Rozdział 2 - Ustanawianie urzędu konsularnego oraz mianowanie kierownika urzędu konsularnego. - NRD-Polska. Konwencja konsularna. Berlin.1972.02.25.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1972.55.360
Akt utracił moc Wersja od: 30 listopada 1972 r.
ROZDZIAŁ 2
Ustanawianie urzędu konsularnego oraz mianowanie kierownika urzędu konsularnego.
Ustanawianie urzędu konsularnego oraz mianowanie kierownika urzędu konsularnego.
1.
Urząd konsularny może być ustanowiony w Państwie przyjmującym tylko za zgodą tego Państwa.2.
Siedzibę i klasę urzędu konsularnego oraz jego okręg konsularny ustala się w drodze porozumienia między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym.1.
Przed mianowaniem kierownika urzędu konsularnego Państwo wysyłające upewnia się w drodze dyplomatycznej co do zgody Państwa na proponowaną osobę.2.
Państwo wysyłające przekazuje w drodze dyplomatycznej Państwu przyjmującemu listy komisyjne lub podobny dokument o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego. Podaje się w nich imię i nazwisko kierownika urzędu konsularnego, jego rangę oraz okręg konsularny, w którym będzie on wykonywał swoje funkcje, a także siedzibę urzędu konsularnego.3.
Po przedstawieniu listów komisyjnych lub podobnego dokumentu o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego Państwo przyjmujące udzieli mu w możliwie najkrótszym terminie exequatur lub podobnego zezwolenia.4.
Kierownik urzędu konsularnego może przystąpić do wykonywania swoich funkcji z chwilą udzielenia mu przez Państwo przyjmujące exequatur lub podobnego zezwolenia.5.
Do czasu udzielenia exequatur lub podobnego zezwolenia Państwo przyjmujące może udzielić kierownikowi urzędu konsularnego zgody na tymczasowe wykonywanie jego funkcji.6.
Z chwilą udzielenia exequatur lub podobnego zezwolenia, choćby tymczasowego, Państwo przyjmujące podejmie niezbędne kroki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje.1.
Państwo wysyłające notyfikuje Państwu przyjmującemu w drodze dyplomatycznej:a)
imiona i nazwiska oraz rangi urzędników konsularnych, którzy sprawują inne funkcje niż kierownik urzędu konsularnego,b)
imiona i nazwiska pracowników konsularnych.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego wydają członkom urzędu konsularnego oraz członkom ich rodzin, pozostającym z nimi we wspólnocie domowej i będącym obywatelami Państwa wysyłającego, odpowiednie dokumenty.1.
Jeżeli kierownik urzędu konsularnego z jakiejkolwiek przyczyny nie może wykonywać swoich funkcji lub jeżeli stanowisko kierownika urzędu konsularnego jest czasowo nie obsadzone, Państwo wysyłające może upoważnić urzędnika konsularnego tego samego lub innego urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym albo członka personelu dyplomatycznego swego przedstawicielstwa w tymże Państwie do wykonywania funkcji kierownika urzędu konsularnego. Państwo przyjmujące powinno być uprzednio o tym poinformowane przez Państwo wysyłające w drodze dyplomatycznej.2.
Osoba upoważniona do czasowego kierowania urzędem konsularnym korzysta z tych samych praw, ułatwień, przywilejów i immunitetów, które zgodnie z niniejszą Konwencją przysługują kierownikowi urzędu konsularnego.3.
Wyznaczenie członka personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego, zgodnie z ustępem 1, nie narusza przywilejów i immunitetów, przysługujących mu z tytułu jego statusu dyplomatycznego.Państwo przyjmujące może w każdej chwili powiadomić Państwo wysyłające o tym, że exequatur lub podobne zezwolenie udzielone kierownikowi urzędu konsularnego zostało cofnięte albo że członek urzędu konsularnego jest osobą niepożądaną. W tych przypadkach Państwo wysyłające powinno odwołać takiego członka urzędu konsularnego.