Rozdział 3 - Postępowanie ochronne - Ochrona przed nadmiernym przywozem towarów na polski obszar celny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.157.1027

Akt utracił moc

Wersja od: 23 grudnia 1997 r.

Rozdział  3

Postępowanie ochronne

Art.  11.

1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne:

1) na pisemny wniosek osoby fizycznej lub prawnej albo jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej występującej na rzecz przemysłu krajowego; wniosek uważa się za złożony na rzecz przemysłu krajowego, jeżeli popierają go producenci krajowi, których łączna produkcja stanowi co najmniej 25% produkcji krajowej towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego,

2) z urzędu, jeżeli dysponuje dowodami uzasadniającymi wszczęcie postępowania ochronnego.

2. Minister Gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wymogi, jakie powinien spełniać wniosek o wszczęcie postępowania ochronnego.

3. W wypadku gdy wniosek nie spełnia wymogów określonych zgodnie z ust. 2 lub materiał dowodowy okaże się niewystarczający, Minister Gospodarki, nie później niż w terminie 15 dni od daty wpłynięcia wniosku, zawiadomi o tym wnioskodawcę i wezwie go do usunięcia braków w terminie nie krótszym niż 30 dni od daty wezwania. Jeżeli braki nie zostaną usunięte w wyznaczonym terminie, Minister Gospodarki pozostawia wniosek bez rozpoznania.

4. W wypadku wycofania wniosku przez wnioskodawcę przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania ochronnego, postępowania nie wszczyna się.

5. Jeżeli wnioskodawca wycofa wniosek po wszczęciu postępowania ochronnego, Minister Gospodarki w drodze decyzji umorzy postępowanie, chyba że naruszałoby to interes publiczny.

Art.  12.

Minister Gospodarki wydaje decyzję o odmowie wszczęcia postępowania ochronnego, jeżeli wymaga tego interes publiczny.

Art.  13.

1. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w art. 14, żadne informacje w sprawie nie będą podane do wiadomości publicznej.

2. Jeżeli z umów międzynarodowych wynika obowiązek zawiadamiania władz kraju eksportu o zamiarze wszczęcia postępowania ochronnego, Minister Gospodarki powiadomi o tym właściwe władze.

Art.  14.

1. Minister Gospodarki wszczyna postępowanie ochronne w drodze postanowienia.

2. W wypadku postępowania wszczynanego na wniosek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, Minister Gospodarki wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania ochronnego nie później niż w terminie 30 dni od daty wpłynięcia kompletnego wniosku.

3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać streszczenie zgromadzonych informacji oraz określać:

1) datę wszczęcia postępowania ochronnego,

2) kod taryfy celnej i nazwę towaru objętego postępowaniem ochronnym,

3) termin, w którym strony zainteresowane powinny zgłosić swój udział w postępowaniu ochronnym,

4) kraje eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym,

5) termin dostarczenia informacji i wyrażenia opinii przez strony zainteresowane.

Art.  15.

1. Minister Gospodarki może wezwać strony zainteresowane do dostarczenia informacji lub do złożenia wyjaśnień, jeżeli jest to niezbędne dla prowadzonego postępowania ochronnego.

2. Jeżeli strona zainteresowana odmówi udzielenia w wyznaczonym terminie informacji, o których mowa w ust. 1, lub w inny sposób będzie utrudniać postępowanie ochronne, ustalenia mogą być dokonane na podstawie dostępnych informacji.

3. Jeżeli strona zainteresowana przedstawi nieprawdziwe lub mylące informacje, to takie informacje pomija się, zaś w postępowaniu ochronnym wykorzystuje się inne dostępne dane.

Art.  16.

1. Strony zainteresowane mogą w toku postępowania ochronnego składać wyjaśnienia, zgłaszać wnioski oraz dostarczać dowody na ich poparcie.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, przekazywane w formie ustnej, mogą zostać uwzględnione w postępowaniu ochronnym pod warunkiem, że zostaną utrwalone w formie pisemnej.

3. Strona zainteresowana przekazująca informacje mające istotne znaczenie dla jej pozycji konkurencyjnej na rynku, może żądać, by informacjom tym nadana była klauzula poufności.

4. Informacjom zostanie nadana klauzula poufności pod warunkiem, że:

1) strona zainteresowana przekazująca informacje uzasadni swe żądanie oraz

2) z przekazanych informacji sporządzi streszczenie, które może zostać udostępnione innym uczestnikom postępowania.

