Obowiązek meldunkowy osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.60.335

Akt utracił moc

Wersja od: 28 grudnia 1961 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAW WEWNĘTRZNYCH I OBRONY NARODOWEJ

z dnia 14 grudnia 1961 r.

w sprawie obowiązku meldunkowego osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu.

Na podstawie art. 98 ust. 2, art. 102 ust. 4 i art. 162 ust. 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 14, poz. 75 i Nr 17, poz. 108) oraz art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności (Dz. U. Nr 33, poz. 164) zarządza się, co następuje:

§ 1. Przez użyte w rozporządzeniu określenie wojskowy obowiązek meldunkowy - rozumie się obowiązek meldunkowy osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu lub obowiązkowi służby wojskowej kobiet, określony w art. 96 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 oraz w art. 107 ust. 2 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 14, poz. 75 i Nr 17, poz. 108).

§  2.

1. Wojskowy obowiązek meldunkowy ciąży na:

1) przedpoborowych,

2) poborowych (również na poborowych korzystających z odroczenia zasadniczej służby wojskowej oraz zaliczanych do ponadkontyngentu),

3) żołnierzach zwolnionych z zasadniczej służby wojskowej bez przeniesienia do rezerwy,

4) studentach szkół wyższych i słuchaczach innych szkół odbywających wojskowe szkolenie w ramach studium wojskowego oraz na osobach, które były przeznaczone do wojskowego szkolenia studentów, a nie ukończyły tego szkolenia - do czasu przeniesienia ich do rezerwy,

5) żołnierzach rezerwy.

2. Wojskowy obowiązek meldunkowy ciąży również na kobietach:

1) przeznaczonych do służby wojskowej i przeniesionych do rezerwy,

2) przeniesionych do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej lub po ukończeniu wojskowego szkolenia studentek szkół wyższych.

§ 3. Wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu nie podlegają osoby pełniące czynną służbę wojskową.

§ 4. Wojskowy obowiązek meldunkowy ustaje w razie zwolnienia od powszechnego obowiązku wojskowego lub od obowiązku służby wojskowej kobiet.

§ 5. Wojskowy obowiązek meldunkowy osób wymienionych w § 2 polega na:

1) zgłaszaniu:

a) zmian miejsca pobytu stałego (zamieszkania) oraz zmian miejsca pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,

b) wyjazdu z miejsca zamieszkania na pobyt czasowy trwający ponad 2 miesiące i powrotu do miejsca zamieszkania po czasowej nieobecności trwającej ponad 2 miesiące,

c) zmian adresu w obrębie miejsca zamieszkania lub w obrębie miejsca pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące,

d) zmian imienia lub nazwiska,

e) zmian dotyczących wykształcenia (w razie uzyskania średniego lub wyższego wykształcenia) i zawodu; osoby posiadające stopień oficerski obowiązane są ponadto do zgłaszania zmian dotyczących miejsca zatrudnienia i stanowiska pracy (stanowiska służbowego),

2) osobistym zgłaszaniu się na wezwanie właściwych organów (§ 11 ust. 1) w sprawach dotyczących wojskowego obowiązku meldunkowego - w czasie i miejscu określonych w wezwaniu.

§  6.

1. Zmiany wymienione w § 5 pkt 1 lit. a), c) i d) zgłasza się łącznie z wykonaniem obowiązku meldunkowego określonego w przepisach o ewidencji i kontroli ruchu ludności, przez wypełnienie formularzy przewidzianych w tych przepisach.

2. Zmiany wymienione w § 5 pkt 1 lit. b) zgłasza się na formularzu zawiadomienia o czasowej nieobecności w miejscu zamieszkania i o powrocie do miejsca zamieszkania po czasowej nieobecności, stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§  7.

1. Zmiany wymienione w § 5 pkt 1 lit. a)-d) zgłasza się osobie prowadzącej książkę meldunkową, a w razie niemożności zgłoszenia ich tej osobie - bezpośrednio właściwemu organowi ewidencji i kontroli ruchu ludności - w następujących terminach:

1) zmiany dotyczące zameldowania - najpóźniej przed upływem czwartej doby licząc od dnia przybycia,

2) zmiany dotyczące wymeldowania - bezpośrednio przed wyjazdem, nie później jednak niż w ciągu dwóch dni od chwili wyjazdu,

3) zmiany imienia lub nazwiska - w ciągu 14 dni od dnia otrzymania dokumentu stwierdzającego zmianę.

2. Przy zgłaszaniu zmian wymienionych w ust. 1 osoby podlegające wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu obowiązane są przedłożyć wojskowy dokument osobisty lub zaświadczenie o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych.

3. Przepisy § 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 14 listopada 1961 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego oraz prowadzenia ewidencji ludności (Dz. U. Nr 56, poz. 313) stosuje się odpowiednio.

