Obrona jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.194.1903

Akt obowiązujący
Wersja od: 9 lipca 2008 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 31 października 2003 r.
w sprawie obrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej

Na podstawie art. 249 § 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z późn. zm. 1 ) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa sposoby obrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, zwanych dalej "jednostkami organizacyjnymi", w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej, pracowników przywięziennych zakładów pracy oraz osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych, w wyniku klęsk żywiołowych, a także zagrożeń dla ludzi i środowiska w sytuacjach stanów nadzwyczajnych.
1. 
W celu zapewnienia obrony jednostek organizacyjnych, w sytuacjach i stanach określonych w § 1, tworzy się odpowiednie systemy obrony, które stanowią skoordynowane wewnętrznie zbiory elementów organizacyjnych, ludzkich i materiałowych, wzajemnie powiązanych i działających na rzecz obrony jednostek organizacyjnych, zwane dalej "systemami obrony".
2. 
Systemy obrony różnicuje się w zależności od rodzajów zagrożeń, uwzględniając stosowane w danej jednostce organizacyjnej systemy ochrony, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 31 października 2003 r. w sprawie sposobów ochrony jednostek organizacyjnych Służby Więziennej (Dz. U. Nr 194, poz. 1902), zwanym dalej "rozporządzeniem".
3. 
Systemy obrony realizują funkcjonariusze i wyznaczeni pracownicy zagrożonej jednostki organizacyjnej, wyznaczeni osadzeni oraz siły wsparcia z innych jednostek organizacyjnych i oddziały Policji, a także osoby posiadające przydziały organizacyjno-mobilizacyjne do tej jednostki organizacyjnej.
4. 
W systemie obrony jednostki organizacyjnej uwzględnia się zadania dotyczące:
1)
obrony cywilnej;
2)
kierowania obroną;
3)
gotowości obronnej państwa;
4)
militaryzacji;
5)
zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych;
6)
powszechnej samoobrony;
7)
warunków i sposobu przygotowania oraz wykorzystania systemów łączności;
8)
planowania operacyjnego na okres zewnętrznego zagrożenia bezpieczeństwa państwa i wojny;
9)
ochrony obiektów jednostek organizacyjnych uznanych za obiekty szczególnie ważne dla bezpieczeństwa i obronności państwa, na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 czerwca 2003 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa i obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony (Dz. U. Nr 116, poz. 1090).
5. 
Kierownik jednostki organizacyjnej wyznacza funkcjonariusza lub pracownika odpowiedzialnego za koordynację realizacji zadań określonych w ust. 4.
1. 
System gotowości obronnej jednostki organizacyjnej powinien stanowić układ elementów obronnych, zapewniający stopniowe i elastyczne osiąganie wyższych stanów gotowości obronnej stosownie do skali, miejsca i terminu zagrożenia.
2. 
Podstawowe zadania systemu gotowości obronnej w jednostkach organizacyjnych realizowane są poprzez:
1)
przygotowanie planistyczno-organizacyjne elementów systemu obrony;
2)
tworzenie bazy zaopatrzenia;
3)
przygotowanie kadry kierowniczej;
4)
zapewnienie zdolności osiągania wyższych stanów gotowości obronnej.
1. 
System obrony jednostki organizacyjnej określa się w planie obrony jednostki organizacyjnej, zwanym dalej "planem".
2. 
Kierownik jednostki organizacyjnej opracowuje plan, w którym uwzględnia elementy warunkujące sposób wykonania zadań określonych w § 2 ust. 4, a także wprowadza zmiany w planie.
3. 
Plan oraz wprowadzone w nim zmiany zatwierdza:
1)
Dyrektor Generalny Służby Więziennej dla:
a)
Centralnego Zarządu Służby Więziennej,
b)
okręgowych inspektoratów Służby Więziennej,
c) 2
 Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej oraz Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, zwanych dalej "Ośrodkami Szkolenia",
d)
Ośrodka Doskonalenia Kadr Służby Więziennej w Popowie;
2)
dyrektor okręgowy Służby Więziennej dla podległych jednostek organizacyjnych.
Plan sporządzany jest w oparciu o:
1)
ocenę sytuacji zagrożeń i stanów określonych w § 1;
2)
przepisy dotyczące realizacji zadań obronnych;
3)
decyzje organów nadrzędnych w sprawach obronnych;
4)
wytyczne Ministra Sprawiedliwości dotyczące realizacji zadań obronnych;
5)
porozumienia i uzgodnienia z organami właściwymi w realizowaniu zadań obronnych;
6)
potrzeby mobilizacyjne i sposób ich realizacji.
Plan składa się z trzech części:
1)
pierwszej - obejmującej system obrony cywilnej w sytuacji zaistnienia klęski żywiołowej i wykonywania zadań obrony cywilnej;
2)
drugiej - obejmującej system obrony oraz plan operacyjny funkcjonowania jednostki organizacyjnej w sytuacji zagrożenia dla ludzi i środowiska w stanach nadzwyczajnych;
3)
trzeciej - obejmującej system zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych: osobowych, żywnościowych, materiałowo-technicznych.
1. 