5. W wypadku gdy żądanie strony zainteresowanej dotyczące nadania informacji klauzuli poufności jest nieuzasadnione, a strona ta sprzeciwia się udostępnieniu informacji innym uczestnikom postępowania oraz nie dostarczyła streszczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, Minister Gospodarki może rozstrzygnąć sprawę bez uwzględnienia tej informacji, chyba że prawdziwość informacji można potwierdzić na podstawie innych źródeł.

6. Informacja, której nadano klauzulę poufności, nie może być udostępniana innym uczestnikom postępowania ochronnego bez zgody strony zainteresowanej przekazującej te informacje.

Art.  17.

1. Minister Gospodarki, w toku postępowania ochronnego zbada w szczególności:

1) wielkość przywozu w celu stwierdzenia, czy przywóz wzrósł w ilościach bezwzględnych lub w stosunku do wielkości krajowej produkcji lub konsumpcji,

2) ceny towaru objętego postępowaniem ochronnym, w tym ich relację do cen krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego,

3) wpływ przywozu na sytuację producentów krajowych towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego, wyrażający się w zmianach:

a) wielkości produkcji,

b) stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych,

c) stanu zapasów,

d) wielkości lub wartości sprzedaży,

e) udziału w rynku,

f) cen krajowego towaru podobnego lub bezpośrednio konkurencyjnego (obniżenie cen lub zapobieżenie wzrostowi cen, który nastąpiłby w normalnych okolicznościach),

g) zysku lub straty,

h) stopy zwrotu z zaangażowanego kapitału,

i) przepływów pieniężnych,

j) stanu zatrudnienia,

k) wydajności pracy,

4) istnienie związku przyczynowego pomiędzy przywozem towaru na polski obszar celny a sytuacją krajowych producentów, o której mowa w pkt 3.

2. W toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki zbada także czynniki inne niż przywóz, które wyrządziły lub mogły wyrządzić poważną szkodę przemysłowi krajowemu lub przyczyniły się do powstania takiej szkody. Szkoda wyrządzona przez te czynniki nie będzie przypisywana przywozowi.

3. W celu stwierdzenia, czy przywóz towaru objętego postępowaniem ochronnym zagraża wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi krajowemu, Minister Gospodarki zbada, czy istniejąca sytuacja przekształci się w poważną szkodę, biorąc pod uwagę:

1) wielkość i tempo wzrostu przywozu na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym,

2) możliwości eksportowe kraju eksportu towaru objętego postępowaniem ochronnym i prawdopodobieństwo wykorzystania tych możliwości dla zwiększenia przywozu na polski obszar celny.

Art.  18.

Minister Gospodarki zakończy, w drodze decyzji, postępowanie ochronne nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania.

Art.  19.

Minister Gospodarki wyda decyzję o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego, jeżeli w toku postępowania ochronnego stwierdzone zostanie, że przywóz na polski obszar celny towaru objętego postępowaniem ochronnym nie wyrządził poważnej szkody przemysłowi krajowemu ani nie zagraża powstaniem takiej szkody.

Art.  20.

1. Jeżeli w czasie trwania postępowania ochronnego, nie wcześniej jednak niż po upływie 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania ochronnego i nie później niż po upływie 6 miesięcy od tej daty, Minister Gospodarki stwierdzi, że wprowadzenie środków ochronnych dopiero po zakończeniu postępowania ochronnego spowodowałoby powstanie szkody trudnej do naprawienia, może ustanowić, w drodze decyzji, tymczasowy środek ochronny.

2. Tymczasowy środek ochronny ustanawia się na okres nie przekraczający 6 miesięcy.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności określać:

1) kod taryfy celnej i nazwę towaru podlegającego tymczasowemu środkowi ochronnemu,

2) okres stosowania środka ochronnego,

3) sposób, warunki i zakres stosowania tymczasowego środka ochronnego.

Art.  21.

Tymczasowego środka ochronnego nie stosuje się do dostaw towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie decyzji, o której mowa w art. 20 ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie decyzji, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie tej decyzji.

Art.  22.

1. Jeżeli w wyniku postępowania ochronnego zastosowany został tymczasowy środek ochronny, Minister Gospodarki w decyzji o zakończeniu postępowania ochronnego bez zastosowania środka ochronnego uchyli decyzję o zastosowaniu tymczasowego środka ochronnego.

2. W wypadku uchylenia decyzji o zastosowaniu tymczasowego środka ochronnego ustanowionego w formie tymczasowej dodatkowej opłaty celnej, organ celny, który pobrał tę opłatę, dokona zwrotu kwoty opłaty na pisemny wniosek strony zainteresowanej, złożony wraz z oryginałem dowodu uiszczenia opłaty i dokumentami, których przedstawienie było niezbędne do nadania towarowi przeznaczenia celnego.

