Obowiązkowe dostawy mleka.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.22.142

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1953 r.

DEKRET
z dnia 24 kwietnia 1952 r.
o obowiązkowych dostawach mleka.

W celu zabezpieczenia stałego i równomiernego zaopatrzenia ludności miast w mleko i jego przetwory, stworzenia korzystnych warunków zbytu produkcji mleka po stałych i opłacalnych cenach, popierania dalszego rozwoju hodowli bydła rogatego w gospodarstwach mało- i średniorolnych chłopów, sprawiedliwego rozłożenia dostaw mleka, oddziaływającego na planowe i równomierne nasilenie produkcji -

na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy z dnia 28 marca 1952 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 17, poz. 100) Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Przepisy ogólne.

Wprowadza się obowiązek dostawy mleka przez gospodarstwa rolne.

Obowiązkiem dostaw mleka objęte są:

1)
indywidualne gospodarstwa rolne,
2)
indywidualne gospodarstwa mleczarskie w miastach,
3)
działki przyzagrodowe członków spółdzielni produkcyjnych oraz części gruntów członków zrzeszeń uprawy ziemi, nie włączone do wspólnej uprawy,
4)
spółdzielnie produkcyjne,
5)
państwowe gospodarstwa rolne, podległe Ministrowi Państwowych Gospodarstw Rolnych,
6)
inne uspołecznione gospodarstwa rolne.

Rada Ministrów ustala na każdy rok państwowy plan obowiązkowych dostaw mleka.

W ramach państwowego planu Prezes Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji planuje i nadzoruje wykonanie dostaw obowiązkowych w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego.

Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi jednostki gospodarcze powołane do skupu mleka.

Obowiązek dostaw mleka.

1.
Obowiązek dostaw mleka ciąży na osobach fizycznych i prawnych, będących właścicielami lub posiadaczami:
a)
gospodarstw rolnych,
b)
gospodarstw mleczarskich w miastach,

oraz na masach spadkowych, w skład których wchodzą gospodarstwa wymienione w pkt a) i b).

2.
Jeżeli na gospodarstwie zostało ustanowione prawo użytkowania albo też gospodarstwo oddane jest w dzierżawę, obowiązek dostaw mleka ciąży na użytkowniku lub dzierżawcy.
1.
Za gospodarstwo rolne uważa się ogólny obszar gruntów położonych w jednym powiecie, które stanowią własność albo są w posiadaniu lub dzierżawie:
1)
jednej osoby fizycznej lub prawnej bądź
2)
dwóch lub więcej osób fizycznych lub prawnych, a są objęte wspólną ich gospodarką.
2.
Za wspólną gospodarkę rolną uważa się gospodarkę rolną, której sposób prowadzenia wskazuje na to, że stanowi ona jedną całość gospodarczą, w szczególności wskutek dokonywania wspólnych zbiorów oraz zaspokajania wspólnych potrzeb z przychodów osiągniętych z gospodarstwa jako całości.
3.
Za gospodarstwo mleczarskie uważa się gospodarstwo położone w mieście, a prowadzące chów krów dojnych dla produkcji i sprzedaży mleka.

Obowiązek dostaw rozpoczyna się z chwilą objęcia w posiadanie gospodarstwa (art. 6 ust. 1) lub ustania okoliczności faktycznych, uzasadniających zwolnienie od obowiązku dostawy, i kończy się z chwilą ustania posiadania gospodarstwa lub powstania okoliczności faktycznych, uzasadniających zwolnienie od obowiązku dostawy.

1.
Podstawą ustalania obowiązku dostaw mleka przez gospodarstwa rolne jest obszar użytków rolnych, wyrażony w hektarach fizycznych.
2.
Użytkami rolnymi w rozumieniu niniejszego dekretu są:
1)
grunty orne,
2)
łąki,
3)
pastwiska,
4)
ogrody i sady.
3.
Podstawą ustalenia obowiązku dostaw mleka dla gospodarstw mleczarskich jest ilość posiadanych krów.
1.
Wysokość obowiązkowych dostaw, przypadającą na 1 ha użytków rolnych w gospodarstwach rolnych w poszczególnych powiatach lub na krowę w gospodarstwach mleczarskich (normy), ustala się w litrach mleka krowiego.
2.
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia wysokość normy (ust. 1), zasady obliczania oraz terminy obowiązkowych dostaw mleka.

Wysokość obowiązkowych dostaw mleka przez państwowe gospodarstwa rolne podległe Ministrowi Państwowych Gospodarstw Rolnych określa się zgodnie z planem gospodarczym Ministerstwa Państwowych Gospodarstw Rolnych.