W części pierwszej planu określa się metodykę postępowania w zakresie realizacji zadań obronnych określonych w:
1)
dekrecie z dnia 23 kwietnia 1953 r. o świadczeniach w celu zwalczania klęsk żywiołowych (Dz. U. Nr 23, poz. 93, z późn. zm. 3 );
2)
wytycznych Szefa Obrony Cywilnej Kraju w sprawie zasad opracowywania planów obrony cywilnej województw, powiatów, gmin i przedsiębiorców, a także w danych wyjściowych przedstawionych przez terenowe organy obrony cywilnej, ze szczególnym uwzględnieniem:
a)
zadań w zakresie realizacji stałych dyżurów,
b)
przygotowania przedsięwzięć planistycznych, zapobiegawczo-ochronnych i ratunkowych,
c)
zapewnienia warunków do przetrwania.
2. 
Część pierwsza planu nie powinna zawierać elementów, które zostały określone w planie ochrony, o którym mowa w rozporządzeniu, lub w częściach drugiej i trzeciej planu.
3. 
Elementy szczegółowe części pierwszej planu, w zakresie dotyczącym współdziałania z organami formacji obrony cywilnej, Sił Zbrojnych, Policji, Państwowej Straży Pożarnej i Straży Granicznej oraz jednostkami organizacyjnymi w akcjach ratunkowych uzgadnia się z tymi organami i jednostkami.
W części drugiej planu określa się procedury postępowania w zakresie realizacji zadań obronnych określonych w § 2 ust. 4 pkt 2-9, uwzględniając zadania jednostek organizacyjnych, wynikające w szczególności z ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm. 4 ).
1. 
Część trzecią planu określają wytyczne i ustalenia organów nadrzędnych w sprawie sposobu zabezpieczenia potrzeb mobilizacyjnych.
2. 
Elementami, które należy uwzględnić w części trzeciej planu, są w szczególności zadania związane z:
1)
przygotowaniem i utrzymaniem systemu kierowania, a także tworzeniem i utrzymaniem zapasów oraz rezerw zapewniających funkcjonowanie jednostki organizacyjnej;
2)
planowaniem i bieżącą realizacją infrastruktury obronnej;
3)
ustalaniem potrzeb w zakresie dodatkowego wyposażenia w niezbędny sprzęt, maszyny i urządzenia.
1. 
Kierowanie jednostkami organizacyjnymi w czasie stałej gotowości obronnej oraz wprowadzenie stanów wyższej gotowości wykonywane jest na stanowiskach kierowania wyposażonych w infrastrukturę: telekomunikacyjną, informatyczną, dokumentacyjną, ochronno-alarmową, ogólnotechniczną i socjalno-kwatermistrzowską.
2. 
Szczegółowe wyposażenie stanowiska określa się w planie.
Uprawnieni do zapoznawania się z planem:
1)
wszystkich jednostek organizacyjnych są: Dyrektor Generalny Służby Więziennej oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej oraz upoważnieni pracownicy przywięziennych zakładów pracy;
2)
okręgowego inspektoratu Służby Więziennej i podległych jednostek są: właściwy dyrektor okręgowy Służby Więziennej oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej oraz upoważnieni pracownicy przywięziennych zakładów pracy;
3)
aresztu śledczego lub zakładu karnego są: dyrektor oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej;
4) 5
 Ośrodków Szkolenia są: Komendant Ośrodka Szkolenia oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej;
5)
ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej są: komendant ośrodka doskonalenia kadr oraz upoważnieni przez niego funkcjonariusze i pracownicy Służby Więziennej.
Plan klasyfikuje się zgodnie z wymogami przepisów ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z późn. zm. 6 ).
Plan podlega sporządzeniu i zatwierdzeniu w terminie do 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. 7
1 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1318, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071, Nr 111, poz. 1194 i Nr 151, poz. 1686, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 121, poz. 1033 i Nr 200, poz. 1679 oraz z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750.
2 § 4 ust. 3 pkt 1 lit. c) zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 2008 r. (Dz.U.08.108.695) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 2008 r.
3 Zmiany wymienionego dekretu zostały ogłoszone w Dz. U. z 1959 r. Nr 27, poz. 167, z 1970 r. Nr 16, poz. 138, z 1983 r. Nr 44, poz. 200, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668.
4 Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 81, poz. 732, Nr 113, poz. 984 i 985, Nr 156, poz. 1301, Nr 166, poz. 1363, Nr 199, poz. 1673 i Nr 200, poz. 1679 i 1687 oraz z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750.
5 § 11 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 2008 r. (Dz.U.08.108.695) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 2008 r.
6 Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155.
7 Z dniem wejścia w życie rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 maja 2001 r. w sprawie sposobów ochrony, obrony i zapewnienia bezpieczeństwa zakładów karnych i aresztów śledczych (Dz. U. Nr 56, poz. 590) w zakresie dotyczącym sposobów obrony zakładów karnych, aresztów śledczych i innych jednostek organizacyjnych Służby Więziennej, zachowane w mocy na podstawie art. 8 ustawy z dnia 24 lipca 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 142, poz. 1380).