3. Kwota podlegająca zwrotowi zaliczana jest z urzędu na zaległe lub bieżące zadłużenie z tytułu należności celnych.

4. W razie braku zadłużenia, o którym mowa w ust. 3, tymczasowa dodatkowa opłata celna podlega zwrotowi w terminie 30 dni, licząc od dnia wydania decyzji orzekającej jej zwrot.

5. Od zwracanej tymczasowej dodatkowej opłaty celnej nie płaci się odsetek.

Art.  23.

1. Jeżeli w toku postępowania ochronnego Minister Gospodarki stwierdzi, że przywóz towaru na polski obszar celny jest nadmierny, to wobec przywozu takiego towaru, w drodze decyzji, ustanowi ostateczny środek ochronny.

2. Ostateczny środek ochronny stosuje się do towaru dopuszczonego do obrotu na polskim obszarze celnym od dnia wejścia w życie decyzji o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego, z zastrzeżeniem art. 24.

3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna w szczególności określać:

1) kod taryfy celnej i nazwę towaru podlegającego ostatecznemu środkowi ochronnemu,

2) rodzaj ustanowionego środka ochronnego,

3) okres stosowania środka ochronnego,

4) sposób, warunki i zakres stosowania ustanowionego środka ochronnego.

4. Jeżeli ostateczny środek ochronny został ustanowiony na okres dłuższy niż jeden rok, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również harmonogram stopniowej liberalizacji zastosowanego środka.

5. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również sposób rozdysponowania kontyngentu.

6. W wypadku ustanowienia ostatecznego środka ochronnego w formie nieautomatycznej rejestracji przywozu, decyzja o ustanowieniu ostatecznego środka ochronnego powinna określać również warunki wydania i wykorzystania pozwoleń na przywóz towaru objętego tą rejestracją. W szczególności warunkiem wykorzystania pozwolenia na przywóz towaru może być zachowanie określonej ceny jednostkowej przywożonego towaru.

Art.  24.

Ostatecznego środka ochronnego nie stosuje się w odniesieniu do towaru objętego kontraktami zawartymi przed dniem wejścia w życie decyzji, o której mowa w art. 23 ust. 1, pod warunkiem że dokumenty przewozowe zostały wystawione przed dniem wejścia w życie decyzji, a towar został przywieziony na polski obszar celny nie później niż 3 miesiące od dnia wejścia w życie tej decyzji.

Art.  25.

1. W wypadku zastosowania ostatecznego środka ochronnego w formie kontyngentu jego wysokość zostanie ustalona na poziomie nie niższym od średniej wielkości lub wartości przywozu towaru objętego środkami ochronnymi w okresie ostatnich trzech reprezentatywnych lat, dla których dostępne są dane statystyczne, chyba że złożone zostanie wyraźne uzasadnienie, że inny poziom importu jest niezbędny dla zapobieżenia lub przeciwdziałania poważnej szkodzie.

2. W wypadku gdy kontyngent rozdzielony jest pomiędzy kraje eksportu, wielkość kontyngentu, dla każdego kraju może być ustalona w porozumieniu z tymi spośród nich, które mają istotny interes w dostarczeniu towaru objętego środkami ochronnymi na polski obszar celny.

3. Jeżeli porozumienie, o którym mowa w ust. 2, nie zostanie osiągnięte, kontyngent zostanie rozdzielony pomiędzy kraje eksportu proporcjonalnie do poziomu przywozu towaru z tych krajów na polski obszar celny w reprezentatywnym okresie, z uwzględnieniem czynników, które wpływają lub mogłyby wpłynąć na handel tym towarem.

4. W uzasadnionych wypadkach Minister Gospodarki może odstąpić od kryteriów podziału kontyngentu, o których mowa w ust. 2 i 3, jeżeli:

1) w wyniku postępowania stwierdzono, że przywóz z jednego lub większej liczby krajów wzrósł nieproporcjonalnie w porównaniu do całego przywozu towaru na polski obszar celny w poprzednim reprezentatywnym okresie,

2) przyjęte kryteria odstąpienia należycie uwzględniają interesy wszystkich krajów eksportu towaru objętego środkami ochronnymi.

5. Środki ochronne ustanowione wobec przywozu na polski obszar celny towaru pochodzącego z krajów nie będących członkami WTO będą nie mniej restrykcyjne od środków ustanowionych wobec towaru pochodzącego z krajów członkowskich WTO.

Art.  26.

Ostateczny środek ochronny może zostać ustanowiony na okres nie dłuższy niż 4 lata, z uwzględnieniem okresu stosowania tymczasowego środka ochronnego.