§ 2. - Obowiązkowe świadczenie usług przewozowych w krajowym transporcie drogowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1964.10.65

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1973 r.

§  2.

1. Obowiązkowi świadczenia usług przewozowych nie podlegają:

1) urzędy i instytucje państwowe,

2) organizacje polityczne i społeczne nie prowadzące działalności gospodarczej,

3) organizacje gospodarcze, grupujące państwowe przedsiębiorstwa kluczowe (zjednoczenia),

4) państwowe i spółdzielcze przedsiębiorstwa transportowe oraz spółdzielnie pracy transportowej.

2. Obowiązkiem świadczenia usług przewozowych nie są objęte:

1) pojazdy samochodowe o nadwoziach przeznaczonych wyłącznie do przewozu określonych ładunków, z wyjątkiem przypadku, gdy obowiązkowe świadczenie ma dotyczyć przewozu takich właśnie ładunków,

2) pojazdy samochodowe używane do przewozu artykułów żywności, jeżeli usługi przewozowe mają być świadczone na cele określone w § 1 pkt 5,

3) pojazdy samochodowe państwowych zakładów pracy, innych niż transportowe, używane wyłącznie do przewozu wewnątrzzakładowego związanego bezpośrednio z procesem produkcyjnym danego zakładu.

3. Obowiązku świadczenia usług przewozowych nie nakłada się na jednostki, do których zakresu działania należą zadania wymagające wprowadzenia obowiązkowych świadczeń przewozowych.

4. Minister Komunikacji może zwolnić od obowiązku świadczenia usług przewozowych na ograniczony czas niektóre rodzaje jednostek gospodarki uspołecznionej na obszarze całego kraju, a prezydium wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) na obszarze objętym swym zakresem działania - jeżeli jest to niezbędne dla zapewnienia wykonania planów gospodarczych wymienionych jednostek.