Art. 50. - Ochrona przed przywozem na polski obszar celny towarów subsydiowanych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.125.1063

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 2004 r.
Art.  50. 
1. 
W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że przyjęte zobowiązanie nie jest wystarczające dla usunięcia szkody wyrządzonej przez przywóz towaru subsydiowanego, minister właściwy do spraw gospodarki może zaproponować zagranicznemu eksporterowi przyjęcie nowego zobowiązania.
2. 
W przypadku odrzucenia przez zagranicznego eksportera propozycji nowego zobowiązania, ustanawia się ostateczne cło wyrównawcze. Z chwilą ustanowienia ostatecznego cła wyrównawczego postanowienie, o którym mowa w art. 36 ust. 1, wygasa.
3. 
Minister właściwy do spraw gospodarki, w drodze rozporządzenia, ustanawia ostateczne cło wyrównawcze, określając w szczególności:
1)
nazwę towaru i kod taryfy celnej,
2)
zagranicznych producentów lub eksporterów oraz kraje pochodzenia lub kraje eksportu, dla których ustalono indywidualne ostateczne cło wyrównawcze,
3)
kwoty subsydiów ustalone dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju oraz podstawę, na jakiej stwierdzono istnienie subsydium,
4)
wysokość ostatecznych ceł wyrównawczych dla poszczególnych lub wszystkich producentów lub eksporterów z danego kraju, a także sposób, warunki, zakres i okres stosowania tych ceł

- z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w ust. 2, oraz zasad określonych w rozdziale 5.

4. 
W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że przyjęte zobowiązanie przewyższa ustaloną kwotę subsydium, minister właściwy do spraw gospodarki zmienia postanowienie, o którym mowa w art. 36 ust. 1, w zakresie sposobu, warunków, zakresu lub okresu stosowania zobowiązania.
5. 
Postanowienie o zmianie zobowiązania doręcza się wyłącznie stronie, której ono dotyczy.
6. 
W przypadku gdy ostateczne ustalenia wykażą, że towar przywożony na polski obszar celny nie był subsydiowany lub że przywóz taki nie wyrządza szkody, minister właściwy do spraw gospodarki stwierdza w postanowieniu, w którym dokonuje ostatecznych ustaleń, wygaśnięcie zobowiązania.