Obliczanie wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1974.51.334

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1977 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY, PŁAC I SPRAW SOCJALNYCH

z dnia 18 grudnia 1974 r.

w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy.

Na podstawie art. 297 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141) po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§ 1. 1 Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o obliczaniu wynagrodzenia według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop lub ekwiwalentu pieniężnego za urlop, należy stosować przepisy rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 21 października 1974 r. w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych (Dz. U. z 1974 r. Nr 43, poz. 259 i z 1976 r. Nr 40, poz. 238) ze zmianami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Przy określaniu wynagrodzenia:

1) za okres, za który pracownik przywrócony do pracy zachowuje prawo do wynagrodzenia pomimo niewykonywania pracy,

2) za okres pozostający do końca okresu wypowiedzenia, jeżeli został zastosowany okres wypowiedzenia krótszy od wymaganego,

3) uzyskanego przez pracownika w innym zakładzie pracy, o którego kwotę zmniejsza się wynagrodzenie określone w pkt 1 i 2,

stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

§  3.

1. Wynagrodzenie za okres wypowiedzenia lub za okres równy okresowi wypowiedzenia, przysługujące pracownikowi odwołanemu ze stanowiska w wysokości należnej przed odwołaniem, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

2. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się na podstawie wynagrodzenia przysługującego pracownikowi do dnia odwołania ze stanowiska, bez uwzględniania zmian w zasadach wynagradzania lub w wysokości składników wynagrodzenia wprowadzonych od dnia odwołania z tego stanowiska.

§ 4. Przy określaniu wynagrodzenia za czas zwolnienia od pracy oraz za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy, gdy przepisy przewidują zachowanie prawa do wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop, z tym że składniki wynagrodzenia ustalane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia oblicza się z okresu objętego wypłatą, podczas którego zaszła nieobecność w pracy.

§ 5. Przepisy § 4 stosuje się przy ustalaniu wynagrodzenia utraconego przez pracownika w związku z koniecznością przeprowadzenia okresowych i kontrolnych badań lekarskich w godzinach pracy.

§  6.

1. Przy ustalaniu wynagrodzenia przysługującego pracownikowi tymczasowo aresztowanemu w wysokości połowy wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania należy w zależności od zasad wynagradzania odpowiednio:

1) połowę godzinowej stawki płac pomnożyć przez liczbę godzin pracy przypadającą w ramach normalnego czasu pracy w okresie pobytu w tymczasowym areszcie,

2) połowę dniówkowej stawki płac pomnożyć przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie pobytu w tymczasowym areszcie,

3) połowę miesięcznej stawki płac podzielić przez 25,5 i otrzymany wynik pomnożyć przez liczbę dni roboczych przypadających w okresie pobytu w tymczasowym areszcie.

2. Przysługujące pracownikowi wyrównanie wynagrodzenia w przypadku umorzenia postępowania karnego lub wyroku uniewinniającego oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, na podstawie wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika przed tymczasowym aresztowaniem, bez uwzględnienia zmian w zasadach wynagradzania lub w wysokości składników wynagrodzenia wprowadzonych w czasie, gdy pracownik był tymczasowo aresztowany.

§ 7. Odszkodowanie przysługujące pracownikowi w związku z rozwiązaniem umowy o pracę z naruszeniem przepisów prawa pracy, a także w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy albo opinii oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop, bez uwzględnienia zmian w zasadach wynagradzania lub w wysokości składników wynagrodzenia wprowadzonych po rozwiązaniu umowy o pracę.

§ 8. Kwotę trzymiesięcznego wynagrodzenia dla celów ustalenia wysokości odszkodowania za wyrządzoną przez pracownika szkodę zakładowi pracy oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop; kwotę tę ustala się po odliczeniu podatku od wynagrodzenia oraz składki na cele emerytalne. Tak obliczone wynagrodzenie za jeden dzień mnoży się przez liczbę 76,5.

§ 9. Odprawę przysługującą pracownikowi, który nie pozostawał w związku z wyborem na urlopie bezpłatnym i z którym stosunek pracy rozwiązał się z wygaśnięciem mandatu, oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

§ 10. Odprawę pośmiertną przysługującą członkom rodziny zmarłego pracownika oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

§ 11. Potrąceń należności z wynagrodzenia pracownika w miesiącu, w którym wypłacane są składniki wynagrodzenia za okresy dłuższe niż jeden miesiąc, dokonuje się od kwoty tych składników dodanej do kwoty składników wynagrodzenia wypłacanych za okres nie dłuższy niż jeden miesiąc.

§  12.

1. Karę pieniężną w wysokości jednodniowego wynagrodzenia według składników wynagrodzenia wypłacanych za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc ustala się dzieląc to wynagrodzenie przez liczbę dni kalendarzowych, za które pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie.

2. Składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż 1 miesiąc uwzględnia się w wynagrodzeniu określonym w ust. 1 na podstawie przeciętnej tych składników wypłaconych pracownikowi w okresie dwunastu miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc zastosowania kary pieniężnej.

§  13.

1. Dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia przysługujący przeniesionym do innej pracy:

1) pracownikowi w wieku przedemerytalnym,

2) kobiecie w ciąży,

3) pracownikowi, u którego na podstawie orzeczenia lekarskiego stwierdzono konieczność czasowego przeniesienia w związku z objawami choroby zawodowej,

4) pracownikowi, u którego na podstawie orzeczenia lekarskiego stwierdzono niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej,

stanowi różnicę między wynagrodzeniem z okresu poprzedzającego przeniesienie do innej pracy a wynagrodzeniem osiąganym na nowym stanowisku pracy.

