Obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1957.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.4.19

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1957 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 18 stycznia 1957 r.

w sprawie obowiązku uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1957.

Na podstawie art. 3, art. 10 i art. 26 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Wprowadza się dla podatników podatku gruntowego obowiązek uiszczenia zaliczki na podatek gruntowy na rok 1957 bez wezwania przez prezydium powiatowej (miejskiej) rady narodowej lub rady narodowej osiedla.

2. Od obowiązku uiszczenia zaliczki (ust. 1) wolne są nowopowstałe rolnicze zrzeszenia spółdzielcze, rolnicze spółdzielnie wytwórcze i rolnicze zespoły spółdzielcze, co do których uchwały o założeniu zostały podjęte i zatwierdzone po dokonaniu indywidualnych żniw w 1956 r.

§  2.

1. Wysokość zaliczki (§ 1 ust. 1) wynosi:

1) 45% wymiaru podatku gruntowego, ustalonego za rok 1956 po uwzględnieniu obniżek zastosowanych w roku 1956 na podstawie § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1955 r. w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym (Dz. U. z 1955 r. Nr 23, poz. 145 i z 1956 r. Nr 14, poz. 71) oraz obniżek i ulg wynikających z §§ 4 i 5 wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów;

2) 25% kwoty wymiaru podatku gruntowego za rok 1956:

a) dla rolniczych spółdzielni produkcyjnych (rolniczych zrzeszeń spółdzielczych, rolniczych spółdzielni wytwórczych i rolniczych zespołów spółdzielczych),

b) dla zrzeszeń uprawy ziemi, zespołów uprawowych i sąsiedzkich grup uprawowych co do gruntów przydzielonych im do zagospodarowania na podstawie umowy zawartej z prezydium rady narodowej na okres co najmniej 3 lat w ramach likwidacji odłogów i innych nie zagospodarowanych użytków rolnych bądź przekazanych do użytkowania w trybie dekretu z dnia 9 lutego 1953 r. o całkowitym zagospodarowaniu użytków rolnych (Dz. U. Nr 11, poz. 40).

2. Prezydia wojewódzkich rad narodowych w przypadkach szczególnie uzasadnionych mogą w drodze uchwały - na wniosek prezydiów powiatowych rad narodowych - obniżyć odpowiednio wysokość zaliczki (ust. 1 pkt 1) dla gospodarstw rolnych, położonych na obszarze poszczególnych wsi, gromad, osiedli, miast lub powiatów. Po zastosowaniu obniżki wysokość zaliczki nie może być mniejsza, niż 35% wymiaru podatku gruntowego, ustalonego za rok 1956.

§ 3. Jeżeli obowiązek podatkowy w podatku gruntowym od całości lub części gruntów powstał w dniu 1 stycznia 1957 r., podstawę obliczania zaliczki stanowi kwota podatku gruntowego, która byłaby ustalona z gospodarstwa rolnego według zasad obowiązujących w 1956 r., gdyby podatnik w 1956 r. podlegał obowiązkowi podatkowemu.

§ 4. Zaliczkę obniża się o stosowne procenty określone w przepisach §§ 6 i 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1955 r. w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym, jeżeli podatnikowi przysługują w roku 1957 ulgi w podatku gruntowym na podstawie tych przepisów.

§ 5. Zaliczka jest płatna:

1) dla podatników wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 1 - w dwóch równych ratach do dnia 28 lutego i do dnia 15 maja 1957 r.;

2) dla podatników wymienionych w § 2 ust. 1 pkt 2 - do dnia 15 maja 1957 r.

§ 6. Zaliczki na podatek gruntowy na rok 1957 nie wymierza się w całości lub w części w wypadku, gdy:

1) podatnik przystąpił i włączył grunty do zarejestrowanej rolniczej spółdzielni produkcyjnej;

2) podatnik przestał być właścicielem (posiadaczem, użytkownikiem, dzierżawcą gruntów państwowych) gospodarstwa rolnego lub jego części;

3) podatnikowi według obowiązujących przepisów przysługuje na rok 1957 zwolnienie od podatku gruntowego.

§  7.

1. Prezydia powiatowych i miejskich rad narodowych oraz rad narodowych osiedli mogą udzielać z urzędu lub na wniosek podatnika przy poborze zaliczki ulgi z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1955 r. w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym w wypadkach, gdy w grudniu 1956 r. lub w 1957 r. gospodarstwo rolne zostało nawiedzone klęskami żywiołowymi lub losowymi w stopniu uzasadniającym przyznanie takiej ulgi.

2. W przypadkach, gdy to jest uzasadnione na skutek zaistniałych w 1956 r. po wymiarze podatku gruntowego za ten rok nadzwyczajnych okoliczności, istotnie osłabiających zdolność płatniczą podatnika, a podatnikowi temu udzielono ulgi w podatku gruntowym za rok 1956 w trybie § 8 ust. 1-3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 czerwca 1955 r. w sprawie obniżek i ulg w podatku gruntowym, prezydia powiatowych rad narodowych i rad narodowych miast stanowiących powiaty mogą na wniosek podatnika udzielać odroczeń płatności każdej raty zaliczki, w granicach uprawnień zawartych w § 58 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 września 1951 r. w sprawie wykonania dekretu o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. z 1951 r. Nr 50, poz. 362, z 1952 r. Nr 32, poz. 225, z 1953 r. Nr 30, poz. 116, z 1954 r. Nr 15, poz. 57 i Nr 27, poz. 108, z 1955 r. Nr 5, poz. 29 i z 1956 r. Nr 57, poz. 265).

3. Upoważnia się prezydia rad narodowych miast nie stanowiących powiatów oraz rad narodowych osiedli do odraczania na wniosek podatnika terminu płatności każdej raty zaliczki w przypadkach i w granicach uprawnień określonych w ust. 2.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1957 r.