Obowiązek pracy lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów w zakładach społecznych służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.27.203

Akt utracił moc

Wersja od: 13 maja 1952 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 23 kwietnia 1949 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Obrony Narodowej, Administracji Publicznej, Bezpieczeństwa Publicznego, Przemysłu i Handlu, Pracy i Opieki Społecznej, Oświaty, Komunikacji oraz Poczt i Telegrafów o obowiązku pracy lekarzy, lekarzy dentystów i farmaceutów w zakładach społecznych służby zdrowia.

Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 434) zarządza się, co następuje:

§ 1. Artykuły powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. R. P. Nr 55, poz. 434).

§  2.

1. Czas przewidzianej w art. 27 ust. 1 obowiązkowej pracy lekarzy w zakładach społecznych służby zdrowia, w zakładach opieki społecznej i wychowawczych oraz w lecznictwie instytucji ubezpieczeń społecznych ustala się w wymiarze 42 godzin tygodniowo.

2. Przewidziany w ust. 1 wymiar czasu pracy obowiązkowej obniża się:

1) do 36 godzin tygodniowo dla lekarzy zatrudnionych:

a) w sanatoriach, szpitalach i oddziałach szpitalnych dla chorych na gruźlicę otwartą,

b) w szpitalach i oddziałach szpitalnych dla chorych zakaźnie,

c) w szpitalach psychiatrycznych,

2) do 30 godzin tygodniowo dla lekarzy zatrudnionych:

a) w prosektoriach,

b) zakładach anatomo-patologicznych,

c) zakładach medycyny sądowej.

3) do 25 godzin tygodniowo dla lekarzy zatrudnionych:

a) w rentgenologicznych zakładach i pracowniach diagnostycznych, jeżeli praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni Roentgena,

b) w rentgenologicznych pracowniach terapeutycznych,

4) do 24 godzin tygodniowo dla lekarzy zatrudnionych w pracowniach radowych, jeżeli praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni radu.

§ 3. Od obowiązku pracy przewidzianego w art. 27 ust. 1 wolni są lekarze niezdolni do pracy wskutek trwałej choroby lub ułomności cielesnej, stwierdzonych świadectwem lekarza urzędowego.

§ 4. Wojewódzka władza administracji ogólnej (służby zdrowia) może ustalić czas pracy lekarza w wymiarze niższym niż określony w § 2, ze względu na przekroczenie 60 lat życia - jeśli chodzi o mężczyzn, a 55 lat życia - jeśli chodzi o kobiety, bądź ze względu na stan zdrowia stwierdzony świadectwem lekarza urzędowego.

§ 5. Profesorowie, zastępcy profesorów, docenci etatowi, pomocnicze siły naukowe w szkołach akademickich, pracownicy instytutów (zakładów) naukowo-badawczych oraz lekarze, korzystający ze stypendiów naukowych dla doktorantów bądź habilitantów, mogą być powoływani do pracy obowiązkowej jedynie po uprzednim uzyskaniu zgody właściwego ministra, który równocześnie w każdym poszczególnym przypadku ustali czas pracy tych osób w wymiarze niższym od określonego w § 2.

§ 6. Na poczet pracy obowiązkowej lekarzy, przewidzianej w art. 27 ust. 1, zalicza się pracę lekarza zatrudnionego w służbie zdrowia przez władze, urzędy lub instytucje prawa publicznego, jak również w charakterze lekarza przemysłowego lub kolejowego.

§  7.

1. Lekarz zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin może być powołany do innego zakładu tej samej kategorii jedynie w takim wymiarze, aby łączna liczba godzin zatrudnienia odpowiadała normom, ustalonym w § 2.

2. W przypadku zatrudnienia lekarza w dwóch lub więcej zakładach, w których obowiązują różne wymiary godzin, łączna liczba godzin zatrudnienia powinna odpowiadać najniższemu z tych wymiarów.

§ 8. Lekarzy wykonujących praktykę lekarską, a nie zatrudnionych w zakładach wymienionych w § 2 lub zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, wojewódzka władza administracji ogólnej (służby zdrowia) powołuje do pracy w jednym z zakładów, położonych w miejscu ich zamieszkania bądź wykonywania praktyki lekarskiej, biorąc pod uwagę ich kwalifikacje zawodowe, miejsce zatrudnienia i miejsce zamieszkania.

§  9.

1. 1 Dla lekarzy dentystów czas pracy obowiązkowej w zakładach wymienionych w § 2 ustala się w wymiarze 36 godzin tygodniowo, a dla farmaceutów w aptekach, będących zakładami społecznymi służby zdrowia, - w wymiarze 46 godzin tygodniowo.

2. Przepisy §§ 3-8 stosuje się odpowiednio do zatrudnienia lekarzy - dentystów i farmaceutów.

§ 10. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 9 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 kwietnia 1952 r. (Dz.U.52.23.156) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 maja 1952 r.