Ochotnicze loty ćwiczebne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.47.306 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 26 maja 1939 r.

USTAWA

z dnia 23 stycznia 1937 r.

o ochotniczych lotach ćwiczebnych.

Art.  1.

Żołnierze rezerwy: piloci, obserwatorzy oraz strzelcy samolotowi, posiadający przydział do rezerwy lotnictwa wojska lub marynarki wojennej, mogą - jeżeli nie przekroczyli 40 lat życia - odbywać poza okresem obowiązkowych ćwiczeń rezerwy ochotnicze loty ćwiczebne dla dalszej zaprawy i pogłębienia nabytego wyszkolenia w zakresie posiadanych specjalności liniowego personelu latającego.

Art.  2.

Żołnierze rezerwy, wymienieni w art. 1, podlegają w razie odbywania ochotniczych lotów ćwiczebnych wojskowym przepisom służbowym i dyscyplinarnym oraz przepisom prawa karnego wojskowego, w tym samym zakresie, jak podczas odbywania obowiązkowych ćwiczeń rezerwy.

Art.  3.

Za każdy dzień służby w czasie odbywania ochotniczych lotów ćwiczebnych żołnierze rezerwy, wymienieni w art. 1, otrzymują wynagrodzenie w wysokości:

1) oficerowie - 8 zł;

2) podoficerowie - 6 zł;

3) starsi szeregowcy i szeregowcy - 3 zł.

Art.  4.

(1) Prócz wynagrodzenia dziennego żołnierze rezerwy, wymienieni w art. 1, otrzymują za ochotnicze loty ćwiczebne, wykonane w ilości i na warunkach określonych rozporządzeniem Ministra Spraw Wojskowych - dodatek lotniczy, płatny półrocznie z dołu w wysokości:

Żołnierze rezerwy: piloci obserwatorzy i strzelcy samolotowi	Piloci obserwatorzy i strzelcy samolotowi
	oficerowie	podchorążowie podoficerowie starsi szeregowcy i szeregowcy, (starsi marynarze marynarze)
	wysokość dodatku lotniczego półrocznego w zł
zaliczeni do I klasy	250	180
zaliczeni do II klasy	200	160
zaliczeni do III klasy	170	140
przed zaliczeniem do III klasy	150	120

(2) Przy obliczaniu dodatku lotniczego półrocza liczy się następująco:

półrocze I - czas od 1 maja do 31 października,

półrocze II - czas od 1 listopada jednego roku do 30 kwietnia roku następnego.

(3) Sposób liczenia półroczy, określony w ust. (2), obowiązuje od dnia 1 listopada 1937 r.

(4) Czas od 1 stycznia 1937 r. do 31 października 1937 r. uważany będzie za pierwsze półrocze roku 1937/1938.

Art.  5.

(1) Wysokość dodatku lotniczego, określona w art. 4, obowiązuje od dnia 1 stycznia 1937 r. dla pilotów rezerwy, a dla obserwatorów i strzelców samolotowych rezerwy od pierwszego dnia półrocza, określonego w art. 4 ust. (2), jeżeli w czasie półrocza uzyskali uprawnienie odbywania ochotniczych lotów ćwiczebnych.

(2) Dodatek lotniczy za półrocze, rozpoczęte w dniu 1 lipca 1936 r., wypłacony będzie w wysokości, jaką określały przepisy w dniu tym obowiązujące.

Art.  6.

Żołnierze rezerwy, wymienieni w art. 1, podczas latania korzystają bezpłatnie z ekwipunku lotniczego, stanowiącego własność Skarbu Państwa.

Art.  7.

Szeregowcy i starsi szeregowcy, a w miarę możności także oficerowie i podoficerowie rezerwy, otrzymują w czasie odbywania ochotniczych lotów ćwiczebnych zakwaterowanie w formacji lotniczej (ośrodku przysposobienia wojskowego lotniczego), w której odbywają loty.

Art.  8.

Żołnierzom rezerwy, wymienionym w art. 1, zamieszkałym poza miejscem postoju formacji lotniczej (ośrodka przysposobienia wojskowego lotniczego), w której mają odbywać lub odbywają ochotnicze loty ćwiczebne, służy prawo przejazdu na koszt Skarbu Państwa koleją lub innym najtańszym środkiem lokomocji według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych żołnierzy w służbie czynnej z miejsca zamieszkania do miejsca postoju formacji lotniczej (ośrodka przysposobienia wojskowego lotniczego) i z powrotem, najwyżej jednak sześć razy w ciągu jednego półrocza (art. 4 ust. (2). Według tych samych zasad przysługuje również żołnierzom tym prawo przejazdu z miejsca zamieszkania do Instytutu Badań Lekarskich Lotnictwa w celu zbadania stanu zdrowia i z powrotem do miejsca zamieszkania.

Art.  9.

(1) Odbywanie ochotniczych lotów ćwiczebnych będzie uważane za równoznaczne z pełnieniem służby wojskowej w rozumieniu przepisów dotyczących zaopatrzenia inwalidzkiego.

(2) Ponadto w razie śmierci żołnierza rezerwy, wymienionego w art. 1, spowodowanej wypadkiem lotniczym podczas odbywania ochotniczych lotów ćwiczebnych, rodzinie zmarłego służy prawo do jednorazowego zasiłku pośmiertnego, który wynosi:

a) dla rodziny oficera - 1.500 zł,

b) dla rodziny podoficera, starszego szeregowca i szeregowca - 1.000 zł.

(3) Jeżeli zmarły nie pozostawił rodziny, należy się osobom, które poniosły koszty pogrzebu, zwrot udowodnionych wydatków do wysokości zasiłku pośmiertnego.

Art.  10.

Z dniem wejścia w życie ustawy niniejszej tracą moc obowiązującą:

1) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o ochotniczych lotach ćwiczebnych (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 246),

2) rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 października 1932 r. w sprawie zmiany rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o ochotniczych lotach ćwiczebnych (Dz. U. R. P. Nr 87, poz. 739).

Art.  11.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych.

Art.  12.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.