Od obowiązku dostaw mleka zwolnione są gospodarstwa rolne:

1)
o obszarze użytków rolnych poniżej 0,5 ha z wyjątkiem gospodarstw ogrodniczych i kwiaciarskich oraz gospodarstw mleczarskich,
2)
o obszarze użytków rolnych poniżej 1 ha, jeżeli posiadacze tych gospodarstw:
a)
mają powyżej 60 lat i w gospodarstwie nie ma członków rodziny w wieku ponad 14 lat,
b)
odbywają służbę wojskową i w gospodarstwie nie ma członków rodziny zdolnych do pracy poza jedną kobietą i dziećmi poniżej 14 lat,
c) 2
mają na utrzymaniu troje lub więcej dzieci poniżej lat 14,
3) 3
należące do tuczarń okręgowych zakładów tuczu przemysłowego, do oddziałów zaopatrzenia robotniczego, szpitali, sanatoriów, szkół państwowych oraz zakładów opiekuńczych i wychowawczych.

Od obowiązku dostaw mleka zwolnione są gospodarstwa mleczarskie (art. 7 ust. 3) posiadające tylko jedną krowę.

Gospodarstwom, których grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią co najmniej 30% ogólnego obszaru użytków rolnych, obniża się wysokość obowiązkowych dostaw, przypadających z tych gruntów:

1)
o 20% - o ile grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią od 30 do 40% ogólnego obszaru użytków rolnych,
2)
o 30% - o ile grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią od 40 do 50% ogólnego obszaru użytków rolnych,
3)
o 40% - o ile grunty orne, łąki lub pastwiska V i VI klasy stanowią powyżej 50% ogólnego obszaru użytków rolnych.

Gospodarstwo może być częściowo lub całkowicie zwolnione od obowiązku dostaw, jeżeli na skutek nadzwyczajnych okoliczności jego zdolność produkcyjna została w takim stopniu zmniejszona, że zobowiązany nie może bez swej winy wykonać częściowo lub zupełnie obowiązkowych dostaw.

Upoważnia się Radę Ministrów do udzielenia w drodze rozporządzenia zwolnień od obowiązku dostaw lub przyznawania obniżki w granicach do 50% w poszczególnych latach dla wszystkich lub niektórych grup gospodarstw rolnych w całym Państwie lub na poszczególnych jego obszarach.

Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady oraz tryb częściowego lub całkowitego zwolnienia od obowiązku dostaw i przyznawania obniżki.

Gospodarstwa rolne i mleczarskie obowiązane są do wykonywania obowiązku dostaw mleka w okresie od dnia 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.

1.
Zobowiązany powinien dostarczyć mleko do najbliższego punktu skupu na koszt własny i we własnym naczyniu.
2.
Dostarczone mleko powinno odpowiadać określonym normom jakościowym (standartom).

Za dostarczone mleko w ramach obowiązkowych dostaw wypłaca się dostawcy należność w gotówce, obliczoną według obowiązujących cen.

Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określi:

1)
zasady i tryb ustalania obowiązku dostaw mleka przez spółdzielnie produkcyjne i inne uspołecznione gospodarstwa rolne,
2)
produkty rolne i hodowlane, jakie mogą być przyjmowane zamiast mleka objętego obowiązkiem dostaw,
3)
postępowanie odwoławcze od decyzji, ustalających obowiązek dostawy mleka,
4)
zasady tworzenia funduszu nagród na cele premiowania skupu i zasady przyznawania nagród.

Przepisy karne.

1.
Kto nie wykonywa ciążącego na nim obowiązku dostaw mleka w ustalonych terminach miesięcznych lub obniża jakość dostarczonego mleka, podlega karze grzywny do 3.000 złotych.
2.
Orzekanie następuje w trybie postępowania karno-administracyjnego.
3. 5
Kierownik państwowego gospodarstwa rolnego, podległego Ministrowi Państwowych Gospodarstw Rolnych, dopuszczający się wykroczenia, o którym mowa w ust. 1 - podlega karze grzywny do 1.000 zł, a o ile czyn jego zawiera znamiona przestępstwa określonego w art. 22 - podlega karze w wymienionym artykule przewidzianej.
4. 6
Karę grzywny (ust. 3) nakłada wojewódzki pełnomocnik Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji.

Kto złośliwie uchyla się od obowiązku dostawy mleka, utrudnia lub udaremnia wykonanie tego obowiązku przez inne osoby, albo publicznie nawołuje do uchylania się od tego obowiązku, podlega karze więzienia do lat trzech lub aresztu.

Przepisy przejściowe i końcowe.

W roku 1952 obowiązek dostaw mleka rozpoczyna się z dniem 1 maja.

Wykonanie dekretu porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrowi Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego, właściwym ministrom i Prezesowi Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 10a dodany przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.
2 Art. 11 pkt 2 lit. c) dodana przez art. 1 pkt 2 lit. a) dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.
3 Art. 11 pkt 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.
4 Art. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.
5 Art. 21 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.
6 Art. 21 ust. 4 dodany przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 17 grudnia 1952 r. (Dz.U.52.51.335) zmieniającego nin. dekret z dniem 1 stycznia 1953 r.