Dział 1 - Przepisy ogólne - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.125.1063

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2004 r.

Dział  I

Przepisy ogólne

Art.  1. 

1. Ustawa określa środki ochronne przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych, wyrządzającym szkodę przemysłowi krajowemu, zwane dalej "środkami wyrównawczymi", oraz zasady i tryb postępowania w sprawie stosowania tych środków, zwanego dalej "postępowaniem antysubsydyjnym".

2. Jeżeli krajem pochodzenia lub krajem eksportu towaru będącego przedmiotem postępowania antysubsydyjnego jest kraj będący członkiem Światowej Organizacji Handlu (WTO), środki wyrównawcze i postępowania antysubsydyjne będą stosowane z zachowaniem wymogów określonych w Porozumieniu w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz w Porozumieniu w sprawie rolnictwa (Dz. U. z 1996 r. Nr 9, poz. 54), stanowiących załączniki do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) (Dz. U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483).

3. Do postępowania antysubsydyjnego, z wyjątkiem postępowania dotyczącego złożenia i zwrotu zabezpieczenia oraz zwrotu cła wyrównawczego, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art.  2. 

1. Postanowienia i rozporządzenia wprowadzające tymczasowe i ostateczne cła wyrównawcze określone w ustawie, z wyłączeniem postanowień, o których mowa w art. 25 ust. 3 i art. 45 ust. 2, przed ich wydaniem są opiniowane przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

2. Postanowienia określone w ustawie, z wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 19 ust. 1, art. 25 ust. 3, art. 36 ust. 1, art. 38 ust. 1 i art. 40 ust. 1, są ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

3. Postanowienia ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" oraz rozporządzenia wprowadzające tymczasowe i ostateczne cła wyrównawcze wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki doręcza niezwłocznie ogłoszone rozporządzenia wprowadzające tymczasowe i ostateczne cła wyrównawcze organom kraju pochodzenia lub kraju eksportu, natomiast postanowienia doręcza stronom uczestniczącym w postępowaniu, których one dotyczą.

5. W przypadku gdy liczba stron uczestniczących w postępowaniu jest większa niż 50, minister właściwy do spraw gospodarki nie doręcza postanowień stronom postępowania antysubsydyjnego, a obwieszcza je w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim.

6. 1  Postanowienia określone w ustawie, z wyjątkiem postanowienia o dokonaniu ostatecznych ustaleń, nie podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Art.  3. 

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) środki wyrównawcze - tymczasowe i ostateczne cła wyrównawcze oraz zobowiązania; tymczasowe i ostateczne cła wyrównawcze stanowią należności celne przywozowe w rozumieniu przepisów prawa celnego,

2) towar podobny - towar, który jest jednakowy pod każdym względem w stosunku do towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym, lub, w razie braku takiego towaru - inny towar, który, pomimo że nie jest jednakowy pod każdym względem, ma cechy ściśle odpowiadające cechom towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym,

3) szkoda - istotną szkodę wyrządzoną przemysłowi krajowemu; za szkodę uważa się również groźbę wyrządzenia istotnej szkody, jak też istotne opóźnienie w powstaniu przemysłu krajowego,

4) przemysł krajowy - ogół producentów wytwarzających towar podobny na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub tych spośród producentów, których łączna produkcja stanowi znaczącą część produkcji krajowej tego towaru; w przypadku gdy producenci są powiązani z zagranicznymi eksporterami lub krajowymi importerami albo sami są importerami towaru będącego przedmiotem postępowania antysubsydyjnego - przez przemysł krajowy można rozumieć pozostałych producentów krajowych wytwarzających towar podobny,

5) producenci powiązani - producentów powiązanych z zagranicznymi eksporterami lub krajowymi importerami w jeden z następujących sposobów:

a) jeden z nich bezpośrednio lub pośrednio kontroluje drugiego,

b) obaj są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowani przez osobę trzecią,

c) obaj bezpośrednio lub pośrednio kontrolują osobę trzecią

- pod warunkiem, że istnieje uzasadnione przekonanie lub podejrzenie, że na skutek powiązań dany producent postępuje odmiennie od producentów niemających powiązań,

6) osoba kontrolująca drugą osobę - przedsiębiorcę uczestniczącego w obrocie, który prawnie lub faktycznie może ukierunkować lub ograniczyć postępowanie drugiego przedsiębiorcy,

