Rozdział 3 - Utrata obywatelstwa polskiego. - Obywatelstwo polskie.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1951.4.25
Akt utracił moc Wersja od: 19 stycznia 1951 r.
Rozdział 3.
Utrata obywatelstwa polskiego.
Utrata obywatelstwa polskiego.
1.
Obywatel polski może nabyć obywatelstwo obce jedynie po uzyskaniu zezwolenia władzy polskiej na zmianę obywatelstwa.2.
Zezwolenie na zmianę obywatelstwa, udzielone rodzicom, rozciąga się na dzieci, pozostające pod ich władzą rodzicielską.3.
Zezwolenie na zmianę obywatelstwa, udzielone jednemu z rodziców, rozciąga się na dzieci, pozostające pod jego władzą rodzicielską, gdy drugie z rodziców nie jest obywatelem polskim lub - będąc obywatelem polskim - wyrazi przed właściwą władzą zgodę na zmianę obywatelstwa dzieci. Jeżeli drugie z rodziców sprzeciwia się zmianie obywatelstwa lub gdy porozumienie się rodziców napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody - sprawę rozstrzyga sąd.4.
Zezwolenie rozciąga się na dzieci w wieku powyżej trzynastu lat jedynie za ich zgodą.5.
Nabycie obywatelstwa obcego zgodnie z ust. 1-4 pociąga za sobą utratę obywatelstwa polskiego.1.
Obywatel polski, który przebywa za granicą, może być pozbawiony obywatelstwa polskiego, jeżeli: 1)
naruszył obowiązek wierności wobec Państwa Polskiego, 2)
działał na szkodę żywotnych interesów Polski Ludowej, 3)
nielegalnie opuścił obszar Państwa Polskiego po dniu 9 maja 1945 r., 4)
odmówił powrotu do kraju na wezwanie właściwej władzy, 5)
uchyla się od wykonania obowiązku wojskowego, 6)
skazany został za granicą za zbrodnię pospolitą lub jest recydywistą.2.
Pozbawienie obywatelstwa polskiego można rozciągnąć na zamieszkałe za granicą dzieci pozbawionego, które nie ukończyły lat trzynastu.