Obowiązek złożenia do depozytu broni palnej, amunicji i materiałów wybuchowych oraz zakaz noszenia przedmiotów i narzędzi, których używanie może zagrażać porządkowi publicznemu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1981.29.163

Akt utracił moc
Wersja od: 13 grudnia 1981 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 12 grudnia 1981 r.
w sprawie obowiązku złożenia do depozytu broni palnej, amunicji i materiałów wybuchowych oraz zakazu noszenia przedmiotów i narzędzi, których używanie może zagrażać porządkowi publicznemu.

Na podstawie art. 21 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154) oraz art. 15 ust. 1 i art. 32 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych (Dz. U. Nr 6, poz. 43) zarządza się, co następuje:
1.
Zobowiązuje się osoby fizyczne posiadające wszelkiego rodzaju broń palną (krótką, myśliwską, sportową, pistolety sygnałowe) oraz amunicję do tej broni, a także materiały wybuchowe - do złożenia tej broni, amunicji i materiałów na swój koszt do depozytu w najbliższej komendzie (posterunku) Milicji Obywatelskiej w terminie 24 godzin od daty wejścia w życie rozporządzenia.
2.
Obowiązek złożenia do depozytu broni palnej, amunicji i materiałów wybuchowych dotyczy również urzędów, instytucji, zakładów, przedsiębiorstw, szkół i jednostek organizacyjnych organizacji społecznych dysponujących tą bronią, amunicją lub materiałami.
3.
Kierownicy jednostek, o których mowa w ust. 2, ustalają w terminie określonym w ust. 1 z komendantami właściwych miejscowo jednostek rejonowych Milicji Obywatelskiej sposób i miejsce złożenia do depozytu posiadanej broni i amunicji.
Przepisy § 1 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:
1)
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej,
2)
funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej,
3)
osób fizycznych oraz członków (funkcjonariuszy, pracowników) formacji i organizacji powołanych do ochrony porządku publicznego lub mienia społecznego - którym pozwolenie na broń palną zostało wydane na podstawie odrębnej decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych lub organów Milicji Obywatelskiej przez niego upoważnionych,
4)
jednostek gospodarki uspołecznionej, w części dotyczącej materiałów wybuchowych posiadanych do celów przemysłowych oraz eksploatacji rolnej i leśnej.
Komendant jednostki rejonowej Milicji Obywatelskiej, przyjmując broń palną lub amunicję albo materiały wybuchowe do depozytu, wystawia pokwitowanie określające rodzaj przyjętej broni, amunicji i materiałów wybuchowych, ilość, numer broni oraz dane stwierdzające tożsamość osoby składającej do depozytu, a w stosunku do jednostek, o których mowa w § 1 ust. 2, nazwę jednostki i adres jej siedziby.
Zakazuje się noszenia wszelkiego rodzaju broni białej, a także wiatrówek, straszaków, pistoletów gazowych oraz innych podobnych przedmiotów i narzędzi, których używanie może zagrażać porządkowi publicznemu.
1.
W razie niezłożenia posiadanej broni palnej, amunicji lub materiałów wybuchowych do depozytu w oznaczonym czasie i miejscu, funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej przyjmują tę broń, amunicję lub materiały wybuchowe do depozytu w trybie właściwych przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 24, poz. 151 z późniejszymi zmianami).
2.
Bezprawne posiadanie broni palnej, amunicji lub materiałów wybuchowych po dniu wejścia w życie rozporządzenia stanowi przestępstwo określone w przepisach karnych.
Przepisy rozporządzenia stosuje się w czasie obowiązywania stanu wojennego na całym terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej albo w granicach jednostek podziału administracyjnego państwa, w których stan wojenny został wprowadzony, stosownie do postanowień uchwały Rady Państwa w sprawie wprowadzenia tego stanu.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia wprowadzenia stanu wojennego.