Obowiązek pracy felczerów (starszych felczerów) oraz pielęgniarek w zakładach społecznych służby zdrowia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.42.325

Akt utracił moc

Wersja od: 13 sierpnia 1951 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 31 lipca 1951 r.

w sprawie obowiązku pracy felczerów (starszych felczerów) oraz pielęgniarek w zakładach społecznych służby zdrowia.

Na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. R. P. z 1948 r. Nr 55, poz. 434, z 1950 r. Nr 36, poz. 327 i z 1951 r. Nr 1, poz. 2) zarządza się, co następuje:

§ 1. Artykuły powołane w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia.

§  2.

1. Czas przewidzianej w art. 27 ust. 1 obowiązkowej pracy felczerów w zakładach społecznych służby zdrowia oraz w lecznictwie pracowniczym ustala się w wymiarze 46 godzin tygodniowo.

2. Przewidziany w ust. 1 wymiar czasu pracy obowiązkowej obniża się:

1) do 36 godzin tygodniowo dla felczerów zatrudnionych:

a) w sanatoriach, szpitalach i oddziałach szpitalnych dla chorych na gruźlicę,

b) w szpitalach i oddziałach szpitalnych dla chorych zakaźnie,

c) w szpitalach psychiatrycznych,

2) do 25 godzin tygodniowo dla felczerów zatrudnionych:

a) w rentgenologicznych zakładach i pracowniach diagnostycznych, jeżeli praca połączona jest stale z narażeniem na działanie promieni Rentgena,

b) w rentgenologicznych pracowniach terapeutycznych,

3) do 24 godzin tygodniowo dla felczerów zatrudnionych w pracowniach radowych, jeżeli praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni radu.

§ 3. Od obowiązku pracy przewidzianego w art. 27 ust. 1 wolni są felczerzy niezdolni do wykonywania zawodu wskutek trwałej choroby lub ułomności cielesnej, stwierdzonych świadectwem urzędowym.

§ 4. Prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m.st. Warszawy lub m. Łodzi) może ustalić czas pracy felczera w wymiarze niższym niż określony w § 2 ze względu na przekroczenie 60 lat życia, a 55 lat życia, jeżeli chodzi o kobiety bądź ze względu na stan zdrowia stwierdzony świadectwem urzędowym.

§ 5. Na poczet pracy obowiązkowej felczera przewidzianej w art. 27 ust. 1 zalicza się pracę felczera zatrudnionego w służbie zdrowia przez władze, urzędy lub państwowe przedsiębiorstwa i instytucje, jak również w charakterze felczera w kolejowej służbie zdrowia.

§  6.

1. Felczer zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin może być powołany do innego zakładu jedynie w takim wymiarze, aby łączna liczba zatrudnienia odpowiadała normom ustalonym w § 2 lub na podstawie § 4.

2. W przypadku zatrudnienia felczera w dwóch lub więcej zakładach, w których obowiązują różne wymiary godzin, łączna liczba godzin zatrudnienia powinna odpowiadać najniższemu z tych wymiarów.

§ 7. Felczerów wykonujących swój zawód, a nie zatrudnionych w zakładach wymienionych w § 2 lub zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m.st. Warszawy lub m. Łodzi) powołuje do pracy w jednym z zakładów, położonych w miejscu ich zamieszkania bądź wykonywania zawodu, biorąc pod uwagę ich kwalifikacje zawodowe, miejsce zatrudnienia i miejsce zamieszkania.

§  8.

1. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się odpowiednio do starszych felczerów oraz do pielęgniarek z tym, że czas pracy obowiązkowej pielęgniarek ustala się w wymiarze 48 godzin tygodniowo.

2. Do czasu pracy obowiązkowej pielęgniarek zalicza się również czas pracy w zakładach opieki społecznej oraz w zakładach wychowawczych.

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.