§ 8. Zmiany wykształcenia, zawodu, miejsca zatrudnienia i stanowiska pracy (§ 5 pkt 1 lit. e) zgłasza się w ciągu 14 dni od dnia powstania zmiany ustnie lub pisemnie listem poleconym bezpośrednio w wojskowej komendzie rejonowej, w której ewidencji pozostaje osoba obowiązana do zgłoszenia tych zmian. Przy zgłoszeniu ustnym należy okazać dokument uzasadniający zgłoszenie zmiany, a przy zgłoszeniu pisemnym - podać nazwę, numer i datę dokumentu oraz przez kogo został wydany.

§  9.

1. Organy ewidencji i kontroli ruchu ludności, którym zgłoszono zmiany wymienione w § 5 pkt 1 lit. a)-d), obowiązane są:

1) odnotować w rejestrach mieszkańców i kartach pobytu czasowego dane dotyczące stosunku do powszechnego obowiązku wojskowego (obowiązku służby wojskowej kobiet) osób podlegających wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu,

2) potwierdzić fakt zgłoszenia zmiany w wojskowych dokumentach osobistych lub zaświadczeniach o zgłoszeniu się do rejestracji przedpoborowych przedłożonych przez osoby podlegające wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu,

3) zawiadomić niezwłocznie organ określony w ust. 2 o zgłoszeniu tych zmian przez osobę podlegającą wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu; wzór zawiadomienia stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Zawiadomienia określone w ust. 1 pkt 3 dotyczące:

1) przedpoborowych i poborowych, którzy nie stawali jeszcze do poboru - przesyła się do właściwych organów prowadzących rejestr przedpoborowych,

2) pozostałych osób podlegających wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu - przesyła się do właściwych wojskowych komend rejonowych.

3. Organy ewidencji i kontroli ruchu ludności obowiązane są również do zawiadamiania organów określonych w ust. 2 o zgonach osób podlegających wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu oraz do przesyłania wojskowych dokumentów osobistych osób zmarłych do właściwych wojskowych komend rejonowych.

§  10.

1. Osoby podlegające wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu obowiązane są do osobistego zgłaszania się w sprawach dotyczących wojskowego obowiązku meldunkowego na wezwanie:

1) wojskowych komend rejonowych,

2) organów prowadzących rejestr przedpoborowych,

3) organów ewidencji i kontroli ruchu ludności.

2. Organy określone w ust. 1 wzywają osoby podlegające wojskowemu obowiązkowi meldunkowemu do zgłoszenia się za pomocą wezwań imiennych, które powinny być doręczone nie później niż na 7 dni przed terminem zgłoszenia.

§  11.

1. Niezgłoszenie się na wezwanie może być usprawiedliwione tylko z ważnych przyczyn, jak obłożna choroba osoby wezwanej, śmierć lub obłożna choroba członka najbliższej rodziny, klęska żywiołowa albo inne nadzwyczajne okoliczności.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 osoba wezwana obowiązana jest zawiadomić organ wzywający o niemożności zgłoszenia się w wyznaczonym miejscu i czasie oraz przedłożyć dokumenty stwierdzające niemożność zgłoszenia się.

§ 12. W razie niezgłoszenia się osoby wezwanej bez uzasadnionych powodów, organ wzywający może wystąpić z wnioskiem do organów Milicji Obywatelskiej o przymusowe doprowadzenie tej osoby, niezależnie od skierowania sprawy na drogę postępowania karno-administracyjnego lub karnego.

§  13.

1. Zakład pracy obowiązany jest zwolnić od zajęć pracownika wezwanego w sprawach dotyczących wojskowego obowiązku meldunkowego na czas, jaki jest niezbędny, aby pracownik mógł się zgłosić w oznaczonym terminie.

2. Organ wzywający (§ 10 ust. 1) obowiązany jest potwierdzić fakt zgłoszenia się pracownika na wezwaniu imiennym lub w osobnym zaświadczeniu.

§ 14. W rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 grudnia 1959 r. w sprawie wojskowych dokumentów osobistych (Dz. U. z 1960 r. Nr 2, poz. 10) § 11 otrzymuje brzmienie:

"§ 11. W razie zgonu posiadacza wojskowego dokumentu osobistego osoby, które w myśl przepisów o dowodach osobistych obowiązane są do zwrotu dowodu osobistego lub tymczasowego zaświadczenia tożsamości w razie zgonu ich posiadacza (domownicy zmarłego, kierownicy hoteli, domów wypoczynkowych) obowiązane są również do przekazania wojskowego dokumentu osobistego zmarłego osobie prowadzącej książkę meldunkową lub bezpośrednio organowi ewidencji i kontroli ruchu ludności".

§ 15. Traci moc rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów i Ministra Obrony Narodowej z dnia 2 marca 1954 r. w sprawie obowiązku meldunkowego osób podlegających powszechnemu obowiązkowi wojskowemu (Dz. U. Nr 11, poz. 38).

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1962 r. Z tym dniem wchodzą również w życie przepisy art. 90 i 98 ust. 1 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. Nr 14, poz. 75 i Nr 17, poz. 108).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK Nr 1

ZAWIADOMIENIE

grafika

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZAWIADOMIENIE O ZGŁOSZENIU ZMIANY

grafika