Rozdział 2 - Ustalenie szkody - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.125.1063

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2004 r.

Rozdział  2

Ustalenie szkody

Art.  10. 

1. Szkodę ustala się na podstawie zebranego materiału dowodowego po dokonaniu oceny:

1) wielkości przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych oraz jego wpływu na poziom cen towarów podobnych na rynku krajowym oraz

2) wpływu tego przywozu na sytuację przemysłu krajowego.

2. Ocena wielkości przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych powinna uwzględniać, czy przywóz ten wzrósł w stopniu znaczącym w wielkościach bezwzględnych lub w stosunku do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji krajowego towaru podobnego.

3. W celu ustalenia wpływu przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych na ceny towarów podobnych na rynku krajowym należy zbadać, czy:

1) ceny towarów subsydiowanych są znacznie niższe od cen krajowych towarów podobnych oraz

2) przywóz towarów subsydiowanych nie powoduje znacznego spadku cen krajowych towarów podobnych albo czy nie hamuje wzrostu tych cen, który w przypadku niewystępowania przywozu towarów subsydiowanych mógłby być znaczący.

4. Żaden pojedynczy czynnik, o którym mowa w ust. 2 i 3, bądź kilka z nich, nie musi stanowić koniecznej ani wystarczającej przesłanki dla stwierdzenia wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu.

Art.  11. 

W przypadku gdy przedmiotem postępowania antysubsydyjnego jest przywóz na polski obszar celny towarów z więcej niż jednego kraju, skutki tego przywozu można oceniać łącznie, pod warunkiem że zostaną spełnione następujące kryteria:

1) kwota subsydium w przywozie z każdego kraju przekracza minimalny poziom określony zgodnie z art. 47 ust. 2 i 3 i z uwzględnieniem art. 77,

2) wielkość przywozu towaru subsydiowanego z poszczególnych krajów nie jest nieznaczna w rozumieniu art. 19 ust. 2 oraz art. 47 ust. 1 pkt 2,

3) dokonanie łącznej oceny skutków przywozu jest zasadne po uwzględnieniu warunków konkurencji pomiędzy towarami przywożonymi na polski obszar celny oraz warunków konkurencji między towarami przywożonymi a podobnymi towarami krajowymi.

Art.  12. 

1. Wpływ przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych na sytuację przemysłu krajowego bada się z uwzględnieniem wszystkich istotnych wskaźników i czynników ekonomicznych oddziałujących na stan tego przemysłu, a w szczególności:

1) procesu przezwyciężania przez przemysł krajowy trudności spowodowanych w przeszłości przez przywóz na polski obszar celny towarów subsydiowanych lub towarów po cenach dumpingowych,

2) wielkości subsydium,

3) rzeczywistego bądź potencjalnego spadku wielkości:

a) sprzedaży,

b) zysków,

c) produkcji,

d) udziału w rynku,

e) wydajności,

f) stopy zwrotu inwestycji,

g) poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych,

4) czynników wpływających na ceny krajowe,

5) rzeczywistych bądź potencjalnych skutków w zakresie przepływów pieniężnych,

6) stanu zapasów,

7) stanu zatrudnienia,

8) poziomu wynagrodzeń,

9) rozwoju przemysłu,

10) zdolności do pozyskania kapitału i inwestycji.

2. W przypadku gdy przedmiotem postępowania jest towar rolny, badanie, o którym mowa w ust. 1, obejmuje także analizę, czy przywóz spowodował zwiększenie obciążenia polskich rządowych programów wspierających.

3. Żaden pojedynczy czynnik, o którym mowa w ust. 1 i 2, bądź kilka z nich, nie musi stanowić koniecznej ani wystarczającej przesłanki dla stwierdzenia wystąpienia wpływu, o którym mowa w ust. 1.

4. Wpływ przywozu na polski obszar celny towaru subsydiowanego ocenia się dla produkcji krajowego towaru podobnego, wydzielonej w oparciu o:

1) proces produkcyjny,

2) obroty producenta,

3) zyski producenta.

5. W przypadku gdy dostępne dane nie pozwalają na wydzielenie, o którym mowa w ust. 4, szkodę ocenia się na podstawie badania najwęższej grupy lub kategorii towaru, obejmującej towar podobny, dla której można uzyskać niezbędne informacje.

Art.  13. 

1. W przypadku gdy w tym samym czasie oprócz przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych również inne czynniki mogły wyrządzać szkodę przemysłowi krajowemu, bada się je w celu wykluczenia możliwości, że szkoda wyrządzona przez te czynniki została uznana za wyrządzoną przez przywóz towarów subsydiowanych.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, powinno obejmować w szczególności:

1) wielkość przywozu i ceny towaru, który nie jest subsydiowany,

2) spadek popytu na krajowy towar podobny,

3) zmiany w poziomie i strukturze konsumpcji krajowej,

4) restrykcyjnie stosowane praktyki handlowe,

5) konkurencję między producentami zagranicznymi i krajowymi,

6) rozwój techniki i technologii,

7) zmiany w eksporcie,

8) zmiany wydajności przemysłu krajowego.

3. Przepisy art. 12 ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio.

Art.  14. 

1. Groźbę wyrządzenia istotnej szkody przemysłowi krajowemu stwierdza się, w szczególności na podstawie ustalonych faktów lub przewidywań, w sytuacji gdy wystąpienie szkody jest wysoce prawdopodobne oraz bliskie w czasie.

2. Dla stwierdzenia groźby wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu należy zbadać w szczególności:

1) charakter stosowanego subsydium i jego wpływ na przemysł krajowy,

2) czy stopa wzrostu przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych wskazuje na prawdopodobieństwo dalszego znacznego wzrostu przywozu,

3) dysponowanie przez eksportera rezerwami mocy produkcyjnych lub możliwość bliskiego w czasie znacznego zwiększenia przez niego mocy produkcyjnych, uprawdopodobniające znaczący wzrost przywozu na polski obszar celny towarów subsydiowanych, z uwzględnieniem dostępności innych rynków eksportowych, które mogłyby przyjąć dodatkowy przywóz,

4) możliwości przywozu na polski obszar celny towarów po cenach mogących spowodować znaczne obniżenie cen na rynku krajowym bądź zapobiec ich wzrostowi, który miałby miejsce w przypadku niewystępowania przywozu tych towarów, zwiększając tym samym prawdopodobieństwo dalszego wzrostu popytu na przywóz tych towarów,

5) stan zapasów towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym,

6) ograniczenie sprzedaży towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym w wyniku zastosowania ograniczeń przywozu towaru objętego postępowaniem przez kraje trzecie.

3. Żaden pojedynczy czynnik, o którym mowa w ust. 2, bądź kilka z nich, nie musi stanowić koniecznej przesłanki dla stwierdzenia wystąpienia groźby wyrządzenia szkody przemysłowi krajowemu. Dla jej stwierdzenia należy uwzględnić wszystkie czynniki.

Art.  15. 

Jeżeli na podstawie okoliczności, o których mowa w art. 14 ust. 2, ustalono, że dalszy przywóz towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym jest wysoce prawdopodobny oraz bliski w czasie i w razie niezastosowania środków wyrównawczych wyrządzi on istotną szkodę przemysłowi krajowemu, to takie ustalenie stanowi wystarczającą podstawę do stwierdzenia groźby wyrządzenia istotnej szkody.