobu i trybu realizacji tego programu, w tym określenie terminu na:

a) złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 5 pkt 1 lit. a,

b) spełnienie wymagań określonych w tym programie,

c) złożenie wniosku, o którym mowa w art. 57g ust. 7.

3. Realizacja programu bioasekuracji, z wyłączeniem kosztów nadzoru sprawowanego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, jest finansowana przez posiadaczy zwierząt.

4. W przypadkach określonych w programie bioasekuracji powiatowy lekarz weterynarii wydaje decyzję:

1) nakazującą zabicie utrzymywanych w gospodarstwie zwierząt z gatunków wrażliwych lub poddanie tych zwierząt ubojowi oraz

2) zakazującą wprowadzania do gospodarstwa i utrzymywania w nim zwierząt, o których mowa w pkt 1, przez okres wskazany w tym programie.

5. Decyzję, o której mowa w ust. 4, wydaje się:

1) po przeprowadzeniu przez powiatowego lekarza weterynarii kontroli w gospodarstwie, wyłącznie gdy posiadacz zwierząt:

a) złożył w terminie określonym w programie bioasekuracji oświadczenie, że gospodarstwo, w którym przebywają te zwierzęta, nie spełni wymagań określonych w tym programie albo

b) nie złożył w terminie określonym w programie bioasekuracji oświadczenia, o którym mowa w lit. a, i gospodarstwo, w którym przebywają te zwierzęta, nie spełnia wymagań określonych w tym programie po upływie terminu na ich spełnienie;

2) po uzyskaniu od właściwego miejscowo wojewody informacji, że wydanie tej decyzji nie spowoduje przekroczenia kwoty przeznaczonej na wypłatę odszkodowań w danym roku, o której mowa w ust. 2 pkt 7.

6. Kontrola, o której mowa w ust. 5 pkt 1, ma na celu stwierdzenie w szczególności:

1) niespełniania przez gospodarstwo wymagań określonych w programie bioasekuracji;

2) liczby zwierząt z gatunków wrażliwych z podziałem na gatunki zwierząt.

7. Informacja, o której mowa w ust. 5 pkt 2, jest sporządzana na podstawie informacji przekazywanych wojewodzie przez ministra właściwego do spraw rolnictwa oraz posiadanych przez wojewodę danych dotyczących decyzji, o których mowa w ust. 4, i decyzji w sprawie odszkodowania, o którym mowa w art. 57f, wydawanych na obszarze województwa.

8. Decyzji, o której mowa w ust. 4, nie wydaje się, jeżeli w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 4:

1) podejrzewa się wystąpienie lub wystąpiła choroba zakaźna zwierząt podlegająca obowiązkowi zwalczania lub

2) stosuje się środki określone w art. 44.

9. Wojewódzki lekarz weterynarii zbiera i analizuje dane dotyczące wydawanych decyzji, o których mowa w ust. 4, i decyzji w sprawie odszkodowania, o którym mowa w art. 57f, oraz przekazuje właściwemu miejscowo wojewodzie informacje w tym zakresie.

10. Minister właściwy do spraw rolnictwa może wprowadzić, w drodze rozporządzenia, program bioasekuracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, mając na względzie zmniejszenie zagrożenia szerzenia się chorób zakaźnych zwierząt z gatunków wrażliwych przebywających w gospodarstwie oraz umożliwienie podmiotom utrzymującym takie zwierzęta osiągnięcie poziomu bioasekuracji określonego w tym programie.