Rozdział 2 - Pełnomocnicy graniczni i ich kompetencje - NRD-Polska. Umowa o stosunkach prawnych na wspólnej granicy państwowej oraz współpracy i wzajemnej pomocy w sprawach granicznych. Berlin.1969.10.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1970.21.170

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 sierpnia 1970 r.

Rozdział  II

Pełnomocnicy graniczni i ich kompetencje

Celem wykonania zadań wynikających z niniejszej umowy oraz zapewnienia bezpieczeństwa i porządku na wspólnej granicy państwowej, ustanawia się głównych pełnomocników granicznych, zastępców głównych pełnomocników granicznych, pełnomocników granicznych, zastępców pełnomocników granicznych i pomocników pełnomocników granicznych.

1.
Głównych pełnomocników granicznych mianują Rządy Umawiających się Stron.
2.
Zastępców głównych pełnomocników granicznych oraz pełnomocników granicznych mianują właściwi ministrowie Umawiających się Stron.
3.
Zastępców pełnomocników granicznych mianują główni pełnomocnicy graniczni Umawiających się Stron.
4.
Pomocników pełnomocników granicznych mianują pełnomocnicy graniczni Umawiających się Stron.
5.
Główni pełnomocnicy graniczni i pełnomocnicy graniczni uprawnieni są do powoływania sekretarzy, ekspertów, tłumaczy oraz innych osób niezbędnych przy wykonywaniu zadań służbowych.
1.
Główni pełnomocnicy graniczni, pełnomocnicy graniczni i ich zastępcy oraz pomocnicy pełnomocników granicznych otrzymują w celu wykonywania swoich funkcji pełnomocnictwa, sporządzone w językach polskim i niemieckim. Wzory pełnomocnictw zawierają załączniki 1-5 niniejszej umowy.
2.
Pełnomocnictwa wystawiają:
1)
dla głównych pełnomocników granicznych - Prezes Rady Ministrów każdej z Umawiających się Stron;
2)
dla zastępców głównych pełnomocników granicznych i pełnomocników granicznych - właściwy minister;
3)
dla zastępców pełnomocników granicznych - główny pełnomocnik graniczny;
4)
dla pomocników pełnomocników granicznych - pełnomocnik graniczny.
1.
Do zadań głównych pełnomocników granicznych w szczególności należy:
1)
ocena podstawowych zagadnień dotyczących ochrony wspólnej granicy państwowej, stanu i utrzymania znaków granicznych oraz podejmowania wspólnych środków w celu zabezpieczenia granicy państwowej;
2)
koordynowanie działalności pełnomocników granicznych;
3)
wzajemne informowanie się i wymiana doświadczeń o organach ochrony granic, zwłaszcza zasadach ich działania, wyposażeniu technicznym i środkach ochrony granicy oraz współdziałania z innymi organami państwowymi;
4)
konsultowanie się przy przygotowaniu porozumień między organami obu państw, wiążących się z zadaniami i działalnością organów ochrony granic lub z bezpieczeństwem i porządkiem na granicy państwowej;
5)
rozpatrywanie spraw, które nie zostały rozstrzygnięte przez pełnomocników granicznych, lub spraw przekraczających ich uprawnienia;
6)
przekazywanie do rozpatrzenia na drodze dyplomatycznej spraw, które nie zostały przez nich rozstrzygnięte, lub spraw przekraczających ich uprawnienia.
2.
Postanowienia ustępu 1 punkt 6 nie wykluczają możliwości powierzania głównym pełnomocnikom granicznym do rozstrzygnięcia spraw, które były rozpatrywane na drodze dyplomatycznej.
1.
Pełnomocnicy graniczni Umawiających się Stron:
1)
przeprowadzają okresowo wymianę informacji; dokonują oceny sytuacji na wspólnej granicy państwowej i koordynują środki podejmowane dla ochrony granicy;
2)
uzgadniają przedsięwzięcia podejmowane dla zabezpieczenia obiektów, przeciętych linią granicy państwowej;
3)
porozumiewają się w sprawie prac gospodarczo-technicznych prowadzonych na granicy państwowej;
4)
zapewniają przekroczenie granicy państwowej oddziałom ratowniczym, niosącym pomoc w razie pożarów, powodzi i innych klęsk żywiołowych oraz w czasie prowadzenia wspólnych ćwiczeń przez te oddziały;
5)
zapewniają właściwe oznaczenie i utrzymanie przebiegu granicy państwowej;
6)
współdziałają przy organizowaniu przekraczania granicy państwowej przez oddziały wojskowe w przypadkach wspólnych ćwiczeń.
2.
Pełnomocnicy graniczni przeprowadzają postępowanie wyjaśniające i stosownie do ich uprawnień podejmują decyzje w szczególności w następujących przypadkach:
1)
bezprawnego przekroczenia granicy państwowej przez osoby, pojazdy i statki wodne lub powietrzne;
2)
zniszczenia lub uszkodzenia rzeczy, powstałego w wyniku działania przez granicę państwową;
3)
uszkodzenia, przesunięcia lub zniszczenia znaków granicznych;
4)
strzelania przez granicę państwową;
5)
przejścia przez granicę państwową zwierząt domowych;
6)
bezprawnego komunikowania się lub przekazywania przedmiotów przez granicę państwową;
7)
w innych przypadkach, których rozstrzygnięcie przez głównych pełnomocników granicznych lub na drodze dyplomatycznej nie jest konieczne.
3.
Pełnomocnicy graniczni wykonują również inne zadania, nałożone na nich na podstawie odpowiednich porozumień zawartych między właściwymi organami Umawiających się Stron.
4.
W celu podjęcia odpowiednich kroków przez właściwe organy pełnomocnicy graniczni niezwłocznie przekazują informacje o:
1)
przypadkach katastrof;
2)
występowaniu epidemii u ludzi, zwierząt i roślin;
3)
występowaniu szkodników polnych i leśnych;
4)
niebezpieczeństwie pożaru na obszarze przygranicznym;
5)
awariach powodujących wprowadzenie do wód granicznych olejów lub innych szkodliwych substancji zanieczyszczających te wody.
5.
Pełnomocnicy graniczni mogą przedstawić głównym pełnomocnikom granicznym do rozpatrzenia sprawy mające szczególne znaczenie. O takich przypadkach należy równocześnie poinformować pełnomocnika granicznego drugiej Umawiającej się Strony.
6.
Szczególnie poważne wypadki na granicy państwowej są rozpatrywane w zasadzie na drodze dyplomatycznej. W takich przypadkach pełnomocnicy graniczni mają obowiązek przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i zabezpieczenia dowodów.
7.
Postępowanie wyjaśniające w sprawie wypadków na granicy państwowej przeprowadza się na miejscu. Prowadzi je pełnomocnik graniczny tej Umawiającej się Strony, na której terytorium jest przeprowadzane postępowanie wyjaśniające. Z postępowania tego sporządza się protokół, do którego należy załączyć niezbędne dokumenty i dowody.
8.
Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają możliwości powierzenia pełnomocnikom granicznym do rozpatrzenia spraw, które były rozpatrzone przez głównych pełnomocników granicznych lub na drodze dyplomatycznej.
1.
Zastępcy głównych pełnomocników granicznych i zastępcy pełnomocników granicznych mają w zakresie spraw im powierzonych takie same prawa i obowiązki jak pełnomocnicy, których są zastępcami.
2.
Pełnomocnicy graniczni ustalają wspólnie zakres zadań powierzonych pomocnikom.