Obliczanie i pobór podatku od energii elektrycznej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.9.58

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 16 stycznia 1932 r.

o obliczaniu i poborze podatku od energji elektrycznej.

Na podstawie art. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1931 r. o państwowym podatku od energji elektrycznej (Dz. U. R. P. Nr. 112, poz. 880) zarządzam co następuje:

§ 1. Sprzedawca energji elektrycznej obowiązany jest do obliczania i poboru kwot podatku, przypadającego od odbiorcy energji, przy każdorazowem, chociażby tylko częściowem, regulowaniu przez poszczególnego odbiorcę należności za pobraną przezeń energję elektryczną.

§ 2. Podatek oblicza się od należności (ceny) liczonej przez sprzedawcę za energję elektryczną, uwidocznionej w wystawianym dla odbiorcy rachunku; do sumy rachunku za zużytą energję dolicza się podatek w ten sposób, by kwota podatku była w odrębnej pozycji wyraźnie uwidocznioną w rachunku.

Przy obliczaniu kwot podatku nie bierze się pod uwagę sum mniejszych od pół grosza, natomiast kwoty od pół grosza wzwyż zaokrągla się do pełnego grosza.

§ 3. Minister Skarbu może w wyjątkowych wypadkach, uzasadnionych technicznym sposobem obliczania przez sprzedawcę należności, - na wniosek sprzedawcy energji elektrycznej - zezwolić sprzedawcy na obliczanie i pobór podatku w ten sposób, by podatek był wliczany w każdocześnie pobieraną przez sprzedawcę cenę za kilowatgodzinę światła; w tym wypadku kwota podatku nie będzie wyodrębnioną w rachunku, lecz będzie się mieściła w odpowiednio podwyższonej cenie za energję elektryczną.

Zezwolenie Ministra Skarbu na pobór podatku w sposób, wskazany w ustępie poprzednim, będzie ogłaszane w drodze rozporządzenia w Dzienniku Ustaw; zezwolenie to może być przez Ministra Skarbu cofnięte.

§ 4. Pobrane przez sprzedawcę energji elektrycznej w ciągu pierwszych 15 dni oraz w ciągu drugiej połowy każdego miesiąca kwoty podatku winny być wpłacone na rachunek czekowy w Pocztowej Kasie Oszczędności kasy właściwego (według miejsca siedziby sprzedawcy) urzędu skarbowego lub bezpośrednio do kasy tegoż urzędu skarbowego, w terminie do dni 5 (pięciu) po upływie każdego półmiesięcznego okresu, czyli kwoty pobrane od 1 do 15 - do dnia 20 włącznie tegoż miesiąca, pobrane zaś w czasie od 16 do końca miesiąca - do dnia 5 włącznie każdego następnego miesiąca.

Na skarbowym blankiecie nadawczym P. K. O., a w razie wpłacenia bezpośrednio w kasie urzędu skarbowego, w deklaracji złożonej przez sprzedawcę należy podać dokładne obliczenie podatku oraz szczegółowe dane stwierdzające kto (jaki sprzedawca), ile, z jakiego tytułu oraz za jaki okres wpłaca podatek. W deklaracji powinna być nadto uwidoczniona ilość odbiorców energji w danym okresie, od których pobrano podatek, jak również pobrana w ogólnej sumie należność za sprzedaną im w tym okresie energję.

§ 5. Wspomniane w § 4 obliczenie podatku sprawdza urząd skarbowy, korzystając w tym względzie z przysługujących mu na podstawie art. 7 ustawy uprawnień.

§ 6. Wymiar podatku przez urząd skarbowy z reguły nie ma miejsca. Wyjątek zachodzi wówczas, gdy sprzedawca albo nie wpłacił podatku wcale, albo wpłacił za mało. W tych wypadkach urząd skarbowy uskutecznia wymiar podatku i zarządza przypis w księdze bierczej. Wymierzony podatek winien uiścić sprzedawca w ciągu dni 14 od dnia następnego po doręczeniu mu nakazu płatniczego. W tymże samym terminie sprzedawca może odwołać się od wymiaru podatku do izby skarbowej. Orzeczenie izby skarbowej jest ostateczne w toku instancyj administracyjnych.

Odwołanie nie wstrzymuje postępowania egzekucyjnego; zaległe kwoty podatku ściągają skarbowe organa egzekucyjne na podstawie obowiązujących przepisów.

§ 7. Na nieprawidłowe obliczenie oraz na niewłaściwy pobór podatku przez sprzedawcę mogą odbiorcy energji elektrycznej wnosić zażalenia w terminie dni 30 od dnia pobrania podatku do właściwego według ich miejsca zamieszkania urzędu skarbowego.

Od orzeczenia urzędu skarbowego służy odbiorcy odwołanie w trybie określonym w § 6.

§ 8. W okresie przejściowym, w wypadkach, gdy obliczone przez sprzedawcę należności za zużytą energję obejmują cenę w łącznej kwocie za energję pobraną przez poszczególnego odbiorcę częściowo w roku ubiegłym, a częściowo w roku bieżącym (np. rachunek miesięczny za okres od 13 grudnia 1931 r. do 12 stycznia 1932 r.) należy za podstawę do obliczania podatku wziąć tylko część tej należności, odpowiadającej zużytej energji w roku bieżącym, a to proporcjonalnie do ilości dni roku bieżącego w stosunku do ogólnej ilości dni danego okresu obrachunkowego.

§ 9. Przepisy §§ 1 - 6 oraz §§ 8 i 10 mają odpowiednie zastosowanie do obliczania i poboru dodatku komunalnego do państwowego podatku od energji elektrycznej w wypadkach wprowadzenia tego dodatku na podstawie art. 1 ustęp 3) ustawy.

§ 10. Zezwala się francuskiej spółce akcyjnej "Gompagnie d'electricité de Varsovie - Towarzystwo Elektryczności w Warszawie" na obliczanie i pobór podatku w sposób wskazany w § 3.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.