7) strony:

a) zagranicznych producentów lub eksporterów towaru objętego postępowaniem antysubsydyjnym, krajowych importerów tego towaru lub organizacje oraz zrzeszenia przedsiębiorców, jeżeli większość ich członków jest zagranicznymi producentami lub eksporterami albo krajowymi importerami danego towaru,

b) organy kraju pochodzenia lub kraju eksportu,

c) krajowych producentów lub organizacje oraz zrzeszenia producentów, jeżeli większość ich członków jest producentami towaru podobnego,

d) producentów wykorzystujących w procesie produkcji towar objęty postępowaniem antysubsydyjnym lub ich organizacje, lub organizacje konsumenckie,

e) inne krajowe lub zagraniczne osoby fizyczne lub prawne, które wykażą swój bezpośredni interes materialny lub inny prawem chroniony interes w badanej sprawie,

8) zagraniczne podmioty subsydiujące:

a) organy państwowe,

b) organy jednostek samorządu terytorialnego,

c) inne organy lub instytucje wykonujące funkcje przekazane im przez organy państwowe lub organy jednostek samorządu terytorialnego, w tym inne podmioty, na które organy państwowe lub samorządowe wywierają wpływ w sferze działań mających charakter subsydiowania,

9) kraj eksportu - kraj, z którego towar jest przywożony na polski obszar celny,

10) kraj pochodzenia - kraj pochodzenia towaru w rozumieniu przepisów prawa celnego,

11) okres badany - okres, w odniesieniu do którego bada się, czy towar przywożony na polski obszar celny był subsydiowany i czy przywóz ten wyrządził szkodę; okres ten dla ustalenia:

a) subsydiowania - powinien obejmować rok obrachunkowy beneficjenta subsydium; w uzasadnionych przypadkach okres ten może być krótszy, nie może jednak wynosić mniej niż 6 miesięcy,

b) szkody - wynosi nie mniej niż 3 lata

- bezpośrednio poprzedzające wszczęcie postępowania antysubsydyjnego,

12) GATT 1994 - Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu, stanowiący załącznik do Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu (WTO) (Dz. U. z 1995 r. Nr 98, poz. 483).

Art.  4. 

1. Środki wyrównawcze mogą być zastosowane wobec towaru, jeżeli w wyniku postępowania antysubsydyjnego zostanie stwierdzone, że towar ten jest subsydiowany oraz że przywóz towaru subsydiowanego, dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym, wyrządza szkodę przemysłowi krajowemu.

2. Towar uważa się za subsydiowany w rozumieniu ustawy, jeśli w kraju pochodzenia lub w kraju eksportu jego produkcja, transport lub eksport bezpośrednio lub pośrednio korzystają z subsydium określonego w art. 6, które jest specyficzne w rozumieniu art. 7.

3. Środki wyrównawcze ustala się w wysokości wystarczającej do przeciwdziałania skutkom przywozu na polski obszar celny towaru subsydiowanego, ale nie wyższej niż kwota subsydium obliczona zgodnie z art. 8 i 9.

4. Tymczasowe i ostateczne cło wyrównawcze stosuje się w odniesieniu do towarów dopuszczanych do obrotu na polskim obszarze celnym od daty określonej w rozporządzeniu je ustanawiającym, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Art.  5. 

Zastosowanie środków wyrównawczych wymaga rozważenia interesu publicznego, którego ocena obejmuje w szczególności interes przemysłu krajowego, na rzecz którego toczy się postępowanie, interes użytkowników oraz konsumentów towaru objętego postępowaniem, jak również skutki nałożenia środków wyrównawczych w sferze konkurencji.

Art.  6. 

1. Za subsydium uważa się:

1) finansowy wkład zagranicznych podmiotów subsydiujących w kraju pochodzenia lub kraju eksportu lub

2) jakąkolwiek inną formę wspierania dochodu lub ceny w rozumieniu art. XVI GATT 1994

- przysparzające korzyść producentowi lub eksporterowi.

2. Finansowy wkład zagranicznych podmiotów subsydiujących występuje w szczególności, gdy:

1) działalność zagranicznych podmiotów subsydiujących obejmuje bezpośredni przepływ środków publicznych, w tym darowizny, pożyczki, wkłady kapitałowe, lub potencjalny przepływ środków, lub przejęcie zobowiązań, w tym gwarancje kredytowe,

2) należne od przedsiębiorców świadczenia pieniężne stanowiące środki publiczne są pomniejszane, w szczególności w drodze odstąpienia od ich ustalenia, zaniechania poboru lub umorzenia, z zastrzeżeniem ust. 3,

