Art. 3. - NRD-Polska. Konwencja konsularna. Berlin.1972.02.25.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.55.360

Akt utracił moc

Wersja od: 30 listopada 1972 r.

Artykuł  3. 

1. Przed mianowaniem kierownika urzędu konsularnego Państwo wysyłające upewnia się w drodze dyplomatycznej co do zgody Państwa na proponowaną osobę.

2. Państwo wysyłające przekazuje w drodze dyplomatycznej Państwu przyjmującemu listy komisyjne lub podobny dokument o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego. Podaje się w nich imię i nazwisko kierownika urzędu konsularnego, jego rangę oraz okręg konsularny, w którym będzie on wykonywał swoje funkcje, a także siedzibę urzędu konsularnego.

3. Po przedstawieniu listów komisyjnych lub podobnego dokumentu o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego Państwo przyjmujące udzieli mu w możliwie najkrótszym terminie exequatur lub podobnego zezwolenia.

4. Kierownik urzędu konsularnego może przystąpić do wykonywania swoich funkcji z chwilą udzielenia mu przez Państwo przyjmujące exequatur lub podobnego zezwolenia.

5. Do czasu udzielenia exequatur lub podobnego zezwolenia Państwo przyjmujące może udzielić kierownikowi urzędu konsularnego zgody na tymczasowe wykonywanie jego funkcji.

6. Z chwilą udzielenia exequatur lub podobnego zezwolenia, choćby tymczasowego, Państwo przyjmujące podejmie niezbędne kroki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje.