Rozdział 7 - Przepisy dostosowujące, przejściowe i przepis końcowy - Ochotnicze straże pożarne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.233 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 lutego 2024 r.

Rozdział  7

Przepisy dostosowujące, przejściowe i przepis końcowy

Uchwały, o których mowa w art. 15 ust. 2, podejmuje się po raz pierwszy w terminie do dnia 30 czerwca 2022 r.

Statuty ochotniczych straży pożarnych uchwalone przed dniem wejścia w życie ustawy zachowują moc.

1. 
Członkom ochotniczych straży pożarnych, o których mowa w art. 19 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, którzy ukończyli 65 lat - w przypadku mężczyzn i 60 lat - w przypadku kobiet oraz przez co najmniej 25 lat - w przypadku mężczyzn i 20 lat - w przypadku kobiet brali bezpośredni udział w działaniach ratowniczych, przysługuje świadczenie ratownicze, o którym mowa w art. 16.
2. 
Osobom, które ukończyły 65 lat - w przypadku mężczyzn i 60 lat - w przypadku kobiet oraz przez co najmniej 25 lat - w przypadku mężczyzn i 20 lat - w przypadku kobiet spełniły łącznie następujące warunki:
1)
brały bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako członkowie ochotniczych straży pożarnych, o których mowa w ust. 1,
2)
brały bezpośredni udział w działaniach ratowniczych jako strażacy ratownicy OSP

- przysługuje świadczenie ratownicze, o którym mowa w art. 16.

3. 
Potwierdzeniem bezpośredniego udziału w działaniach ratowniczych jest:
1)
od 1 stycznia 2022 r. - dokumentacja prowadzona przez Państwową Straż Pożarną;
2)
od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2021 r. - dokumentacja prowadzona przez Państwową Straż Pożarną lub pisemne oświadczenie 3 świadków, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 4 i 5;
3)
do 31 grudnia 2011 r. - pisemne oświadczenie 3 świadków, zgodnie z zasadami określonymi w ust. 4 i 5.
4. 
Świadkiem nie może być:
1)
małżonek, rodzeństwo, wstępny, zstępny lub powinowaty do drugiego stopnia wnioskodawcy;
2)
osoba związana z wnioskodawcą tytułem przysposobienia, opieki lub kurateli;
3)
osoba pozostająca wobec wnioskodawcy w stosunku podrzędności służbowej;
4)
osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.
5. 
Co najmniej jednym ze świadków jest osoba, która pełniła funkcje publiczne lub była zatrudniona w urzędzie obsługującym organ administracji samorządowej w okresie, który ma potwierdzić bezpośredni udział wnioskodawcy w działaniach ratowniczych. Pełnienie funkcji publicznej lub zatrudnienie w urzędzie obsługującym organ administracji samorządowej, o którym mowa w zdaniu pierwszym, nie jest wymagane dla całego okresu, który ma potwierdzić.
6. 
Właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta) sporządza, w terminie 30 dni od dnia otrzymania oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub 3, opinię dotyczącą jego wiarygodności. Wezwanie, o którym mowa w ust. 8, przedłuża termin o 30 dni.
6a. 
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 i 3, podlega zatwierdzeniu przez właściwego komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, które jest dokonywane w toku postępowania administracyjnego, o którym mowa w art. 17.
7. 
Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: "Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.". Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
8. 
Właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta), w celu sporządzenia opinii, o której mowa w ust. 6, może wezwać wnioskodawcę do przekazania dodatkowych dokumentów, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni.
9. 
Właściwy komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej odmawia zatwierdzenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub 3, w przypadku gdy uzna, że oświadczenie to lub przekazane dodatkowe dokumenty nie są obiektywne lub w nienależyty sposób potwierdzają fakt bezpośredniego udziału wnioskodawcy w działaniach ratowniczych. Odmowa zatwierdzenia oświadczenia następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
1. 
Osobie, która złoży wniosek o przyznanie świadczenia ratowniczego w terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, przyznaje się prawo do świadczenia ratowniczego od miesiąca wejścia w życie ustawy, o ile w miesiącu wejścia w życie ustawy spełnia wszystkie niezbędne warunki do nabycia prawa do świadczenia ratowniczego.
2. 
Do przyznania świadczenia ratowniczego, o którym mowa w ust. 1, jego wypłaty i obsługi stosuje się art. 16-22.

Pierwsza wypłata świadczeń ratowniczych dla osób, o których mowa w art. 16, art. 47 i art. 50, nastąpi nie później niż w terminie 9 miesięcy od pierwszego dnia miesiąca, w którym ustawa weszła w życie, z wyrównaniem od miesiąca przyznania prawa do świadczenia ratowniczego.

Pierwsza waloryzacja kwoty świadczenia ratowniczego zostanie przeprowadzona od dnia 1 marca 2023 r.

1. 
W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy właściwy wójt (burmistrz, prezydent miasta) powiadamia organ wypłacający o śmierci osoby, której przyznano świadczenie ratownicze.
2. 
W przypadku uzyskania przez organ wypłacający pełnej funkcjonalności systemu pozwalającej na bezpłatne pozyskiwanie drogą elektroniczną z rejestru PESEL informacji o śmierci osób uprawnionych do świadczenia ratowniczego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, organ wypłacający powiadomi niezwłocznie o tym fakcie komendantów wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej, którzy przekażą tę informację właściwym wójtom (burmistrzom, prezydentom miast).
1. 
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 38 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 39 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 38, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. 
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 32 ust. 2a ustawy zmienianej w art. 41, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 32 ust. 2a ustawy zmienianej w art. 41, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
3. 
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 42, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 46 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 42, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
1. 
Maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczonych na realizację zadań wynikających z ustawy wynosi w:
1)
2022 r. - 242 431 800 zł;
2)
2023 r. - 365 264 971 zł;
3)
2024 r. - 416 356 052 zł;
4)
2025 r. - 478 239 502 zł;
5)
2026 r. - 535 733 534 zł;
6)
2027 r. - 596 640 137 zł;
7)
2028 r. - 660 484 603 zł;
8)
2029 r. - 729 500 796 zł;
9)
2030 r. - 802 360 685 zł;
10)
2031 r. - 886 427 465 zł.
2. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, i dokonuje oceny wykorzystania tego limitu według stanu na koniec każdego półrocza i na koniec każdego roku kalendarzowego oraz w razie konieczności wdraża mechanizm korygujący określony w ust. 3.
3. 
W przypadku zagrożenia przekroczeniem lub przekroczenia w danym roku budżetowym limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych wprowadza mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu wydatków budżetu państwa będących skutkiem finansowym ustawy.
4. 
Mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3, może polegać na ograniczaniu wydatków na szkolenia i obsługę finansową świadczeń, z wyłączeniem świadczeń, o których mowa w art. 16, art. 47 i art. 50, oraz na pokrycie kosztów wydania legitymacji, o której mowa w art. 29.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem art. 44, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2022 r.