Objęcie przepisami prawa górniczego wydobywania kopalin nie wymienionych w tym prawie oraz wydobywanie kopalin przez posiadacza gruntu na własne potrzeby.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1978.15.65

Akt utracił moc
Wersja od: 20 czerwca 1978 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 2 czerwca 1978 r.
w sprawie objęcia przepisami prawa górniczego wydobywania kopalin nie wymienionych w tym prawie oraz w sprawie wydobywania kopalin przez posiadacza gruntu na własne potrzeby.

Na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 1 i art. 7 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz. U. z 1978 r. Nr 4, poz. 12) zarządza się, co następuje:
Obejmuje się przepisami prawa górniczego wydobywanie na całym obszarze Państwa:
1)
kopalin stałych:
a)
kamieni budowlanych i drogowych oraz surowców skalnych mających zastosowanie w przemyśle cementowym, wapienniczym, hutniczym i chemicznym,
b)
surowców ilastych mających zastosowanie w przemyśle ceramiki szlachetnej, w przemyśle ceramiki budowlanej do wyrobów cienkościennych i kruszyw lekkich, w przemyśle cementowym i w przemyśle materiałów ogniotrwałych oraz bentonitów i farb naturalnych,
c)
piasków szklarskich, formierskich i podsadzkowych oraz kruszyw naturalnych w złożach lądowych,
d)
bursztynu oraz kamieni półszlachetnych i ozdobnych,

jeżeli potrzeby gospodarki narodowej wymagają, aby wydobywanie kopaliny z określonego złoża podlegało przepisom prawa górniczego,

2)
solanek nadających się do otrzymywania z nich związków chemicznych,
3)
wód mineralnych, gazów i peloidów uznanych za lecznicze.
1.
Prezes Centralnego Urzędu Geologii w porozumieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego stwierdza, czy potrzeby gospodarki narodowej wymagają, aby wydobywanie kopaliny wymienionej w § 1 pkt 1 z określonego złoża podlegało prawu górniczemu, oraz czy solanki z danych złóż nadają się do otrzymywania z nich związków chemicznych.
2.
Stwierdzenia, o którym mowa w ust. 1 dokonuje się na podstawie dokumentacji geologicznej zasobów złoża, wymaganej przepisami prawa geologicznego, na wniosek zainteresowanego ministra (kierownika urzędu centralnego, zarządu centralnego związku spółdzielni).
3.
Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Prezesem Wyższego Urzędu Górniczego uznaje wody mineralne, gazy i peloidy z określonych złóż za lecznicze.
4.
W każdym wypadku zamierzonej eksploatacji złoża danej kopaliny powinien być złożony wniosek o stwierdzenie określone w ust. 1.
1.
Posiadacz gruntu może wydobywać na własne potrzeby bez zezwolenia sposobem odkrywkowym i bez użycia materiałów wybuchowych węgiel brunatny oraz kopaliny określone w § 1 pkt 1 lit. a), b) i c), których wydobywanie podlega prawu górniczemu.
2.
Przez wydobywanie kopaliny na własne potrzeby należy rozumieć wydobywanie jej w celu zaspokojenia potrzeb posiadacza gruntu i zamieszkałej z nim rodziny oraz na cele społeczne bez prawa sprzedaży.
3.
Jeżeli dla danej kopaliny został utworzony obszar górniczy, wydobywanie, o którym mowa w ust. 1, w granicach obszaru górniczego może się odbywać wyłącznie za zgodą przedsiębiorstwa górniczego uprawnionego do wydobywania kopaliny ze złoża.
1.
O zamierzonym przystąpieniu do wydobywania kopaliny posiadacz gruntu jest obowiązany zawiadomić terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego.
2.
Posiadacz gruntu wydobywający kopaliny jest obowiązany zabezpieczyć miejsce wydobywania w sposób zapewniający bezpieczeństwo życia i zdrowia ludzkiego oraz ochronę środowiska i odpowiednio zrekultywować i zagospodarować teren po zakończeniu wydobywania kopalin.
1.
Terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego może w razie potrzeby wydać decyzję określającą sposób i terminy wykonania obowiązków, o których mowa w § 4.
2.
Terenowy organ administracji państwowej stopnia podstawowego może zakazać wydobywania kopalin w razie stwierdzenia naruszenia przepisów § 3 i 4.
1.
Nie wymaga stwierdzenia w trybie § 2 ust. 1, że wydobywanie kopaliny wymienionej w § 1 pkt 1 i 2 podlega prawu górniczemu, jeżeli na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów stwierdzono, że potrzeby gospodarki narodowej wymagają, aby wydobywanie danej kopaliny z określonego złoża podlegało przepisom prawa górniczego lub że dana solanka nadaje się do otrzymywania z niej związków chemicznych.
2.
Nie wymaga stwierdzenia w trybie § 2 ust. 2, że wydobywanie kopaliny wymienionej w § 1 pkt 3 podlega prawu górniczemu, jeżeli na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów uznano ją za leczniczą.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lipca 1971 r. w sprawie określenia kopalin, których wydobywanie podlega prawu górniczemu oraz w sprawie wydobywania kopalin przez posiadacza gruntu na własne potrzeby (Dz. U. Nr 18, poz. 180).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.