2. 2 Podstawę obliczenia dodatku wyrównawczego do wynagrodzenia, z wyłączeniem składników wynagrodzenia określonych w stawkach miesięcznych w stałej wysokości, stanowi wynagrodzenie za jeden dzień z okresu poprzedzającego przeniesienie do innej pracy. W celu ustalenia tego wynagrodzenia oblicza się:

1) składniki wynagrodzenia określone w stawkach godzinowych albo za inny okres krótszy niż jeden miesiąc oraz zmienne składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc - według zasad obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za 1 dzień urlopu, z tym że wynagrodzenie to dzieli się przez liczbę dni kalendarzowych, za które w tym okresie pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie,

2) 3 składniki wynagrodzenia wypłacane za okresy dłuższe niż jeden miesiąc - według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień urlopu, z tym że wynagrodzenie to dzieli się przez liczbę dni kalendarzowych, za które w tym okresie pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie.

3. 4 Dodatek wyrównawczy według składników wynagrodzenia określonych w stawkach miesięcznych w stałej wysokości oblicza się odejmując wynagrodzenie przysługujące po przezniesieniu do innej pracy od wynagrodzenia, które przysługiwało pracownikowi bezpośrednio przezd przeniesieniem. Różnica stanowi dodatek wyrównawczy w miesiącach kalendarzowych, w których pracownikowi po przeniesieniu do innej pracy przysługiwało wynagrodzenie za wszystkie dni pracy.

§  14.

1. 5 Dodatek wyrównawczy według składników wynagrodzenia określonych w § 13 ust. 2 pkt 1 ustala się za okresy miesięczne mnożąc wynagrodzenie za 1 dzień przez liczbę kalendarzowych dni, za które po powierzeniu pracownikowi innej pracy przysługiwało wynagrodzenie, i od tak obliczonego wynagrodzenia odejmuje się wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w danym miesiącu.

2. Dodatek wyrównawczy według składników wynagrodzenia określonych w § 13 ust. 2 pkt 3 ustala się mnożąc wynagrodzenie za 1 dzień przez liczbę kalendarzowych dni przypadających na okres objęty wypłatą, za które pracownikowi przysługiwało wynagrodzenie, i od tak obliczonego wynagrodzenia odejmuje się wynagrodzenie przysługujące pracownikowi po powierzeniu mu innej pracy należne za okres dłuższy niż 1 miesiąc.

3. 6 Dodatek wyrównawczy według składników wynagrodzenia określonych w stawkach miesięcznych w stałej wysokości obliczony w sposób ustalony w § 13 ust. 3 zmniejsza się za każdy dzień pracy, za który pracownikowi po powierzeniu innej pracy nie przysługiwało wynagrodzenie. W celu ustalenia kwoty, o którą zmniejsza się dodatek wyrównawczy, dodatek ten dzieli się przez 25,5 i otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni roboczych, za które pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie.

4. 7 Przepis ust. 3 nie dotyczy wypadków, w których pracownik otrzymywał zasiłek chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy z ubezpieczenia społecznego. W takich wypadkach dodatek wyrównawczy dzieli się przez 30, a wynik mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych, za które pracownikowi przysługiwał zasiłek; o otrzymaną kwotę zmniejsza się dodatek wyrównawczy.

§  15.

1. 8 Przy ustalaniu wynagrodzenia pracownika w celu określenia dodatku wyrównawczego (§ 13 i 14) uwzględnia się składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za urlop, z wyłączeniem świadczeń pieniężnych, o których mowa w § 6 ust. 3 rozporządzenia z dnia 21 października 1974 r. w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych (Dz.U. z 1974 r. Nr 43, poz. 259 i z 1976 r. Nr 40, poz. 238), oraz wynagrodzenia za występy ponad normę wypłacane pracownikowi artystycznemu przez instytucję artystyczną (teatralną, muzyczną, cyrk) i wynagrodzenia za występy albo opracowania w liczbie i rodzaju przewidzianych w umowie o pracę, wypłacane dyrektorowi - kierownikowi artystycznemu przez instytucję teatralną lub muzyczną.

2. Deputaty i inne świadczenia w naturze lub w ekwiwalencie pieniężnym za te świadczenia przysługują pracownikowi według zasad obowiązujących przy pracy, do której został przeniesiony.

§  16.

1. Wynagrodzenie za jeden dzień ustalone z okresu przed przeniesieniem pracownika do innej pracy (§ 13 ust. 2) nie ulega zmianie przez cały okres, za który pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy.

2. Jeżeli jednak w okresie wykonywania innej pracy została przeprowadzona regulacja płac, wynagrodzenie, o którym mowa w ust.1, ulega przeliczeniu według zasad obowiązujących przy ustaleniu wynagrodzenia za urlop w związku z regulacją płac.

§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1975 r.

¹ § 1 zmieniony przez § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

² § 13 ust. 2 zmieniony przez § 2 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

³ § 13 ust. 2 pkt 2 według numeracji ustalonej przez § 2 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

⁴ § 13 ust. 3 dodany przez § 2 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

⁵ § 14 ust. 1 zmieniony przez § 2 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

⁶ § 14 ust. 3 dodany przez § 2 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

⁷ § 14 ust. 4 dodany przez § 2 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.

⁸ § 15 ust. 1 zmieniony przez § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13 grudnia 1976 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie pracowniczych urlopów wypoczynkowych oraz rozporządzenie w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U.76.40.238) z dniem 1 stycznia 1977 r.