Rozdział 3 - Organizacja ochrony informacji niejawnych - Ochrona informacji niejawnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.196.1631 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 31 marca 2010 r.

Rozdział  3

Organizacja ochrony informacji niejawnych

1.
Służby ochrony państwa są właściwe do:
  1)
kontroli ochrony informacji niejawnych i przestrzegania przepisów obowiązujących w tym zakresie, z uwzględnieniem prawidłowości postępowań sprawdzających prowadzonych przez pełnomocników ochrony, z wyłączeniem postępowań, o których mowa w art. 30;
  2)
realizacji zadań w zakresie bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych;
  3)
prowadzenia postępowania sprawdzającego według zasad określonych w ustawie;
  4)
ochrony informacji niejawnych wymienianych przez Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi;
  5)
szkolenia i doradztwa w zakresie ochrony informacji niejawnych;
  6)
wykonywania innych zadań, w zakresie ochrony informacji niejawnych, określonych odrębnymi przepisami.
2. 3
 Służby ochrony państwa, w zakresie koniecznym do wykonywania swoich zadań, w celu ochrony informacji niejawnych mogą korzystać z informacji uzyskanych przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej, a także zwracać się do tych służb i organów o udzielenie niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.
3.
 Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami ochrony państwa w toku przeprowadzanych przez nie postępowań sprawdzających, a w szczególności udostępniają funkcjonariuszom albo żołnierzom, po przedstawieniu przez nich pisemnego upoważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy. Organy i służby, o których mowa w art. 30, udostępniają pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty wyłącznie w przypadku, gdy w ich opinii osoba ta nie daje rękojmi zachowania tajemnicy; w przeciwnym przypadku informują, że nie posiadają informacji i dokumentów świadczących, że osoba objęta postępowaniem sprawdzającym nie daje tej rękojmi.
4.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, warunki i tryb:
  1)
przekazywania służbom ochrony państwa informacji i udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 3;
  2)
udzielania służbom ochrony państwa pomocy, o której mowa w ust. 2.
5.
W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, określa się w szczególności:
  1)
szczegółowy zakres, warunki i tryb przekazywania przez kierowników jednostek organizacyjnych służbom ochrony państwa informacji oraz udostępniania im dokumentów niezbędnych do stwierdzenia, czy osoba objęta postępowaniem sprawdzającym daje rękojmię zachowania tajemnicy;
  2) 4
 zakres, warunki i tryb udzielania przez Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Żandarmerię Wojskową oraz organy kontroli skarbowej niezbędnej pomocy przy wykonywaniu czynności w ramach prowadzonych postępowań sprawdzających.

  5  W stosunkach międzynarodowych Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego pełnią funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa.

 W zakresie niezbędnym do kontroli stanu zabezpieczenia informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową upoważnieni pisemnie funkcjonariusze lub żołnierze służb ochrony państwa mają prawo do:

  1)
swobodnego wstępu do obiektów i pomieszczeń jednostki kontrolowanej, gdzie informacje takie są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane;
  2)
wglądu do dokumentów związanych z organizacją ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej;
  3)
żądania udostępnienia do kontroli sieci lub systemów teleinformatycznych służących do wytwarzania, przechowywania, przetwarzania lub przekazywania tych informacji;
  4)
przeprowadzania oględzin obiektów, składników majątkowych i sprawdzania przebiegu określonych czynności związanych z ochroną tych informacji;
  5)
żądania od kierowników i pracowników kontrolowanych jednostek organizacyjnych udzielania ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz posiadanych przez nich informacji dotyczących działalności wywiadowczej albo terrorystycznej skierowanej przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej, jej Siłom Zbrojnym, przedsiębiorcom, jednostkom naukowym lub badawczo-rozwojowym, w odniesieniu do prowadzonej produkcji albo usług stanowiących tajemnicę państwową ze względu na bezpieczeństwo lub obronność państwa, a także na potrzeby Sił Zbrojnych;
  6)
zasięgania, w związku z przeprowadzaną kontrolą, informacji w jednostkach niekontrolowanych, jeżeli ich działalność pozostaje w związku z wytwarzaniem, przechowywaniem, przetwarzaniem, przekazywaniem lub ochroną informacji niejawnych stanowiących tajemnicę państwową, oraz żądania wyjaśnień od kierowników i pracowników tych jednostek;
  7)
korzystania z pomocy biegłych i specjalistów, jeżeli stwierdzenie okoliczności ujawnionych w czasie przeprowadzania kontroli wymaga wiadomości specjalnych;
  8)
uczestniczenia w posiedzeniach kierownictwa, organów zarządzających lub nadzorczych, a także organów opiniodawczo-doradczych w sprawach dotyczących problematyki ochrony tych informacji w kontrolowanej jednostce organizacyjnej.
1.
Do czynności, o których mowa w art. 16, dokonywanych przez służby ochrony państwa, mają odpowiednie zastosowanie przepisy art. 28, art. 29 pkt 1, art. 30-41 i art. 49-64 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2001 r. Nr 85, poz. 937, z późn. zm.2)), z tym że przewidziane w tej ustawie uprawnienia i obowiązki:
  1)
Najwyższej Izby Kontroli - przysługują służbom ochrony państwa;
  2) 6
 Prezesa, wiceprezesa i pracownika Najwyższej Izby Kontroli - przysługują odpowiednio Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Szefowi, zastępcy Szefa i upoważnionemu żołnierzowi albo funkcjonariuszowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego.
1a.
 Czynności, o których mowa w art. 16 pkt 1-5 i 8, dokonywane przez służby ochrony państwa w stosunku do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywane są w uzgodnieniu odpowiednio z Marszałkiem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Uzgodnienia dokonuje Prezes Rady Ministrów, a w przypadku braku uzgodnienia czynność nie może być wykonana.
2.
Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb przygotowania i prowadzenia kontroli w zakresie ochrony informacji niejawnych, w tym uzgadniania kontroli w stosunku do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, uwzględniając zadania funkcjonariuszy i żołnierzy służb ochrony państwa nadzorujących i wykonujących czynności kontrolne, dokumentowanie czynności kontrolnych oraz sporządzanie: protokołu kontroli, wystąpienia pokontrolnego i informacji o wynikach kontroli.
1.
Za ochronę informacji niejawnych odpowiada kierownik jednostki organizacyjnej, w której takie informacje są wytwarzane, przetwarzane, przekazywane lub przechowywane.
2.
Kierownikowi jednostki organizacyjnej podlega bezpośrednio pełnomocnik do spraw ochrony informacji niejawnych, zwany dalej "pełnomocnikiem ochrony", który odpowiada za zapewnienie przestrzegania przepisów o ochronie informacji niejawnych.
2a.
Kierownik jednostki organizacyjnej może powołać zastępcę pełnomocnika ochrony.
3.
Pełnomocnikiem ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która:
  1)
posiada obywatelstwo polskie;
  2)
posiada co najmniej średnie wykształcenie;
  3)
posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane przez służbę ochrony państwa po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;
  4)
odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych.
3a.
Zastępcą pełnomocnika ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która spełnia warunki określone w ust. 3.
4.
Pełnomocnik ochrony kieruje wyodrębnioną, wyspecjalizowaną komórką organizacyjną do spraw ochrony informacji niejawnych, zwaną dalej "pionem ochrony", do której zadań należy:
  1)
zapewnienie ochrony informacji niejawnych, w tym ich ochrony fizycznej;
  2)
zapewnienie ochrony systemów i sieci teleinformatycznych, w których są wytwarzane, przetwarzane, przechowywane lub przekazywane informacje niejawne;
  3)
kontrola ochrony informacji niejawnych oraz przestrzegania przepisów o ochronie tych informacji;
  4)
okresowa kontrola ewidencji, materiałów i obiegu dokumentów;
  5)
opracowywanie planu ochrony informacji niejawnych w jednostce organizacyjnej i nadzorowanie jego realizacji;
  6)
szkolenie pracowników w zakresie ochrony informacji niejawnych na zasadach określonych w rozdziale 8.
4a.
Kierownik jednostki organizacyjnej może powierzyć pełnomocnikowi ochrony wykonywanie innych zadań, o ile ich realizacja nie naruszy prawidłowego wykonywania zadań, o których mowa w ust. 4.
5.
Pracownikiem pionu ochrony w jednostce organizacyjnej może być osoba, która:
  1)
posiada obywatelstwo polskie;
  2)
posiada odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa wydane po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego, o którym mowa w art. 36 ust. 1;
  3)
odbyła przeszkolenie w zakresie ochrony informacji niejawnych.
6.
Pełnomocnik ochrony, w zakresie realizacji swoich zadań, w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego, ma prawo żądać od komórek organizacyjnych w swojej jednostce organizacyjnej udzielenia natychmiastowej pomocy.
7.
W zakresie realizacji swoich zadań pełnomocnik ochrony współpracuje z właściwymi jednostkami i komórkami organizacyjnymi służb ochrony państwa. Pełnomocnik ochrony na bieżąco informuje kierownika jednostki organizacyjnej o przebiegu tej współpracy.
8.
Pełnomocnik ochrony opracowuje plan postępowania z materiałami zawierającymi informacje niejawne stanowiące tajemnicę państwową w razie wprowadzenia stanu nadzwyczajnego.
9.
Pełnomocnik ochrony podejmuje działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, zawiadamiając o tym kierownika jednostki organizacyjnej, a w przypadku naruszenia przepisów o ochronie informacji niejawnych, oznaczonych klauzulą "poufne" lub wyższą, również właściwą służbę ochrony państwa.
1.
W jednostkach organizacyjnych, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 2, pełnomocnik ochrony, oprócz realizacji zadań określonych w art. 18 ust. 4 i 4a, zapewnia również ochronę fizyczną tych jednostek.
2. 7
 Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zadania pełnomocników ochrony w zakresie ochrony informacji niejawnych w jednostkach organizacyjnych jemu podległych i przez niego nadzorowanych, szczególne wymagania w zakresie ochrony fizycznej jednostek organizacyjnych, tryb opracowywania oraz niezbędne elementy planów ochrony tych jednostek, a także sposób nadzorowania ich realizacji.
3.
 Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, określi w szczególności zadania dotyczące koordynowania oraz nadzorowania działalności pionów ochrony przez pełnomocników ochrony bezpośrednio nadrzędnych jednostek organizacyjnych, podstawowe wymagania, jakim powinny odpowiadać plany ochrony, podział stref bezpieczeństwa na rodzaje, a także warunki dostępu do tych stref.
3 Art. 14 ust. 2 zmieniony przez art. 184 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U.06.104.708) z dniem 24 lipca 2006 r.
4 Art. 14 ust. 5 pkt 2 zmieniony przez art. 184 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz.U.06.104.708) z dniem 24 lipca 2006 r.
5 Art. 15 zmieniony przez art. 36 pkt 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz.U.06.104.711) z dniem 1 października 2006 r.
6 Art. 17 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 36 pkt 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz.U.06.104.711) z dniem 1 października 2006 r.
7 Art. 18a ust. 2 zmieniony przez art. 27 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o zmianie i uchyleniu niektórych upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.06.220.1600) z dniem 1 stycznia 2007 r.