NRD-Polska. Umowa w sprawie wykonania Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami. Berlin.1978.05.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.21.150

Akt utracił moc
Wersja od: 20 czerwca 1982 r.

UMOWA
między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Niemieciej Republiki Demokratycznej w sprawie wykonania Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r.
podpisana w Berlinie dnia 9 grudnia 1981 r.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

i Rząd Niemieckiej Republiki Demokratycznej

mając na względzie postanowienia zawartej dnia 19 maja 1978 r. w Berlinie Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, zwanej dalej "Konwencją",

pragnąc określić procedurę przekazywania skazanych, uzgodniły, co następuje:

Jako właściwe organy, zgodnie z artykułem 6 Konwencji, porozumiewają się Ministrowie Sprawiedliwości każdego z Umawiających się Państw.

1.
Przekazanie skazanego następuje po uzgodnieniu dokonanym na podstawie artykułów 1 i 5 Konwencji przez osoby upoważnione przez Ministrów Sprawiedliwości Umawiających się Państw. Osoby upoważnione są obowiązane do przedstawienia pełnomocnictw.
2.
Przekazanie skazanego potwierdza się protokołem, który podpisują osoby upoważnione w myśl ustępu 1.

Protokół przekazania skazanego zawiera:

a)
dane osobowe skazanego, jego obywatelstwo, jak również dane dotyczące jego dowodu tożsamości;
b)
wykaz przekazywanych rzeczy, znajdujących się w posiadaniu skazanego;
c)
wykaz rzeczy pozostałych w państwie, którego sąd wydał wyrok, stanowiących własność skazanego i informacje co do rozporządzenia lub zarządzania tymi rzeczami;
d)
informację o istniejących obowiązkach alimentacyjnych i innych zobowiązaniach finansowych skazanego w państwie, którego sąd wydał wyrok;
e)
miejsce, datę i godzinę przekazania skazanego.

Do protokołu dołącza się opinię zakładu karnego o skazanym, jak również zaświadczenie o jego stanie zdrowia.

Do rzeczy wymienionych w protokole przekazania skazanego stosuje się przepisy postępowania celnego.

1.
Przekazanie skazanego odbywa się na granicy państwowej w przejściach granicznych w Świecku i Zgorzelcu po stronie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz we Frankfurcie nad Odrą i w Gorlitz po stronie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Przekazanie skazanego może odbywać się również w portach lotniczych Warszawa-Okęcie oraz Berlin-Schönefeld.
2.
W uzasadnionych wypadkach Umawiające się Państwa mogą uzgodnić inne przejścia graniczne w celu przekazania skazanego.
3.
Miejsce, datę i godzinę przekazania skazanego uzgadniają każdorazowo Ministrowie Sprawiedliwości Umawiających się Państw.
1.
Przy przekazywaniu skazanego funkcjonariusze właściwego organu jednego Umawiajacego się Państwa upoważnieni do zabezpieczenia i przeprowadzenia transportu skazanego mają prawo przebywania na terenie przejścia granicznego drugiego Umawiającego się Państwa. Osoby te mogą nosić mundury i broń palną, korzystać ze środków transportu specjanego oraz mogą używać środków pomocniczych niezbędnych dla zapewnienia bezpieczeństwa. Podczas wykonywania swoich zadań gwarantuje się im nietykalność osobistą, nienaruszalność posiadania broni palnej, środków transportowych i dokumentów służbowych.
2.
Odpowiedzialność za transport skazanego i zabezpieczenie przekazania kończy się dla funkcjonariuszy jednego Umawiającego się Państwa z chwilą przekazania skazanego funkcjonariuszom drugiego Umawiającego się Państwa.
1.
Wnioski o zezwolenie na przewóz, o których mowa w artykule 16 Konwencji, kieruje ze strony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Minister Sprawiedliwości do Ministra Sprawiedliwości Niemieckiej Republiki Demokratycznej, a ze strony Niemieckiej Republiki Demokratycznej Minister Sprawiedliwości do Ministra Spraw Wewnętrznych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
2.
Przy przewozie skazanego przez terytorium jednego z Umawiających się Państw przewóz i zabezpieczenie transportu należy do wyłącznej właściwości Umawiającego się Państwa, przez którego terytorium przewóz się odbywa.
3.
Jeżeli dla przekazania skazanego konieczny jest przewóz przez terytorium państwa trzeciego, będącego członkiem Konwencji, niezbędnych uzgodnień dotyczących przekazania skazanego na granicy państwowej państwa tranzytowego z właściwymi organami tego państwa dokonuje właściwy organ Umawiającego się Państwa, które występuje z wnioskiem o zezwolenie na przewóz.

Umowa niniejsza podlega zatwierdzeniu zgodnie z prawem każdego z Umawiających się Państw, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Wejdzie ona w życie po upływie trzydziestu dni, licząc od dnia otrzymania noty późniejszej.

Umowa niniejsza pozostanie w mocy tak długo, jak długo obowiązywać będzie Umawiające się Państwa Konwencja o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzona w Berlinie dnia 19 maja 1978 r., chyba że zostanie wypowiedziania przez jedno z Umawiających się Państw. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie trzech miesięcy od dnia doręczenia noty drugiemu Umawiającemu się Państwu.

Sporządzono w Berlinie dnia 9 grudnia 1981 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.