3) zagraniczne podmioty subsydiujące dostarczają towary lub usługi inne niż służące tworzeniu lub rozbudowie ogólnej infrastruktury zapewniającej prawidłowe funkcjonowanie przedsiębiorstw, lub też dokonują zakupów, a warunki tych zakupów czy dostaw odbiegają od normalnych warunków rynkowych,

4) zagraniczne podmioty subsydiujące powierzają lub zlecają przedsiębiorcom wykonywanie swoich funkcji w zakresie, o którym mowa w pkt 1-3, normalnie należących do tych podmiotów i nieróżniących się faktycznie od funkcji zwyczajowo należących do nich,

5) zagraniczne podmioty subsydiujące przekazują środki publiczne organizacjom lub instytucjom, w tym prywatnym, pośredniczącym w przekazywaniu tych środków przedsiębiorcom.

3. Nie uważa się za subsydium, pomimo przysporzenia korzyści w rozumieniu ust. 2 pkt 2, zwolnienia towaru eksportowanego z cła lub podatku obciążającego taki towar, jeśli jest przeznaczony do konsumpcji krajowej, lub zwrotu takiego cła albo podatku w kwocie nieprzekraczającej rzeczywistych obciążeń, o ile zwolnienie to zostaje udzielone zgodnie z postanowieniami zawartymi w załącznikach I, II i III do Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.

Art.  7. 

1. Subsydium jest specyficzne, jeżeli spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

1) zagraniczny podmiot subsydiujący lub przepisy, na podstawie których działa ten podmiot, znacząco ograniczają dostęp do subsydiów tylko niektórym podmiotom,

2) zagraniczny podmiot subsydiujący lub przepisy, na podstawie których działa ten podmiot, ustalają obiektywne kryteria lub warunki określające dostępność subsydium i jego wysokość, ale kwalifikowanie przedsiębiorców nie jest automatyczne lub warunki i kryteria nie są ściśle przestrzegane; obiektywne kryteria i warunki oznaczają takie warunki, które nie uprzywilejowują niektórych przedsiębiorców oraz mają charakter ekonomiczny, w szczególności odnoszą się do liczby zatrudnionych lub wielkości przedsiębiorstwa,

3) jest ograniczone do niektórych tylko przedsiębiorców prowadzących działalność w regionie geograficznym objętym właściwością zagranicznego podmiotu subsydiującego, z wyjątkiem sytuacji, gdy następuje ustalenie lub zmiana powszechnie stosowanych stawek podatku przez wszystkie właściwe organy uprawnione do takiego działania.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki może stwierdzić, że subsydium, niezależnie od regulacji przez przepisy prawne, jest faktycznie specyficzne, w szczególności ze względu na to, że:

1) z programu subsydiowania korzysta ograniczona liczba przedsiębiorców,

2) niektórzy przedsiębiorcy mają dominujący udział w przyznawanych subsydiach,

3) niektórym przedsiębiorcom są przyznawane nieproporcjonalnie wysokie kwoty subsydiów,

4) zagraniczny podmiot subsydiujący różnie traktuje przedsiębiorców; podstawowymi informacjami w tym zakresie jest częstotliwość odrzucania lub akceptacji wniosków o subsydia oraz uzasadnienia tych decyzji.

3. Niezależnie od warunków i okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 2, za specyficzne uznaje się subsydia, których udzielenie jest uzależnione:

1) prawnie lub faktycznie od wyników osiąganych w eksporcie, niezależnie od tego, czy jest to wyłączny czynnik, czy też występuje łącznie z innymi; przykładową listę subsydiów eksportowych zawiera załącznik I do Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, lub

2) od używania towarów krajowych zamiast towarów importowanych, niezależnie od tego, czy jest to wyłączny czynnik, czy też występuje łącznie z innymi.

4. Subsydium, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, będzie traktowane jako uzależnione faktycznie od wyników osiąganych w eksporcie, gdy ustalono, że udzielenie subsydium, nie będąc prawnie uzależnione od wyników osiąganych w eksporcie, jest w rzeczywistości związane z faktycznym lub przewidywanym eksportem lub przychodami z eksportu. Udzielenie subsydium przedsiębiorcy, który jest eksporterem, samo w sobie nie jest wystarczające do uznania tego subsydium za subsydium specyficzne.

5. Element subsydiowania, który może występować w środku wsparcia krajowego, wymienionym w załączniku nr 2 do Porozumienia w sprawie rolnictwa, nie stanowi subsydium specyficznego, pod warunkiem że środek ten odpowiada warunkom określonym w załączniku do tego Porozumienia.

¹ Art. 2 ust. 6 zmieniony przez art. 84a pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U.02.153.1271) z dniem 1 stycznia 2004 r.