Dział 1 - Obywatelskie komisje podatkowe. - Obywatelskie komisje podatkowe i lustratorzy społeczni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.31.210 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1950 r.

Dział  1.

Obywatelskie komisje podatkowe.

Art.  1.

Tworzy się obywatelskie komisje podatkowe.

Art.  2.

1. Obywatelska komisja podatkowa składa się: z przewodniczącego, z zastępcy przewodniczącego, 12 ławników i tyluż zastępców, powołanych przez właściwe terytorialnie powiatowe (miejskie) rady narodowe.

2. Sposób i tryb powoływania obywatelskich komisyj podatkowych ustali uchwała Rady Państwa na wniosek Rady Ministrów. Rada Państwa ustali, ilu ławników i ich zastępców powołanych będzie spośród kandydatów, przedstawionych przez organizacje zawodowe, zrzeszające podatników.

3. Nadzór nad działalnością obywatelskich komisyj podatkowych w zakresie organizacyjnym i porządkowym wykonuje okręgowy lustrator społeczny (art. 10).

4. Okręgowemu lustratorowi społecznemu służy prawo składania umotywowanych wniosków do właściwej rady narodowej o odwołanie przewodniczącego, jego zastępcy, poszczególnych ławników lub zastępców ławników obywatelskiej komisji podatkowej. W przypadku uwzględnienia tego wniosku rada narodowa powołuje innego przewodniczącego, zastępcę przewodniczącego, ławnika lub zastępcę ławnika; w przypadku nieuwzględnienia wniosku okręgowego lustratora społecznego rada narodowa przedstawia sprawę wraz ze swoją opinią do decyzji radzie narodowej hierarchicznie wyższego stopnia.

Art.  3.

Właściwość miejscowa obywatelskich komisji podatkowych pokrywa się z właściwością miejscową urzędów skarbowych (rewizyjnych).

Art.  4.

1. Obywatelska komisja podatkowa orzeka w komplecie, składającym się z przewodniczącego lub jego zastępcy oraz wyznaczonych przez przewodniczącego lub jego zastępcę 4 ławników. W posiedzeniach obywatelskich komisji podatkowych uczestniczy przedstawiciel zespołu lustratorów społecznych z głosem doradczym.

2. Do prawomocności orzeczenia obywatelskiej komisji podatkowej wymagana jest obecność przewodniczącego lub jego zastępcy oraz co najmniej trzech ławników. W razie równości głosów rozstrzyga głos przewodniczącego.

Art.  5.

Siedzibą obywatelskiej komisji podatkowej jest urząd skarbowy (rewizyjny). Czynności biurowe obywatelskiej komisji podatkowej załatwia urząd skarbowy (rewizyjny).

Art.  6.

1. Obywatelska komisja podatkowa powołana jest do orzekania o wysokości podstawy, opodatkowania w zakresie podatków bezpośrednich i danin, pobieranych na rzecz Skarbu Państwa, w sprawach, przekazanych jej przez urząd skarbowy (rewizyjny).

2. Obywatelska komisja podatkowa orzeka według swobodnego uznania na podstawie posiadanego materiału wymiarowego.

3. Urząd skarbowy (rewizyjny) przekazuje obywatelskiej komisji podatkowej sprawy w przypadkach:

1) gdy księgi handlowe, uproszczone lub podatkowe, zeznania podatkowe, wykazy, deklaracje, bądź inne materiały, służące do ustalenia podstawy opodatkowania, nie obejmują według uzasadnionego przekonania urzędu całości obrotu lub dochodu podatnika, a urząd nie rozporządza danymi, uprawniającymi do pominięcia tych materiałów, i gdy podatnik mimo wezwania nie skorygował zeznania do wysokości, uznanej przez urząd skarbowy za słuszną,

2) gdy zachodzi przypadek, o którym mowa w art. 12.

4. Przekazując sprawę obywatelskiej komisji podatkowej urząd skarbowy (rewizyjny) zgłosi wniosek co do ustalenia przez komisję wysokości podstawy opodatkowania.

5. Nie podlegają przekazaniu sprawy o ustalenie rocznego wymiaru podatku, w których doręczono podatnikowi nakaz płatniczy, chyba że zachodzą okoliczności, uzasadniające wznowienie postępowania zgodnie z dekretem z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 174).

Art.  7.

1. Obywatelska komisja podatkowa powinna wydać orzeczenie najdalej w terminie dwu tygodni od daty otrzymania sprawy.

2. Obywatelska komisja podatkowa przed wydaniem orzeczenia może zwrócić się do urzędu skarbowego (rewizyjnego) z wnioskiem o zbadanie pewnych, konkretnych okoliczności również przez lustratorów społecznych i wydelegować swego przedstawiciela do udziału w czynnościach lustratorów społecznych, związanych z tym badaniem.

3. Na podstawie orzeczenia obywatelskiej komisji podatkowej urząd skarbowy ustali wysokość zobowiązania podatkowego.

4. Przed wydaniem decyzji, ustalającej zobowiązanie podatkowe na podstawie orzeczenia obywatelskiej komisji podatkowej, urząd skarbowy, (rewizyjny) może - umotywowanym wnioskiem - przekazać sprawę ponownie obywatelskiej komisji podatkowej do rozpatrzenia, jeżeli orzeczenie obywatelskiej komisji podatkowej - zdaniem urzędu - jest niezgodne z materiałem przekazanym jej przez urząd albo też ujawnionym w związku z postępowaniem przed obywatelską komisją podatkową i przynosi szkodę Skarbowi Państwa. W tych przypadkach przewodniczący obywatelskiej komisji podatkowej może przydzielić sprawę do ponownego rozpoznania innemu kompletowi.

Art.  8.

Od decyzji urzędu skarbowego (rewizyjnego), wydanej na podstawie orzeczenia obywatelskiej komisji podatkowej, ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, służy podatnikowi odwołanie do właściwej terytorialnie komisji odwoławczej przy izbie skarbowej, która rozstrzyga ostatecznie według swobodnego uznania.

Art.  9.

1. Przy wydawaniu orzeczeń obywatelska komisja podatkowa oraz komisja odwoławcza nie są związane w zakresie ustalenia wysokości zobowiązań podatkowych przepisami dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. R. P. Nr 27, poz. 174).

2. Do trybu i sposobu postępowania przed obywatelskimi komisjami podatkowymi stosuje się odpowiednie przepisy o komisjach odwoławczych przy izbach skarbowych.