Obowiązkowe wykonywanie praktyki lekarskiej w gminach wiejskich i w niektórych miastach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.35.224

Akt utracił moc

Wersja od: 18 kwietnia 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 31 marca 1939 r.

o obowiązkowym wykonywaniu praktyki lekarskiej w gminach wiejskich i w niektórych miastach.

Na podstawie art. 5 ust. (4) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 września 1932 r. o wykonywaniu praktyki lekarskiej (Dz. U. R. P. Nr 81, poz. 712) w brzmieniu ustawy z dnia 30 lipca 1938 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o wykonywaniu praktyki lekarskiej (Dz. U. R. P. Nr 57, poz. 449) zarządzam co następuje:

§ 1. Przez artykuły powołane w rozporządzeniu niniejszym rozumie się artykuły rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25 września 1932 r. o wykonywaniu praktyki lekarskiej (Dz. U. R. P. Nr 81, poz. 712) w brzmieniu ustawy z dnia 30 lipca 1938 r. o zmianie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej o wykonywaniu praktyki lekarskiej (Dz. U. R. P. Nr 57, poz. 449).

§  2.

(1) Okres czasu, w ciągu którego powinna odbyć się dwuletnia praktyka lekarska określona w art. 3 ust. (1) lit. d), nie może wraz z przerwami przekraczać lat 5 licząc od dnia doręczenia zaświadczenia rejestracyjnego na czasowe prawo wykonywania praktyki lekarskiej.

(2) W przypadku przerw w praktyce do dwuletniej praktyki lekarskiej nie mogą być zaliczane okresy praktyki krótsze niż 3 miesiące.

§ 3. Pięcioletnia praktyka lekarska, określona w art. 3 ust. (1) lit. d), powinna mieć charakter studiów teoretycznych lub praktycznych, a ponadto powinna być wykonywana na takich stanowiskach płatnych, które są przewidziane:

1) albo w tabelach stanowisk dla władz, urzędów, zakładów i instytucji państwowych,

2) albo w statutach, a w braku statutów w preliminarzach budżetowych gmin miejskich lub wiejskich bądź szpitali,

3) albo w art. 91 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 lutego 1928 r. o stosunku służbowym profesorów państwowych szkół akademickich i pomocniczych sił naukowych tych szkół (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 76, poz. 551).

§ 4. W razie skreślenia miasta lub szpitala ze spisu (§ 6) lekarz, który w takim mieście lub szpitalu rozpoczął praktykę lekarską przed skreśleniem, może tam nadal praktykować. Czas tej praktyki będzie zaliczony na ogólnych zasadach.

§ 5. Czas służby lekarskiej w Junackich Hufcach Pracy, odbytej w gminach wiejskich i w miastach, liczących poniżej 5.000 mieszkańców, których spis ustali Minister Opieki Społecznej, wlicza się do okresu dwuletniej praktyki lekarskiej bez ograniczeń, przewidzianych w § 2 ust. (2).

§ 6. Zaświadczenia o odbyciu przez lekarza praktyki lekarskiej wydają:

1) dla lekarzy, którzy zamieszkiwali i wykonywali dwuletnią praktykę lekarską w gminach wiejskich lub w miastach, liczących poniżej 5.000 mieszkańców - lekarze powiatowi,

2) dla lekarzy wojskowych i służby w Junackich Hufcach Pracy - władze wojskowe,

3) dla lekarzy, którzy odbywali pięcioletnie studia teoretyczne lub praktyczne - władze właściwych instytucji.

§ 7. Spisy miast oraz wykazy szpitali (art. 3 ust. (1) lit. d) będą ogłaszane w Monitorze Polskim.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.