Obowiązek zatrudniania ciężko poszkodowanych inwalidów wojennych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.94.699

Akt utracił moc

Wersja od: 17 marca 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ I MINISTRA B. DZIELNICY PRUSKIEJ W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WOJSKOWYCH I MINISTREM SKARBU

z dnia 15 listopada 1921 r.

o obowiązku zatrudniania ciężko poszkodowanych inwalidów wojennych. ^*

Na zasadzie art. 55 i 58 ustawy z dnia 18 marca 1921 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin oraz o zaopatrzeniu rodzin po poległych i zmarłych, których śmierć znajduje się w związku przyczynowym ze służbą wojskową (Dz. U. R. P. r. 1921 № 32, poz. 195) zarządza się co następuje:

§ 1. Pracodawcy w. rolnictwie, przemyśle, handlu i komunikacji nie mogą się uchylić od zatrudniania na każdych 50 pracowników przynajmniej jednego inwalidy wojennego ciężko poszkodowanego w rozumieniu art. 9 ustawy o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i ich rodzin.

W celu określenia liczby pracowników, zatrudnionych u poszczególnych pracodawców, w znaczeniu niniejszego paragrafu, należy wziąć pod uwagę, wszystkie osoby, pracujące w zakładach, należących do jednego i tego samego przedsiębiorcy w obrębie powiatu, jeżeli zakłady te są jednego rodzaju.

§ 2. 1 Każdy pracodawca, zatrudniający conajmniej 50 pracowników, jest obowiązany na wezwanie właściwego państwowego urzędu pośrednictwa pracy wysłać do tego urzędu w ciągu 3 dni od chwili otrzymania wezwania, - zawiadomienie, ilu pracowników zatrudniał przez ostatnie dwa tygodnie, załączyć wykaz już zatrudnionych ciężko poszkodowanych inwalidów wojennych z odpisami orzeczeń komisji wojskowo lekarskiej o uznaniu wymienionych inwalidów za ciężko poszkodowanych oraz wskazać, jakie rodzaje pracy zaofiarowuje tym inwalidom, którzy winni być do danego zakładu jeszcze przyjęci celem uzupełnienia ogólnej liczby, odpowiadającej przepisom § 1 niniejszego rozporządzenia.

§ 3. Po otrzymaniu zawiadomienia państwowy urząd pośrednictwa pracy wysyła do pracodawcy wezwanie, w którem wymienia się imiona i nazwiska inwalidów, polecanych przez urząd. Pracodawca obowiązany jest w ciągu siedmiu dni od chwili wysiania tego wezwania przyjąć z pośród poleconych przez państwowy urząd pośrednictwa pracy tylu inwalidów, aby liczba zatrudnionych u niego inwalidów zadośćczyniła liczbie, wymaganej przez § 1 niniejszego rozporządzenia, o ile przed tym terminem nie powiadomi państwowy urząd pośrednictwa pracy o przyjęciu do pracy innych ciężko poszkodowanych inwalidów.

§ 4. Pracodawca obowiązany jest zawiadomić państwowy urząd pośrednictwa pracy o każdem zwolnieniu inwalidy z chwilą wymówienia mu pracy. Po otrzymaniu tego zawiadomienia państwowy urząd pośrednictwa pracy wysyła do pracodawcy wezwanie, w którem wymienia się imiona i nazwiska inwalidów, poleconych przez urząd.

Pracodawca obowiązany jest w ciągu siedmiu dni od chwili wysłania wezwania przyjąć do pracy inwalidą z pośród poleconych, względnie w tymże czasie zawiadomić państwowy urząd pośrednictwa pracy o przyjęciu na miejsce zwolnionego innego ciężko poszkodowanego inwalidy.

§ 5. 2 (uchylony).

§ 6. 3 (uchylony).

Sprostowanie

do rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 14. X 1921 (Dz. U. R. P. № 86 p. 628).

W punkcie d) § 1 umieszczono przez pomyłkę w dalszym ciągu punktu d) § 1 ustęp zaczynający się od słów; "z tem ograniczeniem, iż przywóz spirytusu i wyrobów zawierających spirytus z zagranicy i wywóz za granice; jest i nada! zasadniczo zakazany. Na wyjątki od tego zakazu zezwolić może Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, a na obszarze b. dzielnicy pruskiej-Minister tej dzielnicy, na warunkach określanych każdorazowo. Ministrowi Skarbu zastrzega się prawo dozoru i kontrolowania obrotu spirytusu wewnątrz kraju". Ustęp ten odnosi się do całej Rzeczypospolitej- a nie do samej b. dzielnicy pruskiej-i powinien stanowić osobny ustęp wysunięty naprzód od nowej linji.

^* Z dniem 17 marca 1934 r. Funduszowi Bezrobocia przekazuje się czynności, należące dotychczas do kompetencji państwowych urzędów pośrednictwa pracy i opieki nad wychodźcami, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 15 marca 1934 r. w sprawie przekazania czynności zniesionych państwowych urzędów pośrednictwa pracy i opieki nad wychodźcami Funduszowi Bezrobocia (Dz.U.34.22.167).

¹ § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 10 lipca 1924 r. w sprawie przedłużenia terminu zgłaszania przez pracodawców w Państwowych Urzędach Pośrednictwa Pracy wolnych miejsc dla inwalidów wojennych ciężko poszkodowanych. (Dz.U.24.63.620) z dniem 21 lipca 1924 r.

² § 5 uchylony przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 1922 r. o karach w drodze administracyjnej za przekroczenia przepisów o obowiązku zatrudnienia ciężko poszkodowanych inwalidów wojennych (Dz.U.22.115.1047) z dniem 28 grudnia 1922 r.

³ § 6 uchylony przez § 1 rozporządzenia z dnia 19 grudnia 1922 r. o karach w drodze administracyjnej za przekroczenia przepisów o obowiązku zatrudnienia ciężko poszkodowanych inwalidów wojennych (Dz.U.22.115.1047) z dniem 28 grudnia 1922 r.