Obowiązek dodawania oleju sezamowego do margaryny i do innych sztucznych tłuszczów jadalnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.25.217

Akt utracił moc
Wersja od: 7 marca 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 29 lutego 1923 r.
o obowiązku dodawania oleju sezamowego do margaryny i do innych sztucznych tłuszczów jadalnych.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Do tłuszczów i olejów, używanych przy wyrobie margaryny, smalcu margarynowego, oleomargaryny i sera margarynowego, oraz przy wyrobie wszelkich innych sztucznych tłuszczów jadalnych, przeznaczonych do obiegu w celach spożycia, należy dodawać oleju sezamowego (łogowego), jako środka, ułatwiającego rozpoznawanie tych produktów.

Dodatek ten ma wynosić na 100 części wagi tłuszczów i olejów, użytych do wyrobu sera margarynowego - co najmniej 5 części wagi, zaś do wyrobu margaryny, smalcu margarynowego, oleomargaryny oraz innych sztucznych tłuszczów jadalnych - co najmniej 10 części wagi.

Winni naruszenia art. 1, o ile czyn nie; jest zagrożony karą surowszą, będą karani aresztem do 2-ch tygodni i grzywną do 1.000 zł., lub jedną z tych kar.

Władza orzekająca oznaczy na wypadek niemożności ściągnięcia grzywny karę zastępczego aresztu według swego uznania, jednak nie ponad tydzień.

Do orzekania powołane są powiatowe władze administracji ogólnej.

Od orzeczenia karnego powiatowej władzy administracji ogólnej można w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia orzeczenia wnieść na ręce tej władzy żądanie przekazania sprawy właściwemu sądowi okręgowemu, który rozstrzyga prawomocnie przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów postępowania obowiązujących go w pierwszej instancji. Na wniosek prokuratora będzie zarządzone postępowanie uproszczone; wyrok sędziego nie ulega zaskarżeniu.

W postępowaniu sądowem orzeczenie władzy administracyjnej zastępuje prawomocny akt oskarżenia (wniosek w postępowaniu uproszczonem). Przed wyznaczeniem rozprawy przewodniczący (sędzia) może zarządzić przesłuchanie przez właściwy sąd powiatowy (pokoju) oskarżonego, świadków i biegłych; świadków i biegłych można przesłuchać pod przysięgą. Sąd postanawia według swego uznania, których świadków i biegłych przesłucha na rozprawie pod przysięgą lub bez zaprzysiężenia, a których zeznania będą odczytane; wolno odczytywać zapiski dochodzenia i inne części akt administracyjnych.

Żądanie przekazania sprawy sądowi nie wstrzymuje ściągnięcia grzywny.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Ministrowi Sprawiedliwości.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie 30-go dnia po ogłoszeniu i obowiązuje na terenie m. st. Warszawy oraz województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego, wileńskiego i wołyńskiego.