Art. 12. - Obowiązek zarządów gmin miejskich dostarczania pomieszczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1919.92.498

Akt utracił moc

Wersja od: 10 maja 1922 r.

Art.  12.

Przekroczenie przepisów niniejszej ustawy lub rozporządzeń, na jej podstawie wydanych, i przeciwdziałanie im, o ile czyn karygodny nie podlega surowszemu wymiarowi kary w myśl ogólnych postanowień karnych, będą karane grzywnami do 5.000 marek, względnie 10.000 koron, lub aresztem do 3-ch miesięcy. Kara pieniężna z karą aresztu mogą być zastosowane jednocześnie. Karze podlega także, kto do tych przekroczeń nakłania lub przy ich popełnieniu współdziała.

O wymiarze kary orzeka władza administracyjna pierwszej instancji. Od orzeczenia karnego służy prawo zażalenia w zwyczajnym toku instancji, przyczem w ostatniej instancji orzeka Minister Zdrowia Publicznego ⁶ , względnie Minister b. dzielnicy pruskiej. Od dwóch równobrzmiących orzeczeń niema dalszego środka prawnego.

⁶ Z dniem 22 lipca 1920 r. uprawnienia i obowiązki, zastrzeżone Ministrowi Zdrowia Publicznego, przechodzą na Ministra Spraw Wewnętrznych, zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. w przedmiocie zmian w ustawie z dnia 27 listopada 1919 roku o obowiązku zarządów gmin miejskich dostarczania pomieszczeń (Dz.U.